Η αυλαία των συναντήσεών τους σηκώθηκε και το click@Life δεν μπορούσε παρά να είναι εκεί.

Το ψυχανεμίζεσαι εξ αρχής, από την πρώτη στιγμή που φτάνει η είδηση στ’ αυτιά σου: Χαρούλα και Τάνια στην ίδια σκηνή ισούται με μία καλή δόση ψυχοθεραπείας. Και δεν πέφτεις έξω.

Αγάπησα…

Το πρόγραμμα: Eίναι το πιο χορταστικό πρόγραμμα που έχω δει κι ακούσει τα τελευταία χρόνια. Η ενέργεια και των δύο μοιάζει ατελείωτη, αφού ανεβαίνουν στη σκηνή στις 10.30 μ.μ. και κατεβαίνουν οριστικά στις 2 π.μ., με ένα σύντομο διάλειμμα τα μεσάνυχτα.

«Πες το κι έγινε» και «Αν μ’ αγαπάς» ανοίγουν τη βραδιά και δίνουν τον τόνο. Συνεχίζουν μαζί, μέχρις ότου η Τάνια μένει πρώτη μόνη της στη σκηνή. Ακολουθεί το «σολιστικό» κομμάτι της Χαρούλας, για να ξαναβρεθούν μαζί, αμέσως μετά το διάλειμμα.

Τα σουξέ και τα διαμάντια: Yπάρχουν κομμάτια που δε λείπουν ποτέ από τις εμφανίσεις και των δύο. Για τους πιο συχνούς και πιστούς «ακόλουθους» η απουσία τέτοιων κομματιών μπορεί να χαιρετιζόταν και με χαρά. Για τους περισσότερους όμως είναι απαραίτητα συστατικά μιας ολοκληρωμένης συναυλίας.

Νομίζω ότι τόσο οι πρώτοι, όσο και οι δεύτεροι πρέπει να έφυγαν ικανοποιημένοι από τη ροή αυτού του προγράμματος: δίπλα στα must, όπως η Ζήλεια, Οι φίλοι μου χαράματα κλπ της μίας και στον Ανθρωπάκο και την Αγάπη μικρή της άλλης, τη θέση τους βρήκαν κομμάτια, όπως τα Καρέλια και το Στο βλέμμα σου το γκρίζο, το Εγώ μεγάλωνα για σένα σε διάλογο με το Εγώ για δύο και η Ηλιαχτίδα.

Τις ενορχηστρώσεις και τους μουσικούς: οι Nouveau Sextet δοκιμάστηκαν ήδη πέρσι, στις εμφανίσεις της Χαρούλας Αλεξίου στο Gazarte και το Ηρώδειο. Πρόκειται για μια εξαιρετική ομάδα μουσικών (Θωμάς Κωνσταντίνου, Σωτήρης Λεμονίδης, Κώστας Μερετάκης, Δημήτρης Τσάκας, Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος, Κώστας Κωνσταντίνου), οι οποίοι μεταμορφώνουν ηχητικά ό,τι πιάσουν στα χέρια τους. Η Τάνια Τσανακλίδου έφερε μαζί της τον Παναγιώτη Τσεβά και το Δημήτρη Μπαρμπαγάλα και το σύνολο «πετάει».

Το συναίσθημα: υπήρχαν στιγμές τελετουργικές και στιγμές εκτόνωσης. Γέλιο και δάκρυα –είδα πακέτα χαρτομάντιλων ν’ ανοίγουν μετά το Μαμά γερνάω και το Θεός αν είναι. Αυτό που τελικά παίρνεις από μία τέτοια βραδιά, είναι ακριβώς αυτό που δε χωράει στα λόγια και τα κείμενα…

Προβληματίστηκα…

Με τον χώρο: Το Άνοδος Live Stage φιλοξενεί μουσικούς κι ερμηνευτές από το χώρο του «έντεχνου», όπως έχουμε συνηθίσει να τον αποκαλούμε. Λίγο καιρό πριν, στη σκηνή του βρισκόταν η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, νωρίτερα ο Σωκράτης Μάλαμας κ.α. Αυτό όμως, δυστυχώς, δε σημαίνει ότι αποφεύγεις τη λογική ενός αρκετά μεγάλου χώρου, με πολύ υψηλή ένταση στα ηχεία και κάπως ενοχλητική ατμόσφαιρα από τα τσιγάρα. Είναι απόλυτα κατανοητό ότι η επιλογή του χώρου έγινε με βασικό σκοπό να απολαύσουν όσο περισσότεροι θαυμαστές τους τις δύο κυρίες -και η αλήθεια είναι ότι μετράνε πολλούς λάτρεις και οι δυο τους- και αυτό είναι πολύ θετικό. Αλλά ο χώρος παραμένει κάπως ασύμβατος σε σχέση με τη μεγάλη αυτή μουσική συνάντηση.

Αν θα ξαναπάω; Ναι, γιατί… τα τραγούδια μένουν.

Άρτεμη Φύσσα
[email protected]