Κριτική ταινίας: Transformers 4 Εποχή Αφανισμού

trans
ΠΕΜΠΤΗ, 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

Καθώς οι εξωγήινοι γίνονται όλο και πιο πολύ της μόδας, όπως και άλλα περίεργα πλάσματα –γεννήματα της αχαλίνωτης φαντασίας του ανθρώπου και των εξελίξεων της τεχνολογίας-, η σειρά «Transformers» επανέρχεται στο κινηματογραφικό προσκήνιο με ένα τέταρτο επεισόδιο.

Συνέχεια του προηγούμενου επεισοδίου του 2011, το «Transformers 4: Εποχή Αφανισμού»,σε σκηνοθεσία ξανά Μάικλ Μπέι, παράγει ένα θέαμα επιστημονικής φαντασίας-καταιγιστικής δράσης-φανταχτερών οπτικών εφέ, προσφέροντας «με το κουτάλι» εικόνες που διαδέχονται η μία την άλλη σε ένα φρενήρη ρυθμό, μέσα στη γενικότερη προσπάθεια να φανεί ακόμη πιο φαντασμαγορικό από το προηγούμενο επεισόδιο.

Και πράγματι, αυτή η περιπέτεια είναι εμπλουτισμένη με ακόμη περισσότερες επιδείξεις αφανισμού και ακόμη πιο θεαματικά ακροβατικά και καταδιώξεις, με τους ήρωες να βρίσκονται συχνά στην κόψη του ξυραφιού, φθάνοντας τις εντάσεις στο αποκορύφωμα.

Χαρακτηριστικές είναι οι σκηνές στο Χονγκ-Κονγκ, όπου τα τεράστια κτήρια με τα μικρά διαμερίσματα-φωλιές των άπειρων κατοίκων του χρησιμεύουν ως ντεκόρ σε μια σκηνή κυνηγητού και γενναίας διαφυγής.

Είναι γεγονός ότι η υπερβολή και το ξεπέρασμα των ορίων αποτελούν χαρακτηριστικά του Μάικλ Μπέι. Αφού τα διέλυσε όλα στο «Transformers 3», ο σκηνοθέτης αλλάζει ομάδα ηθοποιών, ωστόσο συνεχίζει να χρησιμοποιεί την ίδια περίπου συνταγή.

Γιατί να την αλλάξει, εξάλλου, αφού ήταν τόσο κερδοφόρα και επιτυχής στα προηγούμενα επεισόδια; Έτσι και εδώ, σκηνές μιας κομεντί δράσης εναλλάσσονται με σκηνές άφθονων εντυπωσιακών εκρήξεων προς κάθε κατεύθυνση.

Από ένα σημείο της ιστορίας και μετά όλα εκτυλίσσονται μέσα σε ένα περιβάλλον αφανισμού, κτηρίων-δρόμων-ανθρώπων, του σύμπαντος γενικότερα. Θα λέγαμε ότι ο Μπέι άνοιξε το μαγικό κουτί με τα παιχνίδια, το πλουσιότερο στον κόσμο, και σαν ένας μπόμπιρας το αναποδογύρισε κάνοντας να πέσουν όλα μαζί διαμιάς–πλοία, αυτοκίνητα, μεταλλικά κατασκευάσματα που μεταμορφώνονται, πλαστικοί δεινόσαυροι, και άλλα πολλά- αφήνοντας άναυδο το θεατή.

Το σενάριο παραμένει απλοϊκό, γεμάτο κλισέ σχετικά με την οικογένεια και τη σχέση προστατευτικού πατέρα και κόρης. Οι καλοί, αφελείς αλλά και ριψοκίνδυνοι, «τα βάζουν» με τους κακούς, αναπαράγοντας ένα απλουστευτικό διπολικό μοντέλο  μανιχαϊστικής προσέγγισης, συχνής στα αμερικανικά blockbusters.

Μία όμορφη νεαρή, σέξι και τολμηρή, βρίσκεται επίσης στο κέντρο της δράσης, για να ομορφαίνει το τοπίο και να δίνει μεγαλύτερη απόλαυση στα μάτια του ανδρικού πληθυσμού.

Οι μάχες των Autobots και Decepticons κλιμακώνονται. Επιπλέον, ο Μπέι υπόσχεται να χαρίσει ακόμη περισσότερη απόλαυση καταστροφολογίας αφού εισάγει και ένα νέο είδος Transformers, τα Dinobots. Εξαιρετικά βίαια και τρομακτικά, βγάζουν φωτιές μόλις ανοίγουν το τεράστιο στόμα τους, εξολοθρεύοντας τα πάντα στο πέρασμά τους.

Οι μικροί θεατές, λάτρεις παρόμοιων παιχνιδιών, θα δελεαστούν ιδιαίτερα από τις εκπλήξεις που επιφυλάσσει αυτό το νέο επεισόδιο. Οι μεγάλοι που είναι fans  αυτού του είδους ταινιών θα διασκεδάσουν. Εγώ βαρέθηκα.

Σκηνοθεσία: Μάικλ Μπέι. Παίζουν: Μαρκ Γουόλμπεργκ, Νίκολα Πελτς, Τζακ Ρέινορ, Στάνλεϊ Τούτσι . Εταιρία Διανομής: UIP.

ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