Η εκθαμβωτική ξανθιά καλλονή συγκέντρωνε την προσοχή όλων στα 80s, περισσότερο για την εμφάνισή της, παρά για τις υποκριτικές της ικανότητες. Η Κιμ Μπάσιντζερ υπέβαλε τον ανδρικό πληθυσμό στη δίαιτα... του ανανά μετά τις «9½ εβδομάδες», κάνοντας όλους να νομίζουν ότι είναι μία... «Σεξωγήινη».

Γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου του 1953 στην Αθήνα της Γεωργίας των ΗΠΑ και ήταν το τρίτο από τα πέντε παιδιά της οικογένειας, με ρίζες από Γερμανία, Σουηδία και την ινδιάνικη φυλή των Τσερόκι.

Η Κιμίλα Ανν Μπάσιντζερ είχε καλλιτεχνικό... DNA, αφού ο πατέρας της ήταν μουσικός της τζαζ και η μητέρα της ηθοποιός, μοντέλο και κολυμβήτρια σε πολλές ταινίες της Έσθερ Γουίλιαμς.

Η μικρή Κιμ ήταν ιδιαίτερα εσωστρεφής και υπερβολικά ντροπαλή στο σχολείο, γι΄ αυτό το λόγο οι γονείς της επέμεναν να αρχίσει μαθήματα μπαλέτου από μικρή ηλικία. Όπως έδειξε η ιστορία, τα μαθήματα έπιασαν... τόπο, της έφυγε και το παραμικρό ψήγμα ντροπής και στα 33 της χρόνια χόρεψε το απόλυτο στριπτίζ της δεκαετίας (και βάλε) μπροστά στα παιχνιδιάρικα μάτια του Μίκι Ρουρκ για τις ανάγκες της ταινίας «9½ Εβδομάδες».

Πριν φτάσει, όμως, στο σημείο της σεξοβόμβας, η Κιμ Μπάσιντζερ πέρασε από διάφορα στάδια. Στα δεκαέξι της, η κάποτε ντροπαλή Κιμ συμμετείχε και κέρδισε το διαγωνισμό Ομορφιάς της Αθήνας (Athens Junior Miss), στη συνέχεια στέφθηκε Τζούνιορ Μις Τζόρτζια κι εν τέλει ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη για τα εθνικά καλλιστεία των τζούνιορ καλλονών.

Το 1969, έκανε την πρώτη της δουλειά ως μοντέλο για διαφήμιση σαμπουάν, η οποία της χάρισε ένα συμβόλαιο με το πρακτορείο μοντέλων Ford. Στα είκοσί της, ήταν ήδη τοπ μόντελ με οικονομικές απαιτήσεις ύψους χιλίων δολαρίων τη μέρα και στις αρχές της δεκαετίας του ’70 εμφανίστηκε σε δεκάδες εξώφυλλα κι εκατοντάδες διαφημίσεις.

Η Κιμ Μπάσιντζερ παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής κι έδωσε παραστάσεις σε διάφορα κλαμπ, τραγουδώντας με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Τσέλσι, ενώ το 1976 μετακόμισε στο Λος Άντζελες, έτοιμη να κατακτήσει το Χόλιγουντ.

Το... αγγελικό της πρόσωπο τη βοήθησε να εισχωρήσει, αμέσως, στον κόσμο της τηλεόρασης, συμμετέχοντας στην επιτυχημένη σειρά «Οι Άγγελοι του Τσάρλι». Την περίοδο αυτή γνώρισε τον μέικαπ άρτιστ, Ρον Σνάιντερ, τον οποίο αργότερα παντρεύτηκε (1980-1989). Μετά το διαζύγιο, η Κιμ έβγαινε με τον Τζον Πίτερς, υπεύθυνο κάστινγκ κι έπειτα με το διάσημο τραγουδιστή Πρινς.

Το 1979, προσέλκυσε την προσοχή, υποδυόμενη μία πόρνη στη μίνι τηλεοπτική σειρά «Από εδώ ως την αιωνιότητα», όπου βρέθηκε στο ίδιο καστ με τη Νάταλι Γουντ, σε ένα τηλεοπτικό ριμέικ της ομώνυμης κλασικής ταινίας του 1953.

