Δισκοκριτική: «Harakiri» Serj Tankian

ΔΕΥΤΕΡΑ, 20 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2012

Ένας από τους αγαπημένους καλλιτέχνες της hard rock μουσικής σκηνής, ο Serj Tankian, κυκλοφόρησε το τρίτο προσωπικό του άλμπουμ, με τίτλο «Harakiri», συνεχίζοντας να εκφράζει σε απόλυτο βαθμό την πολυμορφικότητά του ως ερμηνευτής, ποιητής, τραγουδοποιός αλλά και ακτιβιστής.

Ο γεννημένος στη Βηρυτό του Λιβάνου frontman των System of a Down, οι οποίοι τον τελευταίο χρόνο βρίσκονται ξανά μαζί για συναυλίες, τα τελευταία πέντε χρόνια πορεύεται σε προσωπικά μουσικά μονοπάτια. Το 2007 κυκλοφόρησε τον πρώτο του προσωπικό δίσκο, «Elect The Dead», μια πραγματικά σπουδαία και επιτυχημένη δουλειά, ενώ το 2010 ακολούθησε το «Imperfect Harmonies» με βιολιά, περίεργες ενορχηστρώσεις και αρκετά ηλεκτρονικά στοιχεία.

Το τρίτο σόλο άλμπουμ του Αρμένιου καλλιτέχνη αποτελεί την αφετηρία των τεσσάρων άλμπουμ που σκοπεύει να κυκλοφορήσει στο κοντινό μέλλον. Πρόκειται να ακολουθήσουν το «Jazz-Iz-Christ» βασισμένο στην Jazz, το συμφωνικό «Orca» και το «Fuktronic», το οποίο θα είναι προϊόν συνεργασίας με τον Jimmy Urine των «Mindless Self Indulgence».

Το «Harakiri» έρχεται να θυμίσει τις δυνατές και ταυτόχρονα μελωδικές, μουσικές εκρήξεις του καλλιτέχνη που έχουμε αγαπήσει από τους δίσκους του με τους System of a Down αλλά και από τις προσωπικές του δουλειές, και ταυτόχρονα να μοιραστεί μαζί με το κοινό τις ανησυχίες του γύρω από τα όσα βιώνει ο κόσμος μας καθημερινά.

Τα έντεκα τραγούδια του άλμπουμ, παρουσιάζουν -το καθένα ξεχωριστά- προβληματισμούς του δημιουργού τους, οι οποίοι καταπιάνονται από πολιτικά έως και οικολογικά θέματα, όπως η μόλυνση και η γενικότερη καταστροφή του πλανήτη.

Το «Cornucopia» ανοίγει το «Harakiri» με ήχο που θυμίζει έντονα System of a Down, ακολουθεί σε punk ύφος το δυνατό «Figure It Out» εμπλουτισμένο με παραμορφωμένες κιθάρες, ντραμς και διπλό μπάσο. Το ρυθμικό «Ching Chime» -με υπέροχα φωνητικά από τον Serj- μας περνάει στην παθιασμένη ερμηνεία του «Butterfly». Το χαλαρό ομώνυμο κομμάτι του δίσκου μας συνδέει με το «Occupied Tears», μια από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου, όπου υπέροχες μουσικές εναλλαγές συνδυάζονται με απλές μελωδίες γεμάτες ουσία.

Η ένταση πέφτει με την παρουσίαση της γλυκιάς μπαλάντας «Deafening Silence», ενώ ηλεκτρονικά στοιχεία υπεισέρχονται στο «Forget Me Knot» και το «Reality TV». Δυναμικό φινάλε συνθέτουν τα «Uneducated Democracy» και «Weave On», σε ένα άλμπουμ που δεν υπάρχει κομμάτι που θα μπορούσε να πάρει χαμηλή βαθμολογία. Συνοψίζοντας, ο καλλιτέχνης με το μουστάκι και το μακρύ μούσι εμφανίστηκε από την Βηρυτό για να αποδείξει στον κόσμο πως η μουσική συμβαίνει παντού και σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Πολιτικός ακτιβιστής, μάχιμος υποστηρικτής της δικαιοσύνης και τοποθετημένος απέναντι από τη βία, ο Serj Tankian -πέρα από τα μουσικά του ταλέντα- μας αποδεικνύει πως είναι ένα πολύ ανήσυχο μυαλό που τον επηρεάζουν όσα συμβαίνουν γύρω του.

Για άλλη μια φορά, η μοναδική φωνή του άλλες φορές μας κάνει να χαθούμε στην θλίψη και τον προβληματισμό και άλλες φορές να σηκωθούμε και να αρχίσουμε να χορεύουμε ακατάπαυστα. Χωρίς να χρειάζεται να αποδείξει μουσικά κάτι, ο σπουδαίος και ταλαντούχος καλλιτέχνης, που ξέρει να ξεσηκώνει το κοινό, μας δίνει ένα άλμπουμ που προσφέρεται για πολλές ακροάσεις ενώ σίγουρα ορισμένα από τα τραγούδια του θα ακούγονται με τις ίδιες επιδράσεις σε νου και σώμα, όσα χρόνια και αν περάσουν.