Ένα ασυνήθιστο ερωτικό τρίγωνο μας συστήνει ο Τομ Τίκβερ στη νέα του ταινία που προκάλεσε αίσθηση στο φεστιβάλ Βενετίας.

«Τρίο»

Ο Τομ Τίκβερ, ο γερμανός σκηνοθέτης των ταινιών «Τρέξε, Λόλα, τρέξε» και «Το άρωμα: η ιστορία ενός δολοφόνου» εστιάζει τον φακό του σε ένα αναπάντεχο ερωτικό τρίγωνο. Ο ίδιος υπογράφει και το σενάριο αυτής της ενδιαφέρουσας ταινίας που είχε προβληθεί στο διαγωνιστικό τμήμα στο Φεστιβάλ Βενετίας το 2010. Είναι μια ιδιότυπη κωμωδία για τα παράδοξα της κρίσης μέσης ηλικίας και του ερωτικού πειραματισμού. Το ζευγάρι της ιστορίας, έχει χάσει προ πολλού τη σπίθα του πάθους αλλά παραμένει σε μια γαλήνια, αρμονική συμβίωση, μέχρι τη στιγμή που το «τρίτο πρόσωπο» αναστατώνει τη ζωή τους, θυμίζοντάς τους τις ξεχασμένες ανάγκες τους.

Στην υπόθεση του έργου, η Χάνα είναι παρουσιάστρια σε μια εκπομπή λόγου και τέχνης, ενώ ο σύντροφός της Σιμόν εργάζεται σε μια εταιρεία που αναλαμβάνει εικαστικές εγκαταστάσεις. Κατά τη διάρκεια του εικοσάχρονου κοινού βίου τους δεν απέκτησαν παιδιά, αλλά η σχέση τους έχει δοκιμαστεί στο χρόνο και δεν απομένουν πολλές εκπλήξεις. Απόλυτα συνειδητοποιημένοι ως προς τις προσδοκίες τους ζουν στο Βερολίνο, όμως η ήρεμη ρουτίνα τους ανατρέπεται όταν και οι δύο ερωτεύονται άθελά τους, τον ίδιο άντρα, τον Άνταμ.

Ο Τομ Τίκβερ σχολιάζει τα βασικά θέματα της νέας του ταινίας: «αγάπη, δουλειά, ρουτίνα και θάνατος συναντιούνται κι επαναπροσδιορίζονται εκ νέου σ’ αυτήν την ιστορία. Είναι μια ταινία για την οικειότητα και την απόσταση, τη μοναξιά και την πίεση, τους κινδύνους της οικειότητας και τον πειρασμό του αγνώστου.

Το Τρίο, περιστρέφεται γύρω από τις επιθυμίες, τις ελπίδες, τα αινίγματα και τις αντιθέσεις τριών μεσήλικων ανθρώπων, που έπρεπε να θέσουν ορισμένες θεμελιώδεις ερωτήσεις σχετικά με τις «επιτυχημένες» τους ζωές. Τι σημαίνει να ζει κανείς «σωστά», σε κοινωνικό, αισθηματικό, πολιτικό ή ιδιωτικό τομέα;

Το Τρίο είναι μια απόπειρα, τρυφερή και δραστική, ειρωνική και σοβαρή, να περιγράψει τα συναισθήματα των ανθρώπων καθώς η ζωή τους απομακρύνει από τη γέννηση τους και τους οδηγεί στο θάνατο. Οι μέθοδοι αφήγησης είναι συχνά ελλειπτικές, κατακερματισμένες, κι έπειτα πολύ αυστηρές, κάθε μία επιβάλλεται από το συναίσθημα που διερευνάται κάθε στιγμή. Με τον τρόπο αυτό, η ταινία διερευνά την κατάσταση μιας γενιάς, που ακόμα, λίγο πολύ πεισματικά, πολεμά να ξεφύγει από τα στερεότυπα που τους επιβάλλει η κοινωνία».

Παίζουν οι : Σοφί Ρουά, Σεμπάστιαν Σίπερ, Ντέβιντ Στρισόφ. Η ταινία προβάλλεται από τη Seven Films.