Είναι ένας από τους πιο αγαπητούς καλλιτέχνες στη χώρα μας, που με τη μουσική του έχει αποτυπώσει την έντονη και τραχιά φύση των Βαλκανίων, ταξιδεύοντας την παράδοση της πατρίδας του σε όλες τις γωνιές του κόσμου. Με αφορμή την επερχόμενη συναυλία του Goran Bregovic στην Τεχνόπολη, το click@Life θυμάται τους σημαντικότερους σταθμούς της μεγάλης καριέρας του.

-Ο Bregovic γεννήθηκε στο Σαράγεβο το 1950, την εποχή της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Ο πατέρας του ήταν Κροάτης στρατιωτικός και η μητέρα του Σέρβα. Μετά το διαζύγιο των γονιών του, έζησε με τη μητέρα του, η οποία τον παρακίνησε να ασχοληθεί με τη μουσική, αρχικά με το βιολί και στη συνέχεια αγοράζοντάς του την πρώτη του κιθάρα. Δεν του επέτρεψε όμως, να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική, αφού θεωρούσε ότι τα καλλιτεχνικά σχολεία ήταν γεμάτα με ομοφυλόφιλους.

-Στα 16 του η μητέρα του έφυγε και τον άφησε να τα βγάλει πέρα μόνος του. Για να επιβιώσει πούλαγε εφημερίδες και έπαιζε μουσική σε μπαρ.

- Ο Βόσνιος τραγουδιστής Zelijko Bebek, τον παρατήρησε σε μια ζωντανή εμφάνισή του και του ζήτησε να γίνει μέλος της μπάντας του, τους Kodeksi, ένα συγκρότημα με έντονες επιρροές από τους Led Zeppelin και τους Black Sabbath. Αργότερα, άλλαξαν το όνομα τους σε Bijelo Dugme (Λευκό Κουμπί) και έγιναν ένα από τα πιο γνωστά και επιτυχημένα ροκ συγκροτήματα της Γιουγκοσλαβίας στις αρχές της δεκαετίας του '70.

- Όταν όμως, το συγκρότημα άρχισε να φθείρεται, ο Bregovic στράφηκε στη σύνθεση μουσικής για ταινίες. Η πρώτη του απόπειρα ήταν στην ταινία «Ο Καιρός των Τσιγγάνων», του Emir Kusturica. Η επιτυχία ήταν μεγάλη και η συνεργασία τους συνεχίστηκε στην επόμενη ταινία του σκηνοθέτη, το «Arizona Dream» με τον Johny Depp και την Faye Danaway όπου από το soundtrack αξέχαστα έχουν μείνει τα τραγούδια με τη φωνή του Iggy Pop. Στο μεταξύ ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία τον ανάγκασε να μετακομίσει στο Παρίσι.

-Οι συγκλονιστικές συνθέσεις του συνεχίστηκαν και έντυσαν με τον καλύτερο τρόπο ταινίες όπως το «Βασίλισσα Μαργκό» και φυσικά το «Underground» που τιμήθηκε με Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών και θεωρείται η καλύτερη ταινία του Kusturica.

-Το 1999 συνεργάστηκε με τον Γιώργο Νταλάρα, στο album «Θεσσαλονίκη-Γιάννενα με δυό παπούτσια πάνινα». Ήταν μόνο η αρχή της σχέσης αγάπης που αναπτύχθηκε με την Ελλάδα, αφού αργότερα συνεργάστηκε και με άλλους καλλιτέχνες όπως την Άλκηστη Πρωτοψάλτη και τον Στέλιο Ρόκκο.

- Ένα πολύ ιδιαίτερο στοιχείο των ζωντανών του εμφανίσεων είναι η πολυπληθής μπάντα που τον ακολουθεί, που αποτελείται από περίπου 40 άτομα διαφορετικών εθνικοτήτων, ανάμεσα τους μια χορωδία ανδρών από το Βελιγράδι, δύο Βουλγάρες τραγουδίστριες, ομάδα εγχόρδων από την Πολωνία και Ρομά καλλιτέχνες.

- Συνολικά ο Goran Bregovic έχει συνθέσει μουσική για πάνω από 30 ταινίες. Η μουσική του μπλέκει τους βαλκανικούς ήχους, με σύγχρονα ροκ στοιχεία και παραδοσιακά θέματα, φτιάχνοντας ένα ιδιαίτερο μοναδικό μίγμα. Παρότι με τις συνθέσεις του έχει ντύσει με τον καλύτερο τρόπο τις πολιτικο-κοινωνικού περιεχομένου ταινίες του Kusturica, με θέματα από τη ζωή της βασανισμένης πατρίδας του, ο ίδος αποφεύγει να εκφράσει πολιτικές απόψεις, αφήνοντας τα τραγούδια του να μιλήσουν για αυτόν.

ΡΟΖΙΝΑ ΑΡΑΠΗ