Μια από τις ηθοποιούς που δείχνει την μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα σε ρόλους όλων των ειδών, η Έλενα Μπόναμ Κάρτερ μοιάζει να διαθέτει μια σκοτεινή πλευρά, την οποία ευχαρίστως «κρύβει» ή ξετυλίγει ανάλογα με την ταινία στην οποία συμμετέχει.

Γεννημένη στο Λονδίνο στις 26 Μαΐου 1966, η Έλενα Μπόναμ Κάρτερ μεγάλωσε με τους δύο αδερφούς της, την ψυχοθεραπεύτρια μητέρα της και τον πατέρα της, εμπορικό τραπεζίτη, ο οποίος, μάλιστα, ήταν ο εναλλακτικός εκπρόσωπος της Τράπεζας της Αγγλίας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην Ουάσινγκτον, τη δεκαετία του ’60. Ο πατέρας της προερχόταν από τη διάσημη οικογένεια Βρετανών πολιτικών και ήταν ο γιος του φιλελεύθερου πολιτικού Σερ Μορίς Μπόναμ Κάρτερ και της Βαϊολέτ Μπόναμ Κάρτερ. Ο προπάππος της ήταν ο Χέρμπερτ Χένρι Άσκουιθ, πρωθυπουργός της Βρετανίας από το 1980 ως το 1916, ενώ και από την πλευρά της μητέρας της έχει αριστοκρατική καταγωγή, όπως επίσης έχει και μακρινή συγγένεια με τον συγγραφέα Ίαν Φλέμινγκ.

Όταν ήταν μόλις 5 χρονών, έζησε μια δύσκολη περίοδο λόγω του νευρικού κλονισμού που υπέστη η μητέρα της, ενώ μόλις ξεπεράστηκε αυτή η κατάσταση ο πατέρας της διαγνώστηκε με ακουστικό νεύρωμα, αντιμετωπίζοντας επιπλοκές μετά την εγχείριση.

Η Έλενα πέρασε πολύ δύσκολη περίοδο, αργότερα, όμως, τα πράγματα μπήκαν σε μια σειρά. Η διάσημη ηθοποιός έχασε τελικά τον πατέρα της πολύ αργότερα, το 2004.

Πήγε σε σχολείο θηλέων και πάντα έδειχνε αρκετό ενδιαφέρον στη δραματική τέχνη. Όταν ήρθε, μάλιστα, η ώρα να πάει στο King’s College στο Κέμπριτζ απορρίφθηκε, όχι λόγω βαθμών, αλλά γιατί οι υπεύθυνοι του Κολεγίου φοβήθηκαν μην τα παρατήσει στη μέση του εξαμήνου, για να γίνει ηθοποιός. Τελικά, όμως, η ίδια δεν είχε ποτέ επίσημη εκπαίδευση όσον αφορά την υποκριτική. Το 1979 κέρδισε έναν διαγωνισμό συγγραφής και με το χρηματικό έπαθλο πλήρωσε για να μπει στην επίσημη λίστα των ηθοποιών «Spotlight», προκειμένου να μπορέσει να βρει κάποια δουλειά, ατζέντη κ.λπ. Στα 16 της γύρισε το πρώτο της διαφημιστικό, το 1983 απέκτησε τον πρώτο της ρόλο στην τηλεταινία «A pattern of roses», ενώ το κινηματογραφικό της ντεμπούτο ήρθε το 1985 με σκηνοθέτη τον Τζέιμς Άιβορι στο «Δωμάτιο με θέα», πλάι στην Μάγκι Σμιθ. Η ταινία κέρδισε 3 Όσκαρ και αποτέλεσε ένα πολύ καλό ξεκίνημα για τη Βρετανίδα ηθοποιό.

Ένα αστέρι γεννιέται

Από τη φυσιογνωμία της και μόνο, οι ειδήμονες μπορούν να ξεχωρίσουν το πολυσυλλεκτικό ταλέντο της, από τα πρώτα της κι όλας βήματα, γι’ αυτό άλλωστε δεν άργησε να μπει δυναμικά στα κινηματογραφικά στούντιο.

Το 1986 έχει τον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο στο «Lady Jane» του Τρέβορ Νάν, σε μια ρομαντική περιπέτεια εποχής, όπου ενσαρκώνει τη Λαίδη Τζέιν Γκρέι, ενώ το 1987 περνάει από τη γνωστή τηλεοπτική σειρά «Οι σκληροί του Μαϊάμι» ως... αγαπητικιά του Ντον Τζόνσον.

Στο πλευρό του Μίκι Ρουρκ δουλεύει το 1989 στην ταινία-ντοκιμαντέρ για τον Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης με τίτλο «Francesco» και η τελευταία ταινία της δεκαετίας, μετά και από διάφορες συμμετοχές σε τηλεοπτικές σειρές, είναι η δραματική κομεντί «Getting it right».