To 1983 κατάφερε να γίνει παγκοσμίως γνωστή στο ρόλο της σαγηνεύτρας Ντόμινο στην ταινία του Τζέιμς Μποντ «Ποτέ μην ξαναπείς ποτέ», σκηνοθεσίας Ίρβιν Κέρσνερ, δίπλα στον Σον Κόνερι. H Μπάσιντζερ κερδίζοντας τις εντυπώσεις πρωταγωνίστησε και στη ρομαντική κωμωδία «Ο Άντρας που αγαπούσε τις Γυναίκες», που σκηνοθέτησε ο Μπλέικ Έντουαρντς, ενώ την επόμενη χρονιά, η ερμηνεία της στην υποψήφια για 4 Όσκαρ ταινία «Ο Καλύτερος» («The Natural») του Μπάρι Λέβινσον, με συμπρωταγωνιστή τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ, την οδήγησε στην πρώτη της υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα.

Το στριπτίζ της επιτυχίας

Οι θετικές εντυπώσεις όλο και αυξάνονταν για την ελκυστική ξανθιά, αλλά το αποκορύφωμα έρχεται το 1986 με την ταινία του Άντριαν Λιν, που άφησε εποχή, «9½ Εβδομάδες». Η ταινία έσπασε τα ταμεία παγκοσμίως και παρά το γεγονός ότι η Κιμ Μπάσιντζερ προτάθηκε για Χρυσό Βατόμουρο, οι μετοχές της ανέβηκαν στα ύψη με το αισθησιακό στριπτίζ που χόρεψε στο συμπρωταγωνιστή της Μίκι Ρουρκ, οδηγώντας την σε περισσότερους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Σιγοτραγουδώντας ακόμη την επιτυχία του Τζο Κόκερ «You can leave your hat on» που... έντυσε μουσικά το διάσημο στριπτίζ, η Κιμ πρωταγωνίστησε τις επόμενες χρονιές σε διάφορες ταινίες.

Το 1986 τη συναντήσαμε «Χωρίς οίκτο» στο πλευρό του Ρίτσαρντ Γκιρ – με τον οποίο θα βρεθεί ξανά το 1992 στην «Τελική ανάλυση»-, ενώ το 1987 ξανασυνεργάστηκε με το σκηνοθέτη Μπλέικ Έντουαρντς στη ρομαντική κομεντί «Ραντεβού στα Τυφλά», μαζί με τον Μπρους Γουίλις. Έπειτα πρωταγωνίστησε στην κομεντί «Nadine» (1987) του βραβευμένου με 3 Όσκαρ σκηνοθέτη, Ρόμπερτ Μπέντον, μαζί με τον Τζεφ Μπρίτζες κι λίγο αργότερα τη συναντούμε ως... «Σεξωγήινη» και στη βραβευμένη με Όσκαρ ταινία «Μπάτμαν» του Τιμ Μπάρτον (1989), υποδυόμενη τη φωτορεπόρτερ Βίκι Βέιλ, πλάι στον «Τζόκερ», Τζακ Νίκολσον και τον «Μπάτμαν», Μάικλ Κίτον, σε μια από τις πιο εμπορικά επιτυχημένες ταινίες της καριέρας της.

Love Story

Το 1991, η αισθηματική κομεντί «Κυνηγώντας τη γυναίκα της ζωής μου» («The Marrying Man»), έμελλε να είναι σημαδιακή για την όμορφη ηθοποιό. Η Κιμ Μπάσιντζερ στο ρόλο της Βίκι Άντερσον ερωτεύτηκε τον Τσάρλι Περλ, τον οποίο ενσάρκωσε ο Άλεκ Μπόλντουιν. Τα σενάρια της ζωής, όμως, είναι κάποιες φορές πιο παράξενα από αυτά του κινηματογράφου και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας του Νιλ Σάιμον, το κινηματογραφικό ζευγάρι ερωτεύτηκε αληθινά. Τι κι αν η Κιμ προτάθηκε ακόμη μία φορά για το Χρυσό Βατόμουρο; Τρία χρόνια μετά, ο Μπόλντουιν την έκανε... γυναίκα της ζωής του, αφού παντρεύτηκαν και απέκτησαν μία κόρη και πολλά κατοικίδια. Οι δύο ηθοποιοί συνέχισαν να μάχονται για τα δικαιώματα των ζώων, ακόμα και όταν οι δρόμοι τους χώρισαν το 2002.

Το 1994, η Κιμ Μπάσιντζερ συνάντησε ξανά στο πλατό το σύζυγό της Άλεκ Μπόλντουιν, για τις ανάγκες του ριμέικ της κλασικής αστυνομικής ταινίας του 1972, «Η απόδραση», για την οποία όμως και πάλι ήταν υποψήφια για το Χρυσό Βατόμουρο. Την ίδια χρονιά περνάει και από τα πλατό του «Pret-a-Porter» του Ρόμπερτ Όλτμαν, μαζί με πλήθος άλλων διάσημων ηθοποιών, σε μια σατιρική μαύρη κωμωδία με θέμα τη μόδα, η οποία γυρίστηκε κατά τη διάρκεια του fashion week στο Παρίσι, κερδίζοντας μαζί με το καστ της ταινίας βραβείο του National Board of Review.

