Ο Φρανσουά Τρυφώ σε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του, αποθεώνει τον «κινηματογραφικό έρωτα» της Κατρίν Ντενέβ και του Ζεράρ Ντεπαρντιέ, σε ένα ατμοσφαιρικό δράμα που τοποθετείται χρονικά στο κατεχόμενο από τους Ναζί Παρίσι.

«Το τελευταίο μετρό στο Παρίσι» (1980)

Όταν το φιλμ προβλήθηκε για πρώτη φορά στις κινηματογραφικές αίθουσες, έσπευσαν να το παρακολουθήσουν περίπου ένα εκατομμύριο θεατές, ενώ λίγους μήνες αργότερα τιμήθηκε με δέκα βραβεία Σεζάρ.

Ο σκηνοθέτης μετέφερε στο σενάριο πολλές από τις εμπειρίες και τις εικόνες που είχε ο ίδιος, κατά τη διάρκεια της Κατοχής αλλά και τη βαθιά αγάπη του για το θέατρο. Εκείνη τη σκοτεινή περίοδο οι Παριζιάνοι ήταν υποχρεωμένοι να προλάβουν το τελευταίο μετρό για να μην σπάσουν την απαγόρευση κυκλοφορίας το βράδυ που είχαν επιβάλει οι Ναζί. Αυτή η αγωνία τους αποτυπώνεται και στον τίτλο της ταινίας.

Ο Τρυφώ τοποθετεί το ερωτικό τρίγωνο της ταινίας του στο κατεχόμενο Παρίσι του 1942. Η Μαριόν, μια πρώην σταρ, έχει αφοσιωθεί πλέον στο θέατρο, διευθύνοντας μια σκηνή στη Μονμάρτη. Ο σύζυγός της, ο Λουκά, εβραίος στην καταγωγή, κρύβεται στα υπόγεια του θεάτρου. Η ζωή της Μαριόν αναστατώνεται όταν στον θίασο καταφτάνει ένας νέος πρωταγωνιστής, ο Μπερνάρ.

Ο Φρανσουά Τρυφώ σχολιάζοντας την κινηματογραφική γοητεία της Κατρίν Ντενέβ είχε σχολιάσει: «Λατρεύω τον τρόπο που η Ντενέβ μπορεί να προβάλει δύο όψεις: μια φανερή περσόνα και μια υπόγεια. Και φαίνεται να υπονοεί ότι η κρυφή της, εσωτερική της ζωή έχει την ίδια σημασία με την εξωτερική που παρουσιάζει».

Πρωταγωνιστούν οι: Κατρίν Ντενέβ, Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Ζαν Πουαρέ κ.α. Η ταινία προβάλλεται από τη New Star.