Ταξίδι στην μυστήρια λίμνη των Χριστουγέννων με την Ευτυχία Γιαννάκη

eutuxia-giannaki
ΤΕΤΑΡΤΗ, 20 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017

Η συγγραφέας θυμάται την πρώτη χριστουγεννιάτικη αστυνομική ιστορία που έζησε στα παιδικά της χρόνια.

Τις είχαμε ονομάσει οι βάρκες των Χριστουγέννων, γιατί μόνο το δεκαπενθήμερο των διακοπών τις βλέπαμε. Τον υπόλοιπο καιρό ζούσαμε στην πόλη. Έβγαιναν στη λίμνη, μέσα στην ομίχλη και γλιστρούσαν παράλληλα στην ακτή, μ’ έναν ήχο που ακόμη και το νερό τον ξεχνούσε αμέσως.

Έπειτα έκαναν στροφή και χάνονταν σαν φαντάσματα σε σκηνή ονείρου.

Δυο άντρες ήταν πάνω σε κάθε βάρκα. Δύο έφευγαν, δύο επέστρεφαν, εκτός από μία φορά που επέστρεψε ένας.

Ο θηρευτής, με τα μάτια του να γυαλίζουν από την πάλη που είχε προηγηθεί, πήδηξε στο υγρό χώμα της ακτής, ίσιωσε το κασκέτο του και τράβηξε την λεκάνη με τα φρέσκα χέλια που εμείς τα πήραμε για μαύρα φίδια που είχαν ζώσει το πτώμα του άλλου, αυτού που δεν επέστρεψε. Έπειτα ο φονιάς, όπως κάθε φονιάς, εξαφανίστηκε από τον τόπο του εγκλήματος, αφήνοντας την λεκάνη έρμαιο των ορέξεών μας.

Πλησιάσαμε μόνο όταν βεβαιωθήκαμε ότι δεν μας έβλεπε και λυπηθήκαμε τα χέλια που γλιστρούσαν ακόμη το ένα πάνω στο άλλο, χορεύοντας αγκαλιασμένα έναν χριστουγεννιάτικο χορό, όπως τον ονομάσαμε αργότερα, ανανεώνοντας την ταραχή τους ρυθμικά. Τότε γίναμε σιωπηλοί μάρτυρες ενός περιστατικού που θα χαρασσόταν για πάντα στη μνήμη μας. Μια μικρή πεινασμένη αλεπού, με την ουρά τεντωμένη σαν να την περνούσε σύρμα, μας προσπέρασε, πλησίασε στη λεκάνη κι άρπαξε ένα χέλι λες και της το χρωστούσε ο φονιάς. Είπαμε ότι αυτό το χέλι γλίτωσε από τον φονιά, αλλά την πάτησε από την αλεπού. Δυσκολευτήκαμε να αποφασίσουμε αν ήταν τυχερό άτυχο ή άτυχο άτυχο.

Ο φονιάς επέστρεψε, όπως κάθε φονιάς στον τόπο του εγκλήματος, κι εμείς εξαφανιστήκαμε. Ο δεύτερος άνδρας δεν κολύμπησε ποτέ στην ακτή κι αυτή ήταν η πρώτη αστυνομική χριστουγεννιάτικη ιστορία που έζησα στην μυστήρια λίμνη των παιδικών μου χρόνων, σε μια σιωπή που ακόμη και το νερό την ξεχνούσε αμέσως, δίπλα στα μυστικά του βάλτου, μακριά, πολύ μακριά από την πόλη και κάθε πόλη.

Το βιβλίο της Ευτυχίας Γιαννάκη με τίτλο Αλκυονίδες μέρες κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίκαρος