Με φόντο τις απέραντες παγωμένες εκτάσεις της Αρκτικής, δύο άντρες με διαμετρικά αντίθετους χαρακτήρες, προσπαθούν να επιβιώσουν και να αναπτύξουν μεταξύ τους μια σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης.

«Πώς τελείωσε αυτό το καλοκαίρι»

Το βραβευμένο υπαρξιακό δράμα του Αλεξέι Ποπογκρέμπσκι, απέσπασε τα βραβεία καλύτερου ηθοποιού και καλλιτεχνικής συνεισφοράς στο Φεστιβάλ Βερολίνου το 2010, ενώ ξεχώρισε και στο πρόσφατο Φεστιβάλ του Λονδίνου. Ο ρώσος σκηνοθέτης, έχει καλλιτεχνικά γονίδια (ο πατέρας του, ο Πιοτρ Ποπογκρέμπσκι, είναι γνωστός σεναριογράφος) και η πορεία του στα διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ υπήρξε ανοδική.

Η ταινία του «Πώς τελείωσε αυτό το καλοκαίρι» γυρίστηκε στο ανατολικότερο και πιο απομονωμένο άκρο της Ρωσίας. Οι βασικοί πρωταγωνιστές είναι ο Σεργκέι Πουσκέπαλις («Simple things») και ο νεαρός Γκριγκόρι Ντομπρίγκιν, στους ρόλους δύο αντρών που προσπαθούν να επιβιώσουν στην απομακρυσμένη Αρκτική, χτίζοντας μια σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης.

Στην υπόθεση του έργου, ο πενηντάχρονος Σεργκέι και ο νεαρός Παβέλ δουλεύουν εντατικά σε ένα ρωσικό νησί της Αρκτικής, κάνοντας μετρήσεις ραδιενέργειας. Ο έμπειρος Σεργκέι βλέπει τη δουλειά του σοβαρά και τα χρόνια της απομόνωσής του στον σταθμό έχουν επηρεάσει την προσωπικότητά του. Ο Παβέλ, είναι νέος συνεργάτης και η κουλτούρα του είναι τελείως διαφορετική. Οι σχέσεις των δύο αντρών διαταράσσονται όταν ο Παβέλ κάνει ένα σημαντικό λάθος και φοβισμένος προσπαθεί να το καλύψει…

Η έμπνευση του σκηνοθέτη για τη συγκεκριμένη ταινία έχει ως αφετηρία τα εφηβικά του αναγνώσματα, όπως δηλώνει ο ίδιος: «Νομίζω ότι ήμουν περίπου 14, όταν διάβασα κατά τύχη το ημερολόγιο του Πίνεγκιν, ένα συνοδό του Σέντοφ στην αποτυχημένη του προσπάθεια να φτάσει το Βόρειο Πόλο το 1912. Ήταν πολύ βιαστικά προγραμματισμένη, κι όταν το σκάφος τους γέμισε με πάγους, όντας μερικά χιλιάδες μίλια, τόσο από τον προορισμό, όσο κι από την αφετηρία, ο αρχηγός δήλωσε με ηρεμία: « Όπως φαίνεται θα περάσουμε το χειμώνα μας εδώ». Στην πραγματικότητα περάσανε δύο χειμώνες εκεί το συνεργείο, και μια αιωνιότητα ο Σέντοφ. Αυτό συνέβη πολύ πριν τους ασύρματους, τις εναέριες διασώσεις και τα gps. Εκείνη την περίοδο, ένιωθα το χειμώνα σαν τη μισή μου ζωή. Συχνά αισθάνομαι έτσι ακόμα.

Από τότε έβρισκα ιδιαίτερα συναρπαστικό, το να μπορεί κάποιος να έρθει σε συμφωνία με την έννοια του χώρου και του χρόνου, που είναι πολύ διαφορετικές όπως τις βιώνουμε σήμερα με τις ώρες, τα λεπτά, το μετρό κι όλα τα μέσα. Αυτή η ταινία, ουσιαστικά, είναι η ιστορία δύο διαφορετικών βαθμίδων (και ασύμβατων) χώρου και χρόνου. Όλοι εμείς, οι κάτοικοι των πόλεων, βλέπουμε την ιστορία από την οπτική του νεαρού Παβέλ, με τον οποίο ταυτιζόμαστε ευκολότερα. Ωστόσο, η προσπάθεια μου σe αυτή την ταινία ήταν να γίνουμε υποκείμενα της άγριας φύσης του Βορρά, να αφήσουμε πίσω τις άκαμπτες έννοιες που έχουμε στο μυαλό μας, και να είμαστε ανοιχτοί και προσεχτικοί σε ότι έχει να μας προσφέρει. Ακόμη δεν μπορώ να πιστέψω το συναίσθημα μερικές φορές».

Πρωταγωνιστούν οι: Γκριγκόρι Ντομπρίγκιν και Σεργκέι Πουσκέπαλις. Η ταινία προβάλλεται από τη Seven Films.