Η νέα δεκαετία τη βρίσκει ως Οφηλία, στα χέρια του Φράνκο Τζεφιρέλι και τον «Άμλετ» όπου πρωταγωνιστεί ο Μελ Γκίμπσον και η Γκλεν Κλόουζ και το 1991 συνεχίζει με το «Εκεί που οι άγγελοι φοβούνται να διαβούν» σε άλλη μια ταινία εποχής και η Μπόναμ Κάρτερ σιγά-σιγά αρχίζει να καθιερώνεται ως η «βασίλισσα του κορσέ» και το «ρόδο» του αγγλικού κινηματογράφου.

Στο ίδιο μοτίβο συνεχίζει και το 1992 με το «Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ» του Τζέιμς Άιβορι με τον οποίο συνεργάζεται ξανά, μαζί με τον Άντονι Χόπκινς και την Έμα Τόμσον. Μετά από κάποια περάσματα από τηλεταινίες και τηλεοπτικές σειρές, μια εκ των οποίων και το διάσημο «Absolutely fabulous» τη συναντάμε στο «Frankenstein» (1994), του Κένεθ Μπράνα μαζί με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, να ερμηνεύει την Ελίζαμπεθ, τη μνηστή του Φράνκενσταϊν, κερδίζοντας μια υποψηφιότητα καλύτερης ηθοποιού από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Ταινιών Επιστημονικής Φαντασίας, Φαντασίας και Τρόμου.

Το 1995 ο Γούντι Άλεν την επιλέγει για την ταινία του «Ακαταμάχητη Αφροδίτη» με πρωταγωνίστρια τη Μίρα Σορβίνο και το 1996 συνεργάζεται και πάλι με τον Τρέβορ Ναν, φοράει και πάλι τον κορσέ της και πρωταγωνιστεί στη δροσερή κωμωδία που στηρίζεται στο ομώνυμο έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, τη «Δωδέκατη νύχτα». Εκεί υποδύεται την ακατάδεκτη Ολίβια, η οποία ερωτεύεται μια γυναίκα μεταμφιεσμένη σε... άντρα.

«Τα φτερά της αγάπης» είναι η επόμενη σημαντική ταινία της καριέρας της, η οποία ήταν υποψήφια για 4 Όσκαρ, μεταξύ των οποίων υπήρξε και το όνομα της Μπόναμ Κάρτερ, για το χρυσό αγαλματίδιο α’ γυναικείου ρόλου. Έτσι, το 1997, η Έλενα κερδίζει για πρώτη φορά υποψηφιότητα για Όσκαρ υποδυόμενη μια φτωχή αριστοκράτισσα, που η θεία της θέλει πάση θυσία να την παντρέψει με πλούσιο, πίσω στην Αγγλία του 1910. Λίγο πριν την υποψηφιότητα, η Μπόναμ Κάρτερ είχε απορρίψει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο «Δαμάζοντας τα κύματα» πιστεύοντας πως ήταν μεγάλη η ψυχική έκθεση που απαιτούσε και τη θέση της πήρε η Έμιλι Γουάτσον, η οποία για τον ρόλο αυτό βρέθηκε υποψήφια για βράβευση της Ακαδημίας.

Η διάσημη ηθοποιός συνήθιζε να αναλύει το ψυχολογικό προφίλ των ρόλων μαζί με την ψυχοθεραπεύτρια μητέρα της, ενώ ακόμη και από την κατάσταση του πατέρα της αποκόμισε εμπειρίες όσον αφορά τη δουλειά της, καθώς τον παρακολουθούσε όσο ήταν σε αναπηρικό καροτσάκι ως προς τις κινήσεις του για τον ρόλο της στην ταινία «Μια ξεχωριστή σχέση», το 1998.

Το 1999 τη βρίσκουμε στο πλευρό του Μπραντ Πιτ και του Έντουαρτ Νόρτον στο «Fight Club» του Ντέιβιντ Φίντσερ, όπου ίσως την πρόσεξε ένα ευρύτερο κοινό για το ρόλο της ως το κορίτσι του Έντουαρτ Νόρτον (και του Μπραντ Πιτ). Πέρα από αυτό, όμως, το «Fight Club» είναι μια από τις ταινίες που έμεινε στην ιστορία τόσο για την πρωτοποριακή τεχνολογία που χρησιμοποίησε όσο και για το πρωτοποριακό της σενάριο, βασισμένο στο μυθιστόρημα του Τσακ Παλάνιουκ και η Μπόναμ Κάρτερ αποκόμισε πολλά από τη συμμετοχή της στην ταινία – και ένα Empire award καλύτερης βρετανίδας ηθοποιού.

