Ηθοποιοί, σκηνοθέτες, παραγωγοί και άλλοι επαγγελματίες της βιομηχανίας του κινηματογράφου ανυπομονούν κάθε χρόνο, για το ποιοι θα πάρουν το διάσημο αγαλματίδιο, κατά την ετήσια τελετή απονομής των βραβείων Όσκαρ.

Συμβολίζοντας πολύ περισσότερα από ένα απλό τρόπαιο, το ιδιαίτερα πολυπόθητο Όσκαρ αντιπροσωπεύει τα μεγαλύτερα επιτεύγματα στον χώρο της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Το πώς το αγαλματίδιο αυτό πήρε το όνομα «Όσκαρ», εξακολουθεί να είναι ένα θέμα συζήτησης, αλλά μια ματιά στην… ιστορία του, μπορεί να μας δώσει κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες.

Η ιστορία

Η Ακαδημία Motion Pictures Arts and Sciences (AMPAS), ιδρύθηκε το 1927. Η ιδέα ήρθε στον τότε επικεφαλής της MGM, Louis Mayer B, ο οποίος ήθελε να δημιουργήσει έναν οργανισμό που να ασχολείται με τις εργασιακές διαφορές και να βελτιώσει την εικόνα του κλάδου. Μια… ωραία Κυριακή πρωί λοιπόν, ο Mayer μοιράστηκε την ιδέα του με άλλα δύο στελέχη της εταιρείας κι έτσι… δημιουργήθηκε η Ακαδημία!

Στην αρχική συνάντηση, η ιδέα μιας ετήσιας εκδήλωσης είχε αναφερθεί, αλλά κανείς δεν είχε προτείνει την ιδέα των βραβείων. Τότε ίσχυε ότι η συμμετοχή στην διοργάνωση θα ήταν ανοιχτή μόνο για άτομα που εμπλέκονταν σε έναν από τους πέντε κλάδους της βιομηχανίας: ηθοποιοί, σκηνοθέτες, σεναριογράφοι, τεχνικοί, και των παραγωγοί.

Μόνο μετά το διορισμό του πρώτου πρόεδρου της Ακαδημίας, δόθηκε η ιδέα της βράβευσης των καλύτερων, στον κινηματογράφο. Ο πρώτος πρόεδρος της Ακαδημίας, Douglas Fairbanks, ξεκίνησε τη δραστηριότητά τoυ δίνοντας «τα βραβεία αξίας για διακριτικό επίτευγμα». Το 1928, καθιερώθηκε ένα σύστημα ψηφοφορίας. Οι υποψηφιότητες και η διαδικασία επιλογής, άρχισαν επίσης κατά το ίδιο έτος.

Τα πρώτα βραβεία Όσκαρ παρουσιάστηκαν στις 16 Μαΐου 1929 και η τελετή έλαβε χώρα στο ξενοδοχείο Roosevelt στο Χόλυγουντ. Είναι ενδιαφέρον να πούμε ότι οι πρώτες τελετές ήταν ανοικτές στο κοινό και όποιος ενδιαφερόταν μπορούσε να παρακολουθήσει την τελετή αγοράζοντας εισιτήρια για λιγότερα από 5 δολάρια! Όσο όμως η δημοτικότητα της εκδήλωσης μεγάλωνε, η τελετή μεταφερόταν σε μεγαλύτερα θέατρα, όπου μπορούσαν να φιλοξενούν τα διαρκώς αυξανόμενα πλήθη. Επιπλέον, αρχικά τα βραβεία μεταδίδονταν ζωντανά μόνο μέσω του ραδιοφώνου.

Δεκαπέντε αγαλματίδια απονεμήθηκαν, τιμώντας τους καλλιτέχνες, σκηνοθέτες και άλλες προσωπικότητες της βιομηχανίας του κινηματογράφου, για το έργο τους κατά τη διάρκεια των ετών 1927-1928. Ο ηθοποιός Emil Jannings ήταν ο πρώτος που κέρδισε το Όσκαρ καλύτερου ηθοποιού. Αρχικά, οι νικητές ανακοινώνονταν πριν από την πραγματική τελετή απονομής των βραβείων, ενώ η πρακτική της ανακοίνωσης του νικητή κατά την τελετή, εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το 1941.

Με τα χρόνια, διάφορα στοιχεία της τελετής έχουν αλλάξει, νέες έννοιες και ιδέες έχουν υιοθετηθεί, αλλά ο ενθουσιασμός για τα Όσκαρ, παραμένει μεγάλος. Πλέον, βραβεύονται κάθε χρόνο 25 κατηγορίες, αλλά δεν είναι γνωστό από πριν, το πόσα ακριβώς αγαλματίδια θα δοθούν, λόγω τυχόν ισοβαθμιών ή ειδικών βραβεύσεων. Έτσι περιμένουμε όλοι με αγωνία τη στιγμή που θα ανοίξουν οι φάκελοι με τα τελικά αποτελέσματα.

