Η Αντιόπη Φραντζή πιστεύει πως το σχολείο αξίζει να έχει τους δικούς του ήρωες

antiopi-fratzi-mathitika-katorthomata
ΤΕΤΑΡΤΗ, 04 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017

Μιλήσαμε με τη συγγραφέα δυο βιβλίων όπου οι περιπέτειες των ηρώων βοηθούν τα παιδιά να μιλήσουν για τα δικά τους συναισθήματα ή προβλήματα στον χώρο του σχολείου, όπως και να βρουν απαντήσεις σε δικούς τους προβληματισμούς.

Η σειρά βιβλίων «Μαθητικά κατορθώματα» της Αντιόπης Φραντζή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο απευθύνεται σε παιδιά από 6 ετών, τα πρωτάκια δηλαδή και στόχος της είναι κυρίως να γελάσουν. Όχι όμως μόνο αυτό.  Η ίδια μας εξηγεί γιατί πιστεύει πως υπάρχουν πολλά θαρραλέα παιδιά σήμερα και γιατί θεωρεί το σχολείο έναν μικρόκοσμο γεμάτο προκλήσεις, δυσκολίες αλλά και ευκαιρίες για μεγάλωμα. 

Σε ποιους απευθύνονται τα βιβλία της σειράς και πώς μπορεί το παιδί να ωφεληθεί από την ανάγνωσή τους;

Τα βιβλία απευθύνονται σε παιδιά από 6 χρονών και πάνω. Ελπίζω μέσα από τις ιστορίες των ηρώων μου καταρχήν να γελάσουν και να διασκεδάσουν. Να δουν τα πράγματα ανάλαφρα, ανακαλύπτοντας μαζί με τους γονείς τους την αστεία πλευρά καταστάσεων που συχνά αντιμετωπίζονται με άγχος και ανασφάλεια. Ελπίζω, επίσης, οι περιπέτειες των ηρώων μου να βοηθήσουν τα παιδιά να μιλήσουν για τα δικά τους συναισθήματα ή προβλήματα στον χώρο του σχολείου, όπως και να βρουν απαντήσεις σε δικούς τους προβληματισμούς.

Πώς οι γονείς μπορούν να αξιοποιήσουν το υλικό των ιστοριών πετυχαίνοντας το μέγιστο του στόχου;

Θα πρότεινα στους γονείς να επικεντρωθούν στην επικοινωνία με το παιδί τους, στο χτίσιμο μιας σχέσης εμπιστοσύνης. Τα παιδιά χρειάζονται τους μεγάλους για να νιώσουν ασφάλεια, σιγουριά, όρια. Να ξέρουν ότι έχουν κάποιον να τους ακούει και να τους καταλαβαίνει. Οι ιστορίες της Νεφέλης και του Ιάσονα έχουν πολλές τέτοιες αναφορές. Ελπίζουμε οι γονείς να τις εκμεταλλευτούν, κυρίως για να σκεφτούν οι ίδιοι τις αντιδράσεις και τις λύσεις που βρίσκουν στα καθημερινά προβλήματα.

Η Αντιόπη Φρατζή

Πόσο ευνοεί το παιδαγωγικό σύστημα την εφευρετικότητα και τη φαντασία που εξ ορισμού διαθέτουν τα παιδιά;

Λίγο! Το εκπαιδευτικό μας σύστημα επιμένει να «μετράει» τα παιδιά με τον κανόνα του μέσου όρου. Είναι σαν να επιμένουμε να τους φοράμε το ίδιο νούμερο παπουτσιού, χωρίς να κοιτάμε τα πόδια τους!

Από την άλλη καθημερινά γίνονται αλλαγές. Σε πολλά σχολεία γίνονται θαυμάσια πράγματα. Γεγονός παραμένει ότι η προσωπικότητα των εκπαιδευτικών, όπως και το γενικότερο κλίμα σε ένα σχολείο είναι πολύ σημαντικά για τη διαμόρφωση μιας δημιουργικής σχέσης των παιδιών με την εκπαίδευσή τους και τη μάθηση γενικότερα.

