O θρύλος της reggae-soul μας μιλά για τη συναυλία του στο Gazarte.

O «νονός» της reggae-soul Winston McAnuff (γνωστός και ως Electric Dread) παρέα με τον Γάλλο βιρτουόζο ακορντεονίστα Fixi έρχονται στο Gazarte για μία «απροσδόκητη μουσική σύγκρουση», όπως την χαρακτήρισε ο Guardian, και με αγαπημένα τραγούδια όπως τα «Ras Child», «Paris Rocking» και «Garden of Love».

O McAnuff έχει αναζωογονήσει την καριέρα του τα τελευταία 10 χρόνια μεταφέροντας τη βάση του στην Γαλλία και μίλησε για το πώς νιώθει μακριά από την Τζαμάικα, για όλα όσα τον εμπνέουν και τι πρέπει να περιμένουμε από το live.

Τζαμάικα και Γαλλία. Διαφορετικές κουλτούρες και διαφορετικοί άνθρωποι. Πώς είναι να βρίσκεσαι στη μέση;

Λένε πως για να βρεις ένα σωστό μέτρο είναι καλύτερο να βρίσκεσαι ανάμεσα σε άκρα, οπότε το να βρίσκομαι στην Γαλλία ως ένας άνθρωπος που μιλά αγγλικά, μέσα στα χρόνια μαθαίνεις να βρίσκεις αυτή τη μέση. Είμαι χαρούμενος. Όπως λέμε να μαθαίνω τα vibes και εκείνο το σημείο που όλο αυτό μπορεί να λειτουργήσει.

Υποθέτω η ζωή στην Τζαμάικα δεν είναι πολύ ευκολότερη σε σύγκριση με την Ελλάδα αυτές τις μέρες. Παρόλα αυτά η μουσική της χώρας ποτέ δεν αποπνέει μιζέρια. Από πού πηγάζει όλη αυτή η αισιοδοξία ως στάση ζωής;

Είναι φιλόδοξο όλο αυτό. Ξέρεις, ο παράδεισος είναι ψηλά ώστε να μπορείς να γλιτώσεις από την κόλαση που βρίσκεται από κάτω. Οπότε η αισιοδοξία είναι υπέροχο συναίσθημα. Είναι μια υπέροχη στάση ζωής.

Πραγματικά εκτιμώ την ιαπωνική κουλτούρα. Αυτό το ταξίδι ήταν μια μοναδική εμπειρία για μένα. Τα πάντα ήταν τόσο ζεν.

Κάποιοι μουσικοί λένε ότι είναι ευκολότερο να δημιουργείς μουσική σε περιόδους δυστυχίας. Αυτό ισχύει και στην περίπτωσή σου ή είναι η ευτυχία που σε εμπνέει περισσότερο;

Δε γίνομαι ποτέ πολύ χαρούμενος με την ευτυχία και ποτέ πολύ λυπημένος με τη δυστυχία. Νομίζω ότι εμπνέεσαι και με τους δύο τρόπους. Κάποιοι τραγουδούν τραγούδια για μια χαμένη αγάπη. Πολλοί Αμερικανοί τραγουδούν στα πρώτα τους χρόνια για τις γυναίκες τους. Τραγουδούσαν (συνεχίζει τραγουδιστά) «oh baby come back». Τραγουδούσαν συνέχεια για αυτό. «My baby take the train» (γελάει). Η έμπνευση λοιπόν είναι κάτι που λειτουργεί και προς τις δύο πλευρές.

Πώς βλέπεις το μέλλον της reggae; Υπάρχουν νέοι μουσικοί για να ακολουθήσουν τα βήματά σου;

Υπάρχουν μουσικοί, και το απέδειξα με το γιο μου, Matthew που πέθανε. Του μάθαινα κάποια συγκεκριμένα πράγματα. Αν βλέπεις αυτά που γίνονται, υπάρχουν πολλά που μπορείς να μάθεις, με τον όρο να μην είσαι εγωιστής όταν φτιάχνεις μουσική. Γιατί η μουσική δεν είναι μόνο τζαμάρισμα. Είναι άγρια. Το πιο σημαντικό είναι να έχεις ένα καλό μήνυμα. Όταν έχεις ένα καλό μήνυμα, μπορείς να το μεταφέρεις σε οποιαδήποτε φόρμα. Ποπ, ροκ, δεν έχει σημασία αφού το μήνυμα θα είναι το ίδιο.

Υπάρχουν πάντα εκπλήξεις σε μια συναυλία. Δεν μπορώ να σου πω συγκεκριμένα για κάτι ή αν όλοι θα εκπλαγούν με αυτό, αλλά είμαστε ηλεκτρισμένοι, οπότε μπορείτε να περιμένετε ο,τιδήποτε, μαγικό και πανέμορφο.

Πληροφορίες: Σάββατο 11 Οκτωβρίου στο Gazarte, Βουτάδων 32-34, Γκάζι. Ώρα έναρξης: 22:00. Τιμές εισιτηρίων: Προπώληση: A ζώνη: 30 ευρώ, Β ζώνη: 23€ ευρώ, Όρθιοι: 15 ευρώ. Ταμείο: A ζώνη: 33 ευρώ, Β ζώνη: 26 ευρώ , Όρθιοι: 18 ευρώ. Προπώληση εισιτηρίων: www.gazarte.gr, www.tickethour.com, Καταστήματα Γερμανός, Gazarte.

Γιάννης Μόσχος
[email protected]