Το «Agent Carter» επέστρεψε και είναι πιο απολαυστικό από ποτέ

agent-carter
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 29 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2016

Αξίωμα: το «Agent Carter» είναι η καλύτερη σειρά της Marvel.

Μετά τη σαρωτική επιτυχία που σημειώνουν οι ταινίες της στο σινεμά, η Marvel έχει βαλθεί να κατακτήσει και τον κόσμο της τηλεόρασης. Η αρχή έγινε αρκετά χλιαρά και χωρίς προσωπικότητα με το «Agents of S.H.I.E.L.D.», αλλά η συνέχεια ήταν καταιγιστική. Τα «Daredevil» και «Jessica Jones» που προβλήθηκαν στην πλατφόρμα του Netflix εντυπωσίασαν κοινό και κριτικούς χάρη στην έμφασή τους στα ξεχωριστά στοιχεία του κάθε ήρωα, αναδεικνύοντας κόμικ χαρακτήρες που δεν βρίσκονταν στο πρώτο ράφι. Ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας έχει πάντως το «Agent Carter», σειρά που επικεντρώνεται στην Πέγκυ Κάρτερ, γνωστή μας ως η κοπέλα που ερωτεύτηκε ο Captain America πίσω στα 40s.

Ως γνωστόν, ο Captain America μπήκε στην κατάψυξη για να επιστρέψει 70 χρόνια αργότερα και εμείς παρακολουθούμε τις περιπέτειες της Κάρτερ στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1940, καθώς αναλαμβάνει υποθέσεις λειτουργώντας ως μυστικός πράκτορας. Φυσικά μιλάμε για μια εποχή που η θέση της γυναίκας ήταν κοινωνικά καθορισμένη και μόνο δεδομένο δεν ήταν για κάποια να δρα ως πράκτορας. Για αυτό η Κάρτερ κρατά την ταυτότητά της δουλειάς της κρυφή και προτιμά να δρα στο παρασκήνιο, ακόμη και αν είναι πιο ικανή από όλους. Συμπαραστάτες της σε αυτό τον αγώνα είναι μεταξύ άλλων ο Χάουαρντ Σταρκ, δισεκατομμυριούχος επιστήμονας, γυναικάς και πατέρας του γνωστού μας Τόνι, και ο Τζάρβις, υπηρέτης του Χάουαρντ, ο οποίος μετέπειτα θα μεγαλώσει τον Τόνι που για χάρη του θα ονομάσει έτσι τη γνωστή σε όλους μας μορφή τεχνητής νοημοσύνης που του δίνει οδηγίες.

Η πρώτη σεζόν της σειράς προβλήθηκε στο ABC με σκοπό να γεμίσει το χρόνο στο χειμερινό διάλειμμα του «Agents of S.H.I.E.L.D.» και τελικά αποδείχθηκε ότι μάλλον οι ρόλοι των σειρών θα έπρεπε να είναι ακριβώς αντίθετοι. Μέσα σε οκτώ επεισόδια το «Agent Carter» κατάφερε να πει μια πλήρη και ολοκληρωμένη ιστορία, να αναδείξει τους χαρακτήρες και να αναπτύξει τις σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ τους και να δώσει στην Χέιλι Άτγουελ την ευκαιρία να αποδείξει πως αν ζούσε στα 40s θα είχε γίνει σταρ του κλασικού Χόλιγουντ. Η πλοκή σου κράταγε το ενδιαφέρον και δε γίνονται εκπτώσεις στη δράση, ενώ την ίδια στιγμή δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην αισθητική και τη λεπτομερή απεικόνιση της εποχής, με τα εφέ και τα σκηνικά να μη θυμίζουν καθόλου την προχειρότητα του «Agents of S.H.I.E.L.D.» και να μοιάζουν με ένα πρώιμο «Mad Men».