Το 2001 συνεργάζεται με τον Τιμ Μπάρτον στο επιστημονικής φαντασίας «Πλανήτης των πιθήκων» συμπρωταγωνιστώντας με τον Μαρκ Γουόλμπεργκ και τον Τιμ Ροθ. Από τότε γίνεται αχώριστη με τον διάσημο σκηνοθέτη και σήμερα ζουν μαζί στο Λονδίνο, σε διαφορετικά σπίτια που συνδέονται με κοινή είσοδο, καθώς δεν τα πήγαιναν καλά ως συγκάτοικοι σε ένα σπίτι...

Το 2003 συνεργάζεται ξανά με τον Τιμ Μπάρτον στο «Big Fish» και το 2005 στο «O Τσάρλι και το εργοστάσιο σοκολάτας» όπου πρωταγωνιστεί ο Τζόνι Ντεπ. Στη συνέχεια, περνώντας, από κομεντί όπως το «Εξομολογήσεις εραστών» (2005), ταινίες δράσης όπως το «Termination Salvation» (2009) και διάφορους... παραμυθένιους ρόλους, φτάνει στο 2010 για να βρεθεί και πάλι υποψήφια για Όσκαρ, στο πλευρό του Κόλιν Φερθ -ο οποίος κέρδισε το Όσκαρ α’ αντρικού ρόλου- και του Τζέφρι Ρας, σε μια ταινία («Ο λόγος του Βασιλιά») που σάρωσε τα βραβεία της Ακαδημίας, κερδίζοντας και αυτό της καλύτερης ταινίας.

Στη σφαίρα του... παραμυθιού

Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε δει την Μπόναμ Κάρτερ σε ρόλους βγαλμένους από παραμύθι ή εκκεντρικούς χαρακτήρες, στους οποίους άλλοτε ξετυλίγει την καλή της πλευρά κι άλλοτε την «κακή».

Στο «Χάρι Πότερ» μεταμορφώνεται στην κακιά μάγισσα Μπελατρίξ Λεστρέιντζ, η οποία δεν διστάζει να αφαιρέσει ζωές ακόμη και της ίδιας της οικογένειάς της και εξασκεί διάφορες... σκοτεινές τέχνες. Την πρώτη φορά που τη συναντάμε σε αυτό το ρόλο είναι το 2007 στο «Χάρι Πότερ και το Τάγμα του Φοίνικα», ενώ μετά ακολουθούν τα «Χάρι Πότερ και ο Ημίαιμος Πρίγκιψ» το 2009, «Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου, μέρος 1ο» το 2010 και το δεύτερο μέρος της τελευταίας ταινίας του Χάρι Πότερ, που προβάλλεται στους κινηματογράφους.

Το 2005 χάρισε τη φωνή της στη «Νεκρή Νύφη» του Τιμ Μπάρτον, ενώ το 2007 την περιμένει άλλος ένας εκκεντρικός ρόλος πρωταγωνίστησε και πάλι στο πλευρό του Τζόνι Ντεπ στο «Sweeney Todd: The demon barber of fleet street», όπου φτιάχνει πίτες από... πτώματα. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείπει από την «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» επίσης του Τιμ Μπάρτον, όπου υποδύεται την κόκκινη Βασίλισσα που καταδικάζει τους πάντες σε αποκεφαλισμό. Για τις ανάγκες το ρόλου, το κεφάλι της Μπόναμ Κάρτερ αυξήθηκε 3 φορές ψηφιακά από το φυσικό του μέγεθος. Η ταινία κέρδισε 2 Όσκαρ και η διάσημη ηθοποιός βρέθηκε υποψήφια, μεταξύ άλλων, για βραβείο Mtv ως η καλύτερη.... «κακιά».

Ενδεικτική φιλμογραφία: «A room with a view» (1985), «Lady Jane» (1986), «Maurice» (1987), «La maschera» (1988), «Francesco» (1989), «Getting it right» (1989), «Hamlet» (1990), «Where angels fear to tread» (1991), «Howards End» (1992), «Frankenstein» (1994), «Mighty Aphrodite» (1995), «Margaret’s museum» (1995), «Twelfth night» (1996), «Portraits chinois» (1996), «The Petticoat Expeditions» (1997), «The wings of the dove» (1997), «Keep the Aspidistra flying» (1997), «The revengers’ comedies» (1998), «The theory of flight» (1998), «Fight Club» (1999), «Women talking dirty» (1999), «Planet of the Apes» (2001), «Novocaine» (2001), «The heart of me» (2002), «Till human voices wake us» (2002), «Big fish» (2003), «Charlie and the chocolate factory» (2005), «Conversations with other women» (2005), «Wallace & Gromit in The Curse of the Were-Rabbit» (2005), «Sixty six» (2006), «Harry Potter and the Order of the Phoenix» (2007), «Sweeney Todd: The demon barber of fleet street» (2007), «Terminator Salvation» (2009), «Harry Potter and the half-blood Prince» (2009), «Alice in Wonderland» (2010), «King’s speech» (2010), «Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 1» (2010), «Toast» (2010), «Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 2» (2011).