Περίπου 1000 fans του Αμερικανού σκηνοθέτη Μάρτιν Σκορσέζε, είδαν τη νέα του 3D ταινία, «Hugo», στο Λος Άντζελες.

Στην αναμονή βρίσκεται το κινηματογραφόφιλο κοινό για τη νέα ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε, «Hugo», η οποία βασίζεται στο best-seller του Μπράιαν Σέλζνικ για την ιστορία του νεαρού Hugo Cabret που ζει ανάμεσα στους τοίχους ενός σταθμού τρένου στο Παρίσι, τη δεκαετία του ‘30.

Η ταινία, πολύ διαφορετική από αυτά που μας έχει συνηθίσει ως τώρα ο Σκορσέζε, συνδυάζει το παλιό σινεμά με την τρισδιάστατη τεχνολογία, προσπαθώντας να ξεφύγει λίγο από το παιδικό βιβλίο του Σέλζνικ και να κάνει ένα μεγαλειώδες αφιέρωμα στον κινηματογράφο παλιότερων δεκαετιών, δια χειρός του μετρ του είδους.

Δεν πρόκειται για παιδική ταινία, ούτε και για κλασσικό Σκορσέζε. Αυτό που παρακολούθησαν στο Λος Άντζελες οι 1000 θαυμαστές –και μη- του διάσημου σκηνοθέτη, έμοιαζε περισσότερο με κινηματογραφικό θαύμα, με μια μεγάλη αστραφτερή σφαίρα φαντασίας και ανακαλύψεων με θέμα την περιπέτεια του παιδιού που ζει στον σταθμό του Παρισιού, αλλά και την ιστορία (μυθοπλαστικού περιεχομένου) του πρωτοπόρου του κινηματογράφου, Ζορζ Μελιέ, τον οποίο υποδύεται εξαιρετικά ο Μπεν Κίνγκσλεϊ.

Μερικές ώρες μετά την προβολή στο Regal multiplex στο Λος Άντζελες, οι παρευρισκόμενοι έδωσαν τη δική τους «σφραγίδα έγκρισης», με ένα μεγάλο χειροκρότημα και έντονο «σούσουρο» που επικράτησε στους χώρους του κινηματογράφου – παρ’ όλο που ο κόσμος δεν έφτασε σε συμμετοχή προηγούμενες προβολές, όπως το «Moneyball» και το «The help».

Ο Μάρτιν Σκορσέζε σχολίασε πως η χρήση της τεχνολογίας 3D σίγουρα δυσκόλεψε κι επιβράδυνε τις διαδικασίες, αλλά την περισσότερη ώρα ήταν κάτι διασκεδαστικό και ίσως απαραίτητο στοιχείο για να ειπωθεί η ιστορία έτσι όπως θα ήθελε.

Ανέφερε, μάλιστα, ότι είναι υπέρ της πρόσθεσης νεότερων και περισσότερων στοιχείων στη διαδικασία κινηματογράφησης κι ότι η νέα τάση θα είναι τα ολογράμματα. «Γιατί να μην έχουμε μια ταινία 3D, όπου ο Άμλετ θα βγαίνει στη μέση του κοινού λέγοντας “Να ζει κανείς ή να μη ζει”; Γίνεται στο θέατρο, γιατί να μη γίνεται και στο σινεμά;».