Τρία χρόνια μετά, εν έτει 1997, η καλύτερη, ίσως μέχρι τώρα, ερμηνεία της Μπάσιντζερ στο αστυνομικό θρίλερ «L.A Confidential» του Κέρτις Χάντσον, με συμπρωταγωνιστή τον Ράσελ Κρόου, την οδηγεί στην κατάκτηση του πρώτου της Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου, ενώ κέρδισε Χρυσή Σφαίρα και βραβείο BAFTA.

Τη δεκαετία του ’90, η femme fatale του κινηματογράφου αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στην οικογένειά της, με αποτέλεσμα, η υποκριτική να έχει δευτερεύοντα ρόλο. Ο γάμος της, όμως, με τον Άλεκ Μπόλντουιν κράτησε μέχρι το 2002.

The new millennium

Το 2000, πρωταγωνίστησε στην ταινία «I Dreamed of Africa» και η αμοιβή της έφτασε τα 5 εκατομμύρια δολάρια, κάτι που την έβαλε αμέσως στην κατηγορία των μεγάλων ονομάτων του κινηματογράφου. Την ίδια χρονιά, πρωταγωνίστησε και στην ταινία τρόμου «Bless the Child», σκηνοθεσίας Τσακ Ράσελ, αλλά και στις δύο ταινίες προτάθηκε για το Χρυσό Βατόμουρο, ενώ συνολικά έφτασε να είναι έξι φορές υποψήφια στην κατηγορία της Χειρότερης Ηθοποιού, χωρίς ποτέ να το κερδίσει.

Ο Κέρτις Χάνσον ξανασυναντά την Κιμ Μπάσιντζερ, το 2002, στη βιογραφική ταινία του τραγουδιστή και ηθοποιού Έμινεμ (κατά κόσμον Μάρσαλ Μπρους Μάδερς), «Το Όγδοο Μίλι», στην οποία υποδύθηκε την αλκοολική μητέρα του 28χρονου λευκού ράπερ. Η ταινία απέσπασε το βραβείο Όσκαρ από την Αμερικάνικη Ακαδημία για την κατηγορία Καλύτερης Μουσικής σε ταινία, για το «Lose yourself» του Eminem.

Το 2004 και το 2006 πρωταγωνίστησε στα θρίλερ «Η Τελευταία Κλήση» και «Σε Επιφυλακή», αντίστοιχα, ενώ το 2009 στο «The Informers», όπου συναντά και πάλι τον συμπρωταγωνιστή της από τα 80s, Μίκι Ρουρκ. Επίσης, εμφανίστηκε σε τηλεοπτικές ή ανεξάρτητες παραγωγές, όπως: «While she was out», «The Βurning Plain» και «The Mermaid Chair» και το 2010 υποδύθηκε τη μητέρα του νεαρού ηθοποιού Ζακ Έφρον στην κοινωνική ταινία «Αγάπης Δίλημμα», το οποίο σκηνοθέτησε ο Μπαρ Στιρς. Τέλη του 2011 με αρχές 2012, θα τη δούμε στις ταινίες «Fortune» και «Over the Wall» και το 2012 στη βιογραφία του αθλητή της άρσης βαρών Πρέσιους Μακένζι «The Precious One».

Ενδεικτική φιλμογραφία: «Hard Country» (1981), «Mother Lode» (1982), «Never say never again» (1983), «The Man Who Loved Women» (1983), «The Natural» (1984), «Fool for Love» (1985), «9½ Weeks» (1986), «No Mercy» (1986), «Blind Date» (1987), «Nadine» (1987), «My Step Mother Is an Alien» (1988), «Batman» (1989), «The Marrying Man» (1991), «Final Analysis» (1992), «Cool World» (1992), «Wayne's World 2» (1993), «The Real McCoy» (1993), «Pret-a-Porter» (1994), «The Getaway» (1994), «L.A Confidential» (1997), «I Dreamed of Africa» (2000), ««Bless the Child»» (2000), «8 Mile» (2002), «People I Know» (2002), «Cellular» (2004), «Elvis Has Left the Building» (2004),«The Sentinel» (2006), «Even Money» (2007), «The Informers» (2009), «Charlie St. Cloud» (2010).