Εντυπωσιακά τα πλάνα της νέας ταινίας του Χρ. Παπακαλιάτη

papakaliatis
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 03 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2014

Ο Christopher Papakaliatis, όπως συστήνεται στο νέο του κανάλι στο youtube (γιατί μας βλέπουν και στο εξωτερικό μην ξεχνιόμαστε) είναι αν μη τι άλλο γενναιόδωρος με όσα συμβαίνουν πίσω από τις κάμερες στη νέα του πολυαναμενόμενη ταινία.

5.10'' λεπτά είναι η προσφορά του δημοφιλούς ηθοποιού, σεναριογράφου και σκηνοθέτη σε όλους εμάς. Τρεις ερωτικές ιστορίες με κοινό παρονομαστή το μεταναστευτικό στα χρόνια της κρίσης και καταλύτη τον μοναδικό Μηνά Χατζησάββα. «Γλυκύ μου έαρ» είναι κατά πάσα πιθανότητα ο τίτλος που θα επικρατήσει αλλά τίποτα δεν είναι σίγουρο ακόμα.

Η τριλογία του περιλαμβάνει τρεις παράλληλες ιστορίες, τρεις γενιές Ελλήνων που σχετίζονται με ξένους, οι οποίες θα μπλέκονται, όπως ο ίδιος ο Χρ. Παπακαλιάτης ευελπιστεί σε μία αρμονική ταινία που θα απευθύνεται σε Έλληνες και ξένους.

Chapter 1: Boomerang. Το πεντάλεπτο βίντεο, αφορά σε σκηνές από τα γυρίσματα της πρώτης ιστορίας με τίτλο «Boomerang». Πρόκειται για έναν νεανικό έρωτα με φόντο το «μεταναστευτικό και τον φασισμό» όπως λέει ο ίδιος. Δεν είναι μία πολιτική ταινία. Σε καμία περίπτωση επιμένει, αλλά μία ερωτική ταινία. Και μία ταινία σχέσεων έχει και πολιτικοκοινωνική διάσταση.

Στην ουσία, τώρα, το βίντεο είναι απολαυστικό, γεμάτο, περιεκτικό. Έχει τα πάντα με κύριο γνώμονα τα πολλά εξωτερικά γυρίσματα σε όλη την Αθήνα και όχι μόνο. Καπνός, φωτιά, κόσμος που τρέχει, θάλασσα, αεροπλάνα, φιλιά. Τίποτα δε λείπει από μία παραγωγή που μοιάζει να είναι καθόλα προσεγμένη, ολοκληρωμένη, ενδεχομένως μοναδική για τα ελληνικά δεδομένα της κρίσης.

Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης, είτε σου αρέσει είτε όχι, πρέπει να παραδεχτούμε όλοι, ξέρει να κάνει σινεμά, όπως πρέπει. Χωρίς τσιγκουνιές και «περικοπές» σε ύφος, διάθεση. Κάθε άλλο μάλιστα. Πολλές φορές έχει χαρακτηριστεί υπερβολικός για τα ελληνικά δεδομένα (π.χ πλούσια σπίτια κ.λπ) αλλά μη ξεχνάτε ότι μιλάμε για κινηματογράφο και η ωραιοποίηση κάποιων πραγμάτων είναι προϋπόθεση, υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Και όλο αυτό φαίνεται στο άρτιο αποτέλεσμα που παρουσιάζει κάθε φορά.

Βασικό στοιχείο (που ξεχωρίζω εγώ και όχι μόνο) είναι οι εκπληκτικές μουσικές επιλογές του κάθε φορά. Αυτό είναι ένα επιμέρους χαρακτηριστικό που δίνει ακόμη περισσότερη δύναμη στις ταινίες του. Οι σκηνές του αποκτούν πιο φρέσκια και σύγχρονη ματιά.

Στην προκειμένη περίπτωση δε, οι πρωταγωνιστές της πρώτης ιστορίας του, Tawfeek Barhom και Νίκη Βακάλη  είναι γλυκύτατοι, απλοί και φαίνεται ότι σου περνούν αυτή την αίσθηση του ανέμελου, νεανικού έρωτα, που δε γνωρίζει χρώμα, φυλή και σύνορα.

Στις άλλες δύο ιστορίες της τριλογίας του, θα δούμε ακόμη τους J.K.Simmons, Andrea Osvart, Μαρία Καβογιάννη κ.α. με τις κουλτούρες και τις διαφορετικές γλώσσες να μπερδεύονται σε μία ιστορία με αρχή και τέλος τον έρωτα.

Σόφη Ζιώγου
[email protected]