Ο Surahn έρχεται στην Αθήνα για το The Kids Are Alright Vol.2 σε μια από τις σπάνιες σόλο live εμφανίσεις του και μας μιλά για το τι πρέπει να περιμένουμε.

Μετά το πρώτο επιτυχημένο πάρτι, το The Kids are Alright επιστρέφει το Σάββατο 11 Οκτωβρίου, φέρνοντας στην Αθήνα  εκλεκτούς παραγωγούς της DFA Records  από την Νέα Υόρκη να καταλαμβάνουν το κεντρικό stage του Ρομάντσο, και  ένα από τα σημαντικότερα mobile party της Αθήνας, το Needless στο 2ο stage της βραδιάς.

Η DFA Records, με ιδρυτικά μέλη τους Tim Goldsworthy, Jonathan Galkin και James Murphy (εγκέφαλο των LCD Soundsystem), είναι αναμφίβολα μία από τις επιδραστικότερες ανεξάρτητες δισκογραφικές των 00s και μία από τις πρώτες που συνδύασε τον post - punk ήχο της Νέας Υόρκης με τη σύγχρονη χορευτική σκηνή.

Στο κεντρικό stage της DFA Records θα βρεθεί ο Surahn, γνωστός για το χιτάκι «Watching the World» που έχει ακουστεί αρκετά στα ραδιόφωνα και στη χώρα μας. Ο Surahn έχει μια πολύπλευρη παρουσία στη μουσική, αφού από τα χρέη live κιθαρίστα στους Empire of the Sun μέχρι την παρουσία του στους Favored Nations έχει αποδείξει ότι δεν κολλάει σε μουσικές ταμπέλες.

Το clickatlife.gr επικοινώνησε με τον Surahn ο οποίος μας μίλησε για το όραμά του για τη μουσική, την εξέλιξή του ως καλλιτέχνη και τι πρέπει να περιμένουμε από το live του.

Τι να περιμένουμε από τη συναυλία στην Αθήνα;

Έχω πολύ καλές αναμνήσεις από την Αθήνα όταν ήμουν εκεί με τον The Swiss λίγο καιρό πίσω. Γνωρίζω ότι οι άνθρωποι είναι σε θέση να αφεθούν και να χάσουν τον εαυτό τους μέσα στη μουσική οπότε είναι συναρπαστικό που θα μοιραστώ όλο αυτό το νέο μου υλικό για πρώτη φορά με το ελληνικό κοινό. Περιμένω πολύ χορό, αγκαλιές και φιλιά.

Η μουσική σου είναι ιδανική για ένα διασκεδαστικό βράδυ σε ένα κλαμπ και ταυτόχρονα για μια μοναχική στιγμή οδηγώντας στη μέση της νύχτας. Τι συναισθήματα να περιμένουμε να δούμε στη σκηνή;

Το ντεμπούτο άλμπουμ μου είναι ένα ταξίδι ανάμεσα στα μουσικά είδη. Έχω προσπαθήσει να χρησιμοποιήσω όλες τις επιρροές μου για να αξιοποιήσω τη δύναμη του χορού και της συναισθηματικής soul. Θα καλύψουμε κάποιο έδαφος με R&B, disco και τη δική μου ερμηνεία της folk. Έχω δημιουργήσει κάποιες μοναδικές εκδόσεις τραγουδιών από τον επερχόμενο δίσκο μου ειδικά για αυτή τη συναυλία.

Η ζεστασιά δεν είναι πάντα εύκολο να επιτευχθεί κατά τη διαδικασία της ηχογράφησης, αλλά είναι ένας στόχος αισθητικής που έχει γίνει αρκετά συνηθισμένος για εμένα. Αν ξεκινήσεις με το ίδιο το θέμα του τραγουδιού, την ιστορία, τότε μοιράζεται κάτι που να διεγείρει τη σκέψη; Ή μήπως είναι ένα στυλ άσματος παράλογης ευτυχίας του Ron Ayers; Έπειτα, υπάρχει προφανώς και το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα γράψεις το τραγούδι και πώς θα το ηχογραφήσεις. Βρίσκω αυτή τη διαδικασία παρόμοια με τη λήψη φωτογραφιών. Χρησιμοποιώντας φιλμ έχεις άμεση ζεστασιά και η ακινησία χρόνου που καταγράφεις διηγείται μια ιστορία. Όλα αυτά είναι πολύ κοντά με την ηχογράφηση μουσικής για μένα. Μερικές φορές πράγματα γράφονται σε δωμάτια ξενοδοχείου κατά τη διάρκεια της περιοδείας των Empire of the Sun και κάποιες φορές γράφονται στο σπίτι μου δίπλα στην παραλία στα νότια της Αυστραλίας. Είναι ένα είδος ταξιδιού για μένα. Πάντα προσπαθώ να μεταφράζω τη ζεστασιά στο μήνυμά μου και χρησιμοποιώντας ένα μείγμα από παλιό αναλογικό και νέο ψηφιακό εξοπλισμό προσπαθώ να συλλαμβάνω ό,τι συμβαίνει στο ταξίδι από το παλιό στο καινούριο. Με την ελπίδα να αφήνω τον ακροατή με μια αίσθηση διαχρονικότητας.

