Με τον τίτλο «Τραγούδια που επιμένουν» ο Μανώλης Μητσιάς συναντά επί σκηνής την Αφροδίτη Μάνου και τον Γιάννη Μηλιώκα. Κάπου ανάμεσα στις πρόβες, μας μίλησε για την παράσταση αυτή, για τα τραγούδια που δεν «γερνάνε» και για την κρυφή του ελπίδα.

«Τραγούδια που επιμένουν» είναι ο τίτλος της μουσικής παράστασης που ετοιμάζετε στις Γραμμές. Πώς προέκυψε ο τίτλος αυτός;

Και οι τρεις μας (Μηλιώκας, Μάνου, Μητσιάς) έχουμε ένα άλφα χρονικό διάστημα στο ελληνικό τραγούδι -εγώ πιο πολύ από όλους. Τα τραγούδια μας, που τραγουδάμε εδώ και τόσα χρόνια, τα ζητάει ο κόσμος. Αυτό σημαίνει ότι αντέχουν στον χρόνο.

Ποια τραγούδια «δε γερνάνε»;

Πρώτα-πρώτα ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Δήμος Μούτσης, τραγούδια του Γιάννη Σπανού, του Λουκιανού Κηλαηδόνη που τα είπα στο ξεκίνημα της καριέρας μου, όπως το «Μη χτυπάς σ’ ένα σπίτι κλειστό» και το «Κοίταξε να δεις», τα οποία αντέχουν και τα ζητά ο κόσμος και τα τραγουδάει. Επίσης, τραγούδια όπως «Τα χέρια» του Μούτση, η «Πιρόγα» που ζει εδώ και 30 χρόνια, το «Ποτέ» του Κραουνάκη που μετράει επίσης 30 χρόνια. Όλα αυτά περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα…

Ποια χαρακτηριστικά κάνουν ένα τραγούδι να «επιμένει»;

Ένα τραγούδι που είναι γνήσιο, μας ανοίγει δρόμους στη ζωή μας και μας κάνει να ξαναθυμόμαστε πράγματα, όχι να τα λησμονούμε. Το καλό, το γνήσιο, το λαϊκό τραγούδι μας κάνει να θυμόμαστε κι όχι να ξεχνάμε. Τα τραγούδια αυτά μας γυρνάνε πίσω και μας θυμίζουν τη γενιά τους, την εποχή τους, τα πάντα...

Πρόκειται για μια μουσική παράσταση των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα. Τι μας ετοιμάζουν οι δυο τους;

Ο Θανάσης Παπαθανασίου και ο Μιχάλης Ρέππας επιμελούνται τη δομή του προγράμματος και την επιλογή των τραγουδιών. Ετοιμάζουμε πολλές «συναντήσεις» επί σκηνής και με την Αφροδίτη και με τον Γιάννη. Κι αυτό θέλει μια σκηνοθετική άποψη.

Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με την Αφροδίτη Μάνου και τον Γιάννη Μηλιώκα;

Από το καλοκαίρι το συζητούσαμε, αλλά δεν βρήκαμε τον κατάλληλο χώρο που θέλαμε. Τώρα που απελευθερώθηκαν οι «Γραμμές», είπαμε να συναντηθούμε. Με την Αφροδίτη έχουμε να συνεργαστούμε από το 1972, που ήμασταν μαζί στην Πλάκα. Είχαμε χαθεί για ένα διάστημα, σε κάποιες συναυλίες συναντιόμασταν και τώρα λέμε να ξανασυναντηθούμε. Και χαίρομαι ιδιαίτερα, γιατί η Αφροδίτη ξεκίνησε μαζί μου και σήμερα, έχει προχωρήσει πολύ και ως στιχουργός και ως μουσικός.

Θα τραγουδήστε κομμάτια που «σε πείσμα της πολιτικής συγκυρίας, μας ενώνουν». Πόσο σημαντικό είναι για εσάς να είμαστε σήμερα ενωμένοι;

Είναι πολύ σημαντικό, γιατί είναι τόσο κρίσιμη η σημερινή εποχή που ζούμε οι Έλληνες, που δεν χρειάζεται να απομονωνόμαστε, αλλά να είμαστε όλοι μαζί, ενωμένοι, για να βγούμε από αυτό τον κίνδυνο που έχουμε μπροστά μας, τη χρεoκοπία της χώρας. Πρέπει ο ένας να βοηθάει τον άλλο, δε γίνεται αλλιώς. Έτσι και στο τραγούδι, πρέπει να είμαστε ενωμένοι όσο μπορούμε και να λέμε τραγούδια που μας ενώνουν.

Κάποτε ο Μίκης είχε γράψει στον «Νεκρό Αδερφό» το ’62, ένα συγκλονιστικό τραγούδι [το «Δοξαστικό (Ενωθείτε)»] κι έλεγε στο τέλος «Ενωθείτε βράχια βράχια / Ενωθείτε χέρια χέρια». Αυτό ήταν το μήνυμα που είχε δώσει ο Μίκης τότε, μετά τον εμφύλιο, που ο κόσμος ήταν διηρημένος σε δύο μέτωπα και είπε να ενωθούμε όλοι μαζί και να αφήσουμε τα πολιτικά μας μίση και πάθη. Σήμερα βέβαια, μπορεί να μη ζούμε έναν εμφύλιο, όμως ζούμε μια περίοδο πολεμικής κατάστασης. Δεν είναι πόλεμος είναι όμως, οικονομική κρίση κι είναι το ίδιο πράγμα. Θα πρέπει ο ένας να βοηθά τον άλλο, να είμαστε κοντά κι αυτό ακριβώς προσπαθούμε να περάσουμε.

Είστε αισιόδοξος;

Είμαι αισιόδοξος και πιστεύω ότι θα βγούμε κάποια στιγμή από αυτό το λούκι, από αυτό το τούνελ. Δεν πρέπει να μιζεριάζουμε και να βρίζουμε, αλλά να προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο, όσο μπορούμε...

Υπάρχει κάτι που να σας φοβίζει στη ζωή;

Δε με φοβίζει τίποτα. Πιστεύω στην ικανότητα του Έλληνα, που είναι αυτό που λέγανε παλιά «πανούργος», όχι με την κακή έννοια, αλλά με την καλή. Πιστεύω ότι μπορούμε να βγούμε από το τούνελ. Η Ελλάδα έτσι ήταν μέσα στους αιώνες, πάντα χανόταν και πάντα έβγαινε από το τούνελ. Υπάρχουν άνθρωποι –μονάδες βέβαια- που όπως είπε και ο Γκάτσος «Η Ελλάς πορεύτηκε μέσα στους αιώνες ποντάροντας πάντα στις εξαιρέσεις της». Έτσι και σήμερα, υπάρχουν εξαιρέσεις και στην πολιτική και στην κοινωνική ζωή που θα μας βγάλουν. Θα βρεθούν κάποιοι άνθρωποι...

Πληροφορίες: Μουσική σκηνή «Γραμμές», από 15 Φεβρουαρίου, Κωνσταντινουπόλεως 111, 210 3414350, http://grammesmousikiskini.gr , είσοδος 10€ (με μπίρα ή κρασί).

Βάλια Κανελλοπούλου

[email protected]