Σεργιάνι στην παράδοση με τον Χρόνη Αηδονίδη

sergiani-stin-paradosi-me-ton-xroni-aidonidi

ΤΡΙΤΗ, 11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012

Η παράδοση είναι παρούσα: εξακολουθεί να ενώνει, να συγκινεί, να ψυχαγωγεί και να συσπειρώνει. Αυτό απέδειξαν το βράδυ της Κυριακής, 9 Σεπτεμβρίου, οι χιλιάδες θεατές που κατέκλυσαν το Ηρώδειο για να γίνουν κοινωνοί σε ένα μουσικό ταξίδι στην παράδοση και την ιστορία.

Ο μοναδικός Χρόνης Αηδονίδης, ο πιο γνωστός και πιστός ερμηνευτής της θρακιώτικης μουσικής, ταξίδεψε το αθηναϊκό κοινό στους τόπους του ξεριζωμού, την Ανατολική Θράκη και τη Μικρά Ασία. Τον μεγάλο δάσκαλο «συντρόφευσαν» 200 συντελεστές από τη Θράκη, μεταξύ των οποίων τραγουδιστές, χορευτές και μουσικοί που συνέπραξαν σε μια πλούσια συναυλία, γενναιόδωρη όσο λίγες.

Χορευτικά συγκροτήματα γυναικών, εφήβων και παιδιών 5 έως 10 χρόνων χόρεψαν με τις παραδοσιακές φορεσιές και θύμισαν σε όλους μας πώς από την παράδοση μπορεί κανείς να αντλήσει χαρά, ψυχαγωγία και αισιοδοξία. Η νέα γενιά συναντά την παλιά, βαδίζει στα χνάρια της και ταυτόχρονα χαράζει τους δικούς της νέους δρόμους.

Το θέατρο ήταν κατάμεστο: στις 9 μ.μ. οι θεατές είχαν ήδη τακτοποιηθεί στις θέσεις τους και ανυπομονούσαν να ξεκινήσει το νοσταλγικό σεργιάνι στα μουσικά μονοπάτια της Θράκης. Συνταξιδιώτες σε αυτή τη διαδρομή ήταν ο Πέτρος Γαϊτάνος και η Γιώτα Νέγκα, οι οποίοι μάγεψαν ακόμη μια φορά το κοινό με την αισθαντική, αγγελική φωνή τους.

Ανάμεσα στις κορυφαίες στιγμές της βραδιάς ήταν η απαγγελία των στίχων του ποντιακού τραγουδιού «Η μάνα εν' κρύον νερόν» από τον Πέτρο Γαϊτάνο, με τη συνοδεία ποντιακής λύρας.

Νωρίτερα, ο Χρόνης Αηδονίδης και ο Βαγγέλης Μάμμος τραγούδησαν acapella το «Φέξε μου φεγγαράκι μου»: ένα ερωτικό τραγούδι που συναντάται στη Μακεδονία και πολλές βαλκανικές χώρες, ένας συνδυασμός καντάδας και προσευχής που έκανε το κοινό να ριγήσει.

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, ο «δάσκαλος» Χρόνης Αηδονίδης, κατασυγκινημένος από την ενθουσιώδη ανταπόκριση του κοινού, μας ξεπροβόδισε με ένα νανούρισμα και κατεβήκαμε τα σκαλιά των Ηρωδείου χορτασμένοι και γαλήνιοι, λες και ξαναβρήκαμε κάτι που είχαμε χάσει -ή ξεχάσει.

Βάσω Αγγελέτου