Τι θα πει φιλικό σχολείο και πώς μπορεί αυτό να επιτευχθεί σε μια χώρα υπό το καθεστώς αυτού που λέμε «κρίση»;

Φιλικό σχολείο είναι για μένα εκείνο που αναγνωρίζει τα παιδιά ως «πρόσωπα», που ενδιαφέρεται για την πραγματική ζωή, που εκπαιδεύει στην αυτογνωσία, την αποδοχή του άλλου όπως και του εαυτού. Το φιλικό σχολείο αναγνωρίζει και αγκαλιάζει τα ταλέντα και τις ιδιαιτερότητες των παιδιών, διδάσκει τη συνεργασία, τον ενθουσιασμό, το κουράγιο, την ψυχραιμία, την πρωτοβουλία. Επιτρέπει το παιχνίδι.

Με αυτή την έννοια η κρίση μπορεί να είναι και μια ευκαιρία. Μια ευκαιρία για γονείς και εκπαιδευτικούς να εστιάσουν στα ουσιώδη, στα σημαντικά για κάθε παιδί ξεχωριστά, στις σχέσεις με τα παιδιά και όχι στις παροχές. Να ξαναβρούμε τις αξίες τις οποίες θέλουμε για τον εαυτό μας και τα παιδιά μας.

Το βιβλίο σας «Τι κάνουν τα πρωτάκια;» απευθύνεται σε παιδιά που ξεκινούν μόλις το σχολείο; Ποια βασικά εφόδια πρέπει να διαθέτει το παιδί για την ένταξή του και τι θα συμβουλεύατε τους γονείς;

Ένα παιδί που έρχεται στην πρώτη δημοτικού βιώνει μια σημαντική αλλαγή. Τα μεγέθη αλλάζουν, τα πρόσωπα αναφοράς πολλαπλασιάζονται. Οι φίλοι μπορεί να απομακρυνθούν. Η περηφάνια για το ότι κανείς μεγαλώνει μπορεί να συνοδεύεται με αισθήματα αποχωρισμού, με αποσταθεροποίηση και άγχος. Βέβαια, συνήθως όλα αυτά περνάνε γρήγορα και τα παιδιά προσαρμόζονται αβίαστα στο νέο περιβάλλον. Στη μετάβαση αυτή τη μεγαλύτερη υποστήριξη τη χρειάζονται οι γονείς, οι οποίοι συχνά είναι πιο αγχωμένοι από τα παιδιά τους. Γι’ αυτό θα τους συμβούλευα να δείξουν στα παιδιά τους εμπιστοσύνη, να είναι ψύχραιμοι, υποστηριχτικοί και αισιόδοξοι. Να αποφεύγουν τις δραματικές αγκαλιές έξω από την πόρτα του σχολείου γιατί φορτίζουν χωρίς λόγο συναισθηματικά το παιδί τους. Να του επιτρέψουν με λίγα λόγια να κάνει το βήμα και να προχωρήσει στο μεγάλωμά του.

Ποια μηνύματα θέλετε να περάσετε στους μικρούς αναγνώστες μέσα από τα βιβλία σας;

Πρώτα πρώτα να αγαπήσουν την ανάγνωση και τις ιστορίες, να τους ενθαρρύνω να εμπιστευτούν τη φαντασία, το συναίσθημά τους, αλλά και τους άλλους. Θα ήθελα πολύ να μπορούσα να τους πείσω να εμπιστεύονται τον εαυτό τους και, να μη το βάζουν κάτω ακόμα κι όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως ακριβώς τα θέλουν. Γιατί το σχολείο, όπως και η ζωή μας, έχει και δυσκολίες και ανατροπές!

Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια;

Ετοιμάζουμε τις επόμενες ιστορίες της σειράς. Ελπίζω η σειρά να αγαπηθεί και τα βιβλία μας να βοηθήσουν να διασκεδάσουμε με τη σχολική πραγματικότητα που είναι γεμάτη κατορθώματα, κρυφά και φανερά!

Δείτε περισσότερα για τα βιβλία της Αντιόπης Φραντζή

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ / [email protected]