Η δεύτερη σεζόν της σειράς έχει ξεκινήσει και πάλι ως ενδιάμεσο του χειμερινού διαλείμματος του «Agents of S.H.I.E.L.D.» και πραγματοποιεί αλλαγή σκηνικού, αφού από τη Νέα Υόρκη μεταφερόμαστε στο ηλιόλουστο Λος Άντζελες. Το έτος είναι 1947, κάτι που σημαίνει πως βρισκόμαστε και επισήμως στην έναρξη του Ψυχρού Πολέμου, την ίδια στιγμή που δεν έχουν κοπάσει οι ανησυχίες για πυρηνικό ολοκαύτωμα, λίγα χρόνια μετά τα γεγονότα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η Πέγκυ Κάρτερ έχει να διαχειριστεί μια περίεργη και εξαιρετικά επικίνδυνη υπόθεση, ερχόμενη αντιμέτωπη με μια απειλή μιας νέας πυρηνικής εποχής, με το πρόγραμμα Zero Matter να είναι έτοιμο να εξαφανίσει ο,τιδήποτε έρχεται σε επαφή μαζί του. Ως villain της σεζόν συναντάμε την Γουίτνεϊ Φροστ, ηθοποιό του Χόλιγουντ (η σεζόν είναι άλλωστε και ένας φόρος τιμής στο κλασικό Χόλιγουντ) και σύζυγο του ιδιοκτήτη της εταιρείας Isodyne που διαχειρίζεται μυστικά το Zero Matter.

Καταρχάς, η αλλαγή σκηνικού στο Λος Άντζελες είναι έξυπνη. Η σειρά αφήνει πίσω αρκετούς χαρακτήρες από την πρώτη σεζόν και πιάνει μια νέα ιστορία. Όπως και στην πρώτη σεζόν, έτσι και τώρα, ακρογωνιαίος λίθος για την επιτυχία είναι ο τρόπος που η Κάρτερ συνδυάζει τη δουλειά της με το ρόλο της ως γυναίκα. Όσον αφορά τα κοστούμια και τα φορέματα, η δουλειά συνεχίζει να είναι εξαιρετική και να προσδίδει χρώμα και μια ποιότητα και η Άτγουελ δε δυσκολεύεται καθόλου να τα φορέσει και να τα συνδυάσει με το δυναμισμό που απαιτεί ο ρόλος της. Πολύ σημαντικός παράγοντας παραμένει και το έξυπνο χιούμορ, το οποίο δε φεύγει ούτε στις κρίσιμες στιγμές και βοηθά πάρα πολύ στο να ελαφρύνει τη σειρά όσο πρέπει, δίνοντάς της τη σωστή κόμικ διάσταση. Η χημεία της Άτγουελ με τον Τζέιμς Ντάρσι που υποδύεται τον Τζάρβις είναι φανταστική και αυτό το πολύ ιδιαίτερο και όμορφο ταίριασμα που ξεχώρισε στην πρώτη σεζόν είναι ακόμη πιο απολαυστικό στη δεύτερη, αφού στην παρέα τους προστίθεται μέχρι και ένα… φλαμίνγκο. Θα μπορούσαμε να δούμε ένα sitcom χτισμένο αποκλειστικά πάνω στους δύο και θα το λατρεύαμε εξίσου.

Οι ταινίες του Captain America είναι οι αγαπημένες μας στο κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel, απλά γιατί παίρνουν έναν ήρωα χωρίς ιδιαίτερη λάμψη και δίχως κάποια φοβερή και τρομερή υπερδύναμη και καθώς δεν μπορούν να κάνουν κάτι άλλο, εμβαθύνουν στο χαρακτήρα του και στο περιβάλλον του. Έτσι λοιπόν και το «Agent Carter», δε στέκεται πάνω σε κάτι που επιτρέπει τον αυτόματο πιλότο και έχει δουλέψει για τα πάντα, χαρίζοντάς μας μια σειρά που όσο μπορεί να αγαπηθεί από τους λάτρεις της Marvel (στη δεύτερη σεζόν στρώνει και το χαλί για το «Doctor Strange»), άλλο τόσο βλέπεται ευχάριστα από κόσμο που δεν του αρέσουν οι σούπερ ήρωες και παρακολουθεί μόνο «σοβαρές» σειρές της συνδρομητικής τηλεόρασης. Η ύπαρξη αυτής της σειράς είναι πολυτέλεια.

Γιάννης Μόσχος

[email protected]