Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να ζήσει κανείς τη ζωή του. Αυτό νομίζω ήταν το βασικό συμπέρασμα από κάποιες από τις ταινίες που προβλήθηκαν χτες στο 8o Outview Film Festival στην Ταινιοθήκη.

Υπάρχουν επίσης πολλά και διαφορετικά επίπεδα στα οποία μπορεί κανείς να κάνει την υπέρβασή του. Ίσως αυτή την αίσθηση να θέλαμε να επιβεβαιώσουμε όσοι χτες, μετά την άσκηση του εκλογικού μας καθήκοντος και θέλοντας να αποφύγουμε για λίγο τα πάνελ και τις μετεκλογικές μεν, πρώιμες δε, αναλύσεις, κατηφορίσαμε για μία ακόμη φορά στην Ιερά Οδό. Ευτυχώς, δεν απογοητευτήκαμε.

Έχετε δει τη «Σκυλίσια Μέρα», με τον Al Pacino στον πρωταγωνιστικό ρόλο; Η υπόθεση είναι τόσο κινηματογραφική που είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι πρόκειται για πραγματική ιστορία: τον Αύγουστο του 1972, ο John Wojtowicz αποφάσισε να ληστέψει μία τράπεζα, προκειμένου να καταφέρει να μαζέψει το απαραίτητο ποσό, ώστε ο σύντροφός του – «σύζυγος», όπως έλεγε ο ίδιος – να πραγματοποιήσει την εγχείρηση αλλαγής φύλου, που τόσο ποθούσε.

Σκηνή από το ντοκιμαντέρ "The Dog" των  Αllison Βerg και François Keraudren.

Ο  John Wojtowicz υπήρξε, αν μη τι άλλο, ένας sui generis άνθρωπος, ο οποίος από συντηρητικός υποστηρικτής των Ρεπουμπλικάνων και πρόθυμος στρατιώτης στον πόλεμο του Βιετνάμ, πέρασε στο αντιπολεμικό κίνημα  και –βέβαια – στο κίνημα υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων.

Τρελός, κακός ή απλά ένας άνθρωπος απολύτως συνειδητοποιημένος, έμεινε πιστός καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του στο δικό του κώδικα ηθικής, στο κέντρο του οποίου βρισκόταν πάντοτε η αγάπη.

Το «The Dog» των  Αllison Βerg και François Keraudren, με την πρωτοπρόσωπη και άμεση αφήγηση του ίδιου του Wojtowicz, αλλά και με αρχειακό υλικό –κυρίως – από τη δεκαετία του ’70, σε παίρνει από το χέρι, σε βάζει στο κλίμα και την ένταση εκείνων των στιγμών και κατορθώνει να σκιαγραφήσει έναν άνθρωπο, ο οποίος έζησε αψηφώντας κάθε πιθανό στερεότυπο.

Μιλώντας για στερεότυπα, έχετε αναρωτηθεί πόσα από δαύτα έχουμε στριμώξει στο μυαλό μας όταν αναφερόμαστε σε Παλαιστίνιους και Ισραηλινούς;

Ο Michael Mayer σκηνοθέτησε μια ταινία που σε κάνει να αμφισβητείς δεδομένες εικόνες και απόψεις που ίσως έχεις σχηματίσει για τους ανθρώπους που κατοικούν στις δύο αντιμαχόμενες πλευρές, χωρίς μάλιστα να προσπεράσει φλέγοντα ζητήματα, όπως τον τρόπο με τον οποίο το Ισραήλ έχει αποφασίσει να προστατέψει (;) τους πολίτες του.

Στο «Out In The Dark» λοιπόν, ο Ναμίρ, ένας νεαρός Παλαιστίνιος από τη Ραμάλα, ονειρεύεται μια καλύτερη ζωή, σπουδάζει, γίνεται δεκτός στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, όπου και ερωτεύεται ένα νέο Ισραηλινό δικηγόρο.

Η σκληρή πραγματικότητα με την οποία κυρίως ο Ναμίρ έρχεται αντιμέτωπος δημιουργεί έναν ασφυκτικό κλοιό τόσο για τη σχέση τους, όσο και για την ίδια τη ζωή του.

Η ελευθερία των επιλογών, η αγάπη που «πάντα βρίσκει τον τρόπο», το να παίρνεις τη ζωή σου στα χέρια σου, κινηματογραφείται  με ένα γρήγορο, δεμένο τρόπο, σε μια ταινία που ισορροπεί κάπου μεταξύ ψυχολογικού θρίλερ, κοινωνικού δράματος, αλλά και μαύρης κωμωδίας.

Σημειώστε ότι το «The Dog» - το οποίο διαγωνίζεται στην κατηγορία Καλύτερου Ντοκιμαντέρ -  ξαναπαίζεται την Τετάρτη στις 22.45, ενώ το ήδη πολυβραβευμένο «Out In The Dark» την Πέμπτη στις 18.15.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα του φεστιβάλ, επισκεφτείτε την επίσημη ιστοσελίδα του.

Άρτεμη Φύσσα
[email protected]