Πώς βλέπεις την πρόσφατη «έκρηξη» της χορευτικής μουσικής; Εξέλιξη ή ένα πολύ καλό timing για ένα comeback;

Όλη η φάση με το EDM είναι σπουδαία. Μεγάλωσα με Herbie Hancock αντί για Nirvana οπότε έτσι όλο αυτό αποκτά για μένα νόημα. Βέβαια τα λέω αυτά ενώ είχαμε μια ροκ μπάντα ως παιδιά και ακόμη έχω δίσκους των Metallica. Πιστεύω πως το να χορεύουν οι άνθρωποι και να χάνουν τον εαυτό τους στο πλήθος είναι ένα καλό πράγμα για τον κόσμο. Το να μισείς κάτι επειδή είναι cheesy είναι μια σπατάλη ενέργειας. Σίγουρα δεν είναι του στυλ μου να αγαπώ εκστασιασμένο rave που είναι εντελώς ομογενοποιημένο, αλλά κατανοώ την επίδραση που έχει στους ανθρώπους. Πέρασα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου ως τώρα σε κλαμπ, ανακαλύπτοντας ποιος είμαι, τι αγάπησα και το κυριότερο πώς να αφεθώ. Η χορευτική πίστα είναι ένα ιερό μέρος.

Κεφάλαιο Favored Nations. Δουλεύετε πάνω σε νέο υλικό αυτές τις μέρες; Τι να περιμένουμε στο μέλλον από εσάς;

Οι Favored Nations έχουν περισσότερες κυκλοφορίες στα σκαριά το οποίο είναι τέλειο. Το πρότζεκτ είναι διασκεδαστικό και το να συνεργάζομαι με τους James (σ.σ. Curd) και Morgan (σ.σ. Phalen) από διαφορετικές ηπείρους μου παρέχει αρκετό ενδιαφέρον.

Λατρεύω να ερμηνεύω. Το κάνω από τότε που ήμουν μικρό παιδί. Θυμάμαι όταν ήμουν 6 ετών να τραγουδάω Ave Maria για οικογενειακούς φίλους σε ένα γάμο και να ξεπερνάω την αρρώστια του άγχους και να μειώνω τον εαυτό μου με δάκρυα. Αυτές τις μέρες είναι μόνο δάκρυα χαράς! Και δάκρυα από τις μηχανές καπνού στα live!

Ποιες είναι οι επιρροές σου στη μουσική; Αγαπημένοι καλλιτέχνες;

Είμαι επηρεασμένος από τη μουσική που έχω μεγαλώσει, προφανώς. David Bowie, Prince, Beatles, Mac και όλα αυτά τα σπουδαία πράγματα. Έπειτα, αυτές τις μέρες πιάνω τον εαυτό μου να αντλεί επιρροές από ανθρώπους που δεν είναι καν μουσικοί. Συναρπαστικοί φωτογράφοι, γλύπτες και αγγειοπλάστες, ζωγράφοι. Στοχαστές. Οικογένεια. Ο γιος μου. Όλα αυτά με εμπνέουν να συνεχίσω την προσπάθεια.

Και τέλος, τι μουσική ακούς αυτές τις μέρες;

Ανακαλύπτω εκ νέου Balearic (dance μουσική που στον ήχο της αποπνέει τη «ζεστασιά» της Μεσογείου) μέσω των International Feel του Mark Barrott. Ακούω επίσης υπερβολικά πολύ hip hop και minimal R&B. Οι δίσκοι που παίζουν περισσότερο στο repeat είναι των Ned Doheny, Amon Duul, Leon Lowman, Drake, το απόκοσμο πράγμα των Woo, Pastor, T.L. Barrett και έχω εμμονή με το live του John Martyn το 1978 στο Rockpalast.

Πληροφορίες: Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, Αθήνα, Σάββατο 11 Οκτωβρίου, 22:00. Τιμή εισιτηρίου: 10 ευρώ, τα πρώτα 200 online 8 ευρώ. Η προπώληση ξεκινά σήμερα, Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου από www.viva.gr, τηλεφωνικά στο 11876 και από όλα τα καταστήματα Public, Παπασωτηρίου, Ιανός, Reload και Seven Spots.

Γιάννης Μόσχος
[email protected]