Διαβάστε μερικά ακόμη ενδιαφέροντα στοιχεία για το περίφημο αγαλματίδιο και το όνομά του:

Το βραβείο Αξίας της Ακαδημίας

«Το βραβείο Αξίας της Ακαδημίας» («The Academy Award of Merit»), ήταν το επίσημο όνομα που δόθηκε στο χρυσό αγαλματίδιο, όταν το θέμα αυτό συζητήθηκε για πρώτη φορά από τα μέλη της νεοσύστατης Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών το 1927. Το τρόπαιο δε δινόταν στους νικητές των βραβείων της Ακαδημίας, έως το 1929, όταν πραγματοποιήθηκε η πρώτη διοργάνωση για τα βραβεία.

Το σχόλιο της βιβλιοθηκάριου της Ακαδημίας

Σύμφωνα με το «θρύλο», η βιβλιοθηκάριος της Ακαδημίας εκείνη την εποχή, Margaret Herrick, έκανε ένα σχόλιο το 1929, ότι το χρυσό τρόπαιο της θύμιζε τον θείο της, Oscar. Στη συνέχεια η Herrick έγινε διευθύντρια της Ακαδημίας και το βραβείο πήρε το νέο του όνομα, ανεπίσημα, μέχρι το 1934. Ωστόσο, δεν υπάρχει σίγουρη απόδειξη ότι εκείνη έδωσε στο Όσκαρ το παρατσούκλι του.

Η άποψη της Μπέτι Ντέιβις

«Είμαι πεπεισμένη ότι ήμουν η πρώτη που έδωσε στο αγαλματίδιο το όνομά του, όταν τιμήθηκα με αυτό για το ρόλο μου στην ταινία «Dangerous», το 1935, δήλωσε η Μπέτι Ντέιβις, το 1955. Ισχυρίστηκε ότι έχει ανακαλύψει ότι το μεσαίο όνομα του τότε συζύγου της ήταν Oscar και το θεώρησε ως ένα ταιριαστό ψευδώνυμο για το τρόπαιο. Η ίδια, ήξερε ότι υπήρχαν κι άλλοι που ισχυρίζονταν πως ήταν «νονοί» των βραβείων και πρότεινε να γίνει μια «μονομαχία», προκειμένου να αποφασιστεί ποιος τελικά θα πάρει τα εύσημα.

Η συμβολή των άλλων

Αν και υπάρχουν αμφιβολίες για την πραγματική καταγωγή του ονόματος του βραβείου, αυτό που ξέρουμε είναι ότι κέρδισε γρήγορα δημοτικότητα. Το 1934, ένας αρθρογράφος στο Hollywood, ο Sidney Skolsky, χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο «Όσκαρ» για το τρόπαιο, σε μια στήλη του για τη νικήτρια του βραβείου, Katharine Hepburn. Επίσης, λέγεται ότι ο Walt Disney, χρησιμοποίησε το ίδιο όνομα, στην τελετή απονομής των βραβείων, τον ίδιο χρόνο.

Το όνομα «Όσκαρ» επισημοποιείται

Το «ψευδώνυμο» που είχε δοθεί στο αγαλματίδιο επισημοποιήθηκε μόλις το 1939. Πάνω από 2.700 αγαλματίδια έχουν δοθεί από την πρώτη τελετή απονομής του το 1929. Κάθε άγαλμα κατασκευάζεται στο χέρι από την εταιρεία RS Owens & Company στο Σικάγο από το 1982. Το αγαλματίδιο σχεδιάστηκε από τον Cedric Gibbons, επικεφαλής καλλιτεχνικό διευθυντή στην Metro-Goldwyn-Mayer.

Το αγαλματίδιο

Το χρυσό αγαλματίδιο Όσκαρ ζυγίζει περίπου 4 κιλά και έχει ύψος 34,3 εκατοστά. Απεικονίζει έναν ιππότη επάνω σε ένα ρολό φιλμ. Τα πέντε, αρχικά, τμήματα της Ακαδημίας (ηθοποιοί, σκηνοθέτες, σεναριογράφοι, παραγωγοί και τεχνικοί) εκπροσωπούνται από τις πέντε ακτίνες πάνω στον κύλινδρο της ταινίας, κάτω από τα πόδια του Oscar.

Τα αγαλματίδια των αρχικών βραβεύσεων ήταν από μπρούντζο και είχαν επικάλυψη από φύλλα χρυσού. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε το μέταλλο Britannia, ένα κράμα που καλύπτεται από μπρούντζο, επινικελωμένο ασήμι και χρυσό 24 καρατίων. Κατά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο τα «Όσκαρ» φτιάχτηκαν από γύψο και βάφτηκαν με χρυσή μπογιά, ενώ η Ακαδημία, μετά τον τέλος του πολέμου, τα αντικατέστησε με αυθεντικά.

ΠΟΠΗ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