Είδαμε το αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη στην «Ιερά Οδό»
Μια μουσική παράσταση-αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη, με ωραία ενσωματωμένο το ύφος του Ξαρχάκου και με μια μοναδική Ελένη Βιτάλη, απολαύσαμε στη σκηνή «Ιερά Οδός».
Το μουσικό αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη που ετοίμασε ο Σταύρος Ξαρχάκος για τη σκηνή της «Ιεράς Οδού», βρήκε τους ιδανικούς εκτελεστές, στα πρόσωπα της μοναδικής Ελένης Βιτάλη και της νεαρής Ηρώς Σαϊα, αλλά και των εννέα εξαιρετικών μουσικών.
Το σχεδόν τετράωρο πρόγραμμα κινήθηκε με μαεστρία και ευελιξία από το ορχηστρικό και πιο «συναυλιακό» κομμάτι, στο λαϊκό και τούμπαλιν. Μετέφερε μέσα από τους εξαιρετικούς στίχους και τη μουσική του Τσιτσάνη, άλλοτε πόνο, θλίψη και συγκίνηση κι άλλοτε χαρά, ενθουσιασμό και διάθεση για χορό.
Ο Σταύρος Ξαρχάκος μοίρασε το πρόγραμμα σε δύο σαφώς διαχωρισμένα μέρη, με ένα διάλειμμα ανάμεσά τους. Το πρώτο κομμάτι ήταν αφιερωμένο εξ’ ολοκλήρου στον Βασίλη Τσιτσάνη και τις μουσικές του, ενώ το δεύτερο περιελάμβανε αγαπημένα κομμάτια του Σταύρου Ξαρχάκου από το «Ρεμπέτικο», ως ιστορική συνέχεια στον χρόνο, της ελληνικής λαϊκής μουσικής.
Και τα δύο μέρη με τη σειρά τους, ήταν χωρισμένα κι αυτά –άτυπα αυτή τη φορά- σε δύο μέρη έκαστο. Το πρώτο μέρος ήταν περισσότερο «μελωδικό», βασισμένο κυρίως, στην ορχηστρική εκτέλεση των τραγουδιών που συνοδευόταν από την ερμηνεία, με τη διαρκή μουσική διεύθυνση και παρουσία του Σταύρου Ξαρχάκου. Τα μέρη αυτά απαιτούσαν άψογη εκτέλεση και αρκετή ησυχία από το κοινό, γεγονός που ζητήθηκε από τον ίδιο τον μαέστρο και αποτέλεσε ίσως, το μόνο σημείο στο οποίο μας ξένισε η επιλογή του συγκεκριμένου χώρου για ένα τέτοιο αφιέρωμα.
Το δεύτερο κομμάτι του κάθε μέρους ήταν ουσιαστικά, πιο «ελεύθερο» και λαϊκό. Ακόμα και στο στήσιμο, με τις καρέκλες και την ορχήστρα σε σειρά, θύμιζε τα λαϊκά πάλκα που ανέδειξαν τη μουσική του Τσιτσάνη.
Η Ελένη Βιτάλη, με την υπέροχη παρουσία της και την επιβλητική της πεντακάθαρη φωνή, απέδειξε με μεγάλη ευκολία ότι είναι μια μεγάλη καλλιτέχνιδα και επιβεβαίωσε το λόγο για τον οποίο θαυμάζεται και αγαπιέται απεριόριστα από το κοινό. Η φωνή της χαμήλωνε και δυνάμωνε κατά τις υποδείξεις του Ξαρχάκου, άλλοτε τρεμόπαιζε μεταδίδοντας πόνο και θλίψη κι άλλοτε δυνάμωνε για να εκφράσει τον θυμό και την ελπίδα των τραγουδιών. Εξαιρετικά εκφραστική, αλλά και πολύ συγκινητική, δικαίως ήταν η μεγάλη πρωταγωνίστρια της βραδιάς και το κοινό την καταχειροκρότησε.
Μεγάλη στιγμή της, ήταν η εκτέλεση του τραγουδιού «Μάνα μου Ελλάς» σε στίχους Νίκου Γκάτσου και μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, από την ταινία «Ρεμπέτικο», που όχι μόνο συγκίνησε με το νόημα και την επικαιρότητα των στίχων, αλλά προκάλεσε ανατριχίλα με τη μοναδική εκτέλεση της Βιτάλη. Το αποτέλεσμα ήταν ένα κοινό να δακρύζει και να χειροκροτεί όρθιο τη μεγάλη ερμηνεύτρια, στους στίχους «…και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς / που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς»!
Η έτερη ερμηνεύτρια που επέλεξε ο Σταύρος Ξαρχάκος για το καλοστημένο αυτό αφιέρωμα, ήταν η νεαρή Ηρώ Σαΐα, με την εντυπωσιακή κορμοστασιά της και τη δυνατή, καθαρή της φωνή. Την Ηρώ Σαϊα τη γνωρίσαμε πριν χρόνια δίπλα στον Σταμάτη Κραουνάκη, ενώ τελευταία ακολουθεί τη δική της πορεία με μεγάλη επιτυχία. Με τον Ξαρχάκο είχε συνεργαστεί ξανά το 2011 και 2012. Εδώ, απέδειξε ότι είναι μια φωνή που δεν μπορεί να προσπεραστεί εύκολα και ανταπεξήλθε με μεγάλη επιτυχία στο απαιτητικό εγχείρημα αυτού του αφιερώματος. Η φωνή της δυνατή κι εκφραστική, μετέδωσε όλα τα δυνατά συναισθήματα των τραγουδιών, τόσο του Βασίλη Τσιτσάνη, όσο και του ίδιου του Ξαρχάκου.
Το αφιέρωμα που επιμελήθηκε ο Σταύρος Ξαρχάκος ήταν ένα γεμάτο πρόγραμμα, αφιερωμένο στον μεγάλο λαϊκό συνθέτη, που έβγαλε το ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι από το περιθώριο και το ενέταξε στην κοινωνία της μεταπολεμικής Ελλάδας, μακριά από στερεότυπα και προκαταλήψεις και αξίζει απόλυτα να το δείτε…
Βάλια Κανελλοπούλου
[email protected]






