Σαν παιδί που ζητά απεγνωσμένα το γλειφιτζούρι του έτσι και εγώ θα δηλώσω (με πείσμα) τις δικές μου επιθυμίες στην αμερικανική ακαδημία κινηματογράφου και περιμένω να εισακουστώ κιόλας.

Επειδή οι προβλέψεις είναι μία αναμενόμενη κίνηση αυτές τις ημέρες που θυμίζει περισσότερο υποκειμενικό τζόγο παρά ρεαλιστικές απόψεις (και επειδή δεν εξυπηρετούν και σε τίποτα), φέτος αποφασίσαμε από το βήμα του clickatlife.gr να πούμε τις δικές μας προτιμήσεις.

Αντί προβλέψεων…επιθυμίες λοιπόν. Καλύτερη ταινία «Dallas Buyers Club» ή «Οδηγός Διαπλοκής». Οι λόγοι; Δεν είναι πολύ συναισθηματικά, ακόμα και το πρώτο κρατάει ιδανικά τις ισορροπίες χωρίς να προκαλεί, είναι έξυπνα δοσμένα και παρουσιάζουν μία νέα πνοή στο Χόλιγουντ, που ξεφεύγει από τα τετριμμένα τύπου «12 χρόνια σκλάβος».

Σκηνή από την ταινία "12 χρόνια σκλάβος".

Η αλήθεια είναι ότι όσο καλή και αν είναι η ταινία του Στιβ ΜακΚουίν είναι πάλι μία από τα ίδια, ενοχές, αδικία, κακοποίηση. Ωραία δοσμένα αλλά χρειάζεται η ακαδημία να ξεπεράσει τέτοιου είδους ενοχές.

Αλλά και το «Ηer» θα μπορούσε να πρωταγωνιστήσει, τουλάχιστον σαν ιδέα είναι πρωτότυπη αλλά δε θα μπορούσα να την ξεχωρίσω τόσο ώστε να πάρει το χρυσό αγαλματίδιο. Αντίθετα, το «Gravity» είναι μοναδικό στις τεχνικές κατηγορίες αλλά πάλι όχι τόσο ώστε να υπερτερεί των 2 πρώτων, που αναφέρθηκαν στην κατηγορία της καλύτερης ταινίας.

Στη σκηνοθεσία ο Ντέιβιντ Ο’ Ράσελ μάλλον είναι αυτός που το αξίζει περισσότερο απ’ όλους. Η φρέσκια ματιά του σε μία ιστορία της δεκαετίας του ‘70 και η απόλυτη αίσθηση (παρακολουθώντας την ταινία νομίζεις ότι όντως ζεις εκείνη την εποχή) του χαρίζουν απλόχερα το Όσκαρ.

Αντίθετα, ο Σκορτσέζε στο «Λύκο της Γουόλ Στριτ» επανέρχεται σε γνωστά μονοπάτια, χωρίς καμία σκηνοθετική πρωτοτυπία. Σα να βλέπεις «κλασικό Σκοτσέζε» παλαιότερων δεκαετιών χωρίς τόσο καλό σενάριο όμως.

Για τον Στιβ ΜακΚουίν ισχύουν τα παραπάνω περί ενοχών ενώ μάλλον αδικημένος θα βγει ο Αλεξάντερ Πέιν, καθώς φέτος αντιμετωπίζει μεγάλες ταινίες. Εάν ήταν πέρυσι, σίγουρα θα είχε «φάει» το Άργκο του Μπεν Άφλεκ.

Για να είμαστε ρεαλιστές όμως, μάλλον ο Κουαρόν για το Gravity θα χαρεί το Όσκαρ τελικά.

Στο πρώτο ανδρικό, το παιχνίδι θα ήθελα να παιχτεί μεταξύ Μπέιλ και ΜακΚόναχι (κρίμα για τον Ντερν, ήταν μοναδικός στο «Νεμπράσκα» ενώ ο Ιτζίοφορ είναι αρκετά καλός αλλά όχι για Όσκαρ).

Όσο για τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο (που μάλλον θα το πάρει τελικά, λόγω Σκορτσέζε ίσως) ήταν καλός και έπαιξε με αρκετή ωριμότητα αλλά δε νομίζω ότι φτάνει τους Μπέιλ και ΜακΚόναχι.

Στο πρώτο γυναικείο, χωρίς αμφιβολία και δικαιωματικά το Όσκαρ ανήκει στην Κέιτ Μπλάνσετ (χωρίς καμία έκπληξη) καθώς κατάφερε να κρατήσει, όπως έχω ξαναπεί μία στην ουσία αδιάφορη ταινία του Γούντι Άλεν αν και όμοια (αλλά χωρίς το ανούσιο σενάριο) θα μπορούσε και η Σάντρα Μπούλοκ να κερδίσει το χρυσό αγαλματίδιο (εκτός από τα 70 εκατ. δολάρια που αναμένεται να της αποφέρει η ερμηνεία της ως αστροναύτης, καθώς είχε συμφωνησει για 20 εκατ. δολάρια plus 15% ποσοστά από τα κέρδη).

Στην κατηγορία του β’ γυναικείου ρόλου μάλλον η Λουπίτα Νιογκ’ Ο είναι ακόμα πολύ φρέσκια για να πάρει από τα χέρια της «έμπειρης» Λόρενς το χρυσό αγαλματίδιο...αν δεν υπάρξουν εκπλήξεις, βέβαια.

Στον δεύτερο ανδρικό ρόλο, κυριαρχεί ο Τζάρεντ Λέτο γιατί πολύ απλά κατάφερε να μεταφέρει στην οθόνη μία τρανσέξουαλ χωρίς ίχνος καρικατούρας και υποβιβασμού αυτού που πραγματικά είναι.

Σκηνή από την ταινία "Dallas Buyers Club".

Στα υπόλοιπα, για καλύτερο πρωτότυπο σενάριο ο «Οδηγός Διαπλοκής» σαφέστατα είναι ό,τι καλύτερο έχει προταθεί φέτος. Ενδεχομένως και το «Her» να το αξίζει τουλάχιστον σε αυτήν την κατηγορία αλλά είπαμε, εδώ λέμε τι θέλουμε, όχι προβλέψεις.

Το βραβείο διασκευασμένου σεναρίου μάλλον ανήκει στο «12 χρόνια σκλάβος» επειδή τίποτα δεν του δώσαμε ως τώρα.

Οι τεχνικές κατηγορίες είναι ασυζητιτί υπόθεση «Gravity», τα κοστούμια μάλλον προσανατολίζονται προς τον «Οδηγό Διαπλοκής» (ναι πάλι), ενώ ευχόμαστε και ελπίζουμε το όσκαρ φωτογραφίας να παραλάβει ο Φαίδων Παπαμιχαήλ για το «Nebraska».

Στην κατηγορία της καλύτερης ξενόγλωσσης επιμένουμε δανέζικα με το «The Hunt» να δικαιώνει, σε μία ακόμη κινηματογραφική διοργάνωση, τον Τόμας Βίντεμπεργκ και τον Μες Μίκελσεν. Δυστυχώς, όμως όσο και αν εμείς επιμένουμε μάλλον το συγκεκριμένο Όσκαρ θα πάει στην "Τέλεια Ομορφιά" του Σορεντίνο.

Σόφη Ζιώγου
[email protected]