Με ένα γεμάτο πρόγραμμα 4+ ωρών, ο Σωκράτης Μάλαμας γέμισε για μια ακόμα ημέρα την Κεντρική Σκηνή του Σταυρού του Νότου και το click@Life βρέθηκε εκεί για να τον απολαύσει. Ξανά…

«Αμπέλια και χρυσές ελιές / μοιάζεις Ελλάδα μου όπως θες / φωτιά κι αέρας, στο φως της μέρας. Τη μια ευρωπαία στο κλαρί / την άλλη αρχαία προτομή / Γιατί, γιατί;».

Με αυτούς τους στίχους και με πολλή διάθεση για ένα διονυσιακό γλέντι, ο Σωκράτης Μάλαμας ξεκίνησε μια πολύωρη μουσική παράσταση στον Σταυρό του Νότου –όπως το συνηθίζει άλλωστε- για να μας ταξιδέψει σε ιδιαίτερα μουσικά μονοπάτια, σε προσωπικά παραμύθια και μυστικιστικά τοπία, όπου οι νεράιδες, τα νυχτολούλουδα, τα ξωτικά και τα θαύματα είναι οι κύριοι πρωταγωνιστές.

Με καλή διάθεση και χιούμορ, ξετύλιξε τις ιστορίες του, άλλοτε με τις ήσυχες μελωδίες του κι άλλοτε με τα δυναμικά τραγούδια του γλεντιού που δε σε αφήνουν σε ησυχία. Ο κόσμος κρεμόταν σαν «τσαμπί σταφύλι» από τον εξώστη του Σταυρού του Νότου, στριμώχτηκε στις σκάλες και το μπαρ, ενώ όλα τα τραπέζια ήταν από νωρίς γεμάτα.

Με ασταμάτητη ορμή και ένα μικρό διάλειμμα ενός τετάρτου στη μέση του προγράμματος –γύρω στη 1.30 π.μ.- ξεσήκωσε μικρούς και μεγάλους, που απαρτίζουν πλέον το κοινό του και τον ακολουθούν χρόνια τώρα.

«Ριφιφι», «Για την Ελλάδα», «Πριγκηπέσα», «Το γράμμα», «Τσιγάρο ατέλειωτο», «Διάφανος», Νυχτολούλουδο», «Φύλλα αλκαλικά», «Αράχνη», «Ευτυχείς, λυπημένοι και πότες» και πολλά ακόμα αγαπημένα τραγούδια του Σωκράτη συνέθεσαν ένα μελωδικό παζλ, που «τράβηξε» μέχρι τις 3.30 τα ξημερώματα.

Στις 4+ ώρες που έμεινε στη σκηνή, ανακάτεψε δικά του τραγούδια με άλλα που αγαπά και ξεχωρίζει από την ελληνική μουσική σκηνή, με τραγούδια αγαπημένα, ξεχωριστά, βαθιά συναισθηματικά, δημιουργώντας ένα γλέντι «από τα παλιά». Οι πιστοί του φίλοι δεν άφηναν λέξη να πέσει κάτω, γνώριζαν και την τελευταία παύση από κάθε τραγούδι του και συνόδευαν τον Σωκράτη δυναμικά και με πάθος στην ερμηνεία.

Σοβαρός και λιγομίλητος όπως πάντα, επί σκηνής, με μετρημένα σχόλια, ένα ποτήρι ουίσκι στο πλάι και το ένα τσιγάρο να ακολουθεί το άλλο, έσκασε ένα δυο χαμόγελα και ικανοποίησε τους πάντες. Τι να αναφέρουμε από το πρόγραμμα; Δεν έχει και νόημα ίσως, αφού η βαθύτερη ουσία του φαινομένου που ακούει στο όνομα «Σωκράτης Μάλαμας», είναι να μας κάνει κοινωνούς ενός ανεπανάληπτου μυστηρίου που γεμίζει την ψυχή και την καρδιά. Και για ακόμα μια φορά τα κατάφερε περίφημα...

Μαζί του στη σκηνή βρέθηκε η νεαρή τραγουδίστρια Μαρίνα Δακανάλη, αλλά και ο υπέροχος Φώτης Σιώτας στο βιολί και τη βιόλα, που τραγούδησε με την βαθιά καθαρή φωνή του 2-3 κομμάτια, ο Νίκος Μαγνήσαλης στα κρουστά, ο Γιάννης Παπατριανταφύλλου στο κοντραμπάσο και ο Κυριάκος Ταπάκης στο λαούτο και το μπουζούκι.

Όσες φορές και να τον δει κανείς ζωντανά, ο Σωκράτης Μάλαμας παραμένει ένας ανεξερεύνητος τόπος, ένας μοναδικός καλλιτέχνης που δεν σε κουράζει ποτέ. Σε ξεσηκώνει, σε ταξιδεύει και σε μαγεύει με τα παραμυθένια του τοπία. Σε κλειστό ή ανοιχτό χώρο, το διονυσιακό στοιχείο των γλεντιών που στήνει, σίγουρα θα σε συνεπάρει και θα σε προσγειώσει ανώμαλα στην πραγματικότητα μερικές ώρες μετά…

Όσοι δεν προλάβατε να τον απολαύσετε ακόμα, ησυχάστε γιατί πήρε παράταση μέχρι και τις 30 Μαρτίου…

Βάλια Κανελλοπούλου

[email protected]