Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις 24 γράμματα.

Ο τίτλος μαρτυρά την αγωνία και τις δυσκολίες του καιρού, παράλληλα με τον αγώνα του κωπηλάτη να πάει μπροστά. Συμβολίζει την πίστη και την ανάγκη να νικηθεί η παραίτηση. Δείχνει τη δύναμη που είναι κρυμμένη μέσα μας, αρκεί να πιστέψουμε πως λεύτερους δεν μας κάνει το χρώμα, μήτε η απεραντοσύνη της θάλασσας, μα η αντοχή μας στη δίψα και στα ναυάγια.

Κεντρίζει τη σκέψη μας από τη μια, έτσι ώστε με την ήττα του φόβου να γίνει η υπέρβαση και από την άλλη με την αναφορά στον έρωτα, δίνει τον τόνο της αισιοδοξίας, του ονείρου, της ζωής, που άπληστα περιμένει να τη ζήσουμε.

«Στην ποίηση του Ευάγγελου Ρήγα συνάντησα όλα αυτά που καθιστούν την ποίηση μια υπόθεση κοινωνική. Ποιήματα που δεν κλείνουν αλλά  ανοίγουν δρόμους. Μπορείς να τα φανταστείς να γίνονται μικρά μονόπρακτα στο θεατρικό σανίδι ή να μετουσιώνονται σε λογοτεχνικές αφηγήσεις. Δεν είναι εσωστρεφείς, κρυπτικές αφηγήσεις που αποσκοπούν να ενισχύσουν τις εσωτερικές αμυντικές διεργασίες. Ο Ρήγας κυριολεκτεί περισσότερο από την κυριολεξία. Με την ποίησή του κουβαλά περισσότερα φορτία απ' όσα είναι από την αρχή ορατά. Δεν δημιουργεί απλά εικόνες. Θέτει προϋποθέσεις και όρους στις εικόνες που δημιουργεί. Όρους σκηνοθεσίας, όρους ευκρίνειας και μεταμόρφωσης.

Ο κωπηλάτης του καιρού με το δικό του τρόπο συνδιαλέγεται με το χρόνο την ίδια ώρα που κωπηλατεί στην άχρονη και αταξική θάλασσα των συναισθημάτων  περνώντας  από βλέμμα σε βλέμμα και από ανάγνωση σε ανάγνωση. 

Ο κωπηλάτης μετρά μαζί σου όσα έφυγαν και όσα προσδοκάς ή φοβάσαι πως θα έρθουν.

Η ποίηση του Ε. Ρήγα είναι ποίηση της εμπειρίας. Το ταξίδι γίνεται ποιητικός χώρος και η θάλασσα ουτοπία. Αναφορές στα απολύτως ανθρώπινα, του έρωτα, της υπαρξιακής μοναξιάς, των χρόνων του ανθρώπου. Πορτρέτα άγνωστων αλλά τελικά γνωστών σε όλους ανθρώπων . Μέσα στον κωπηλάτη ο ποιητής μοιάζει να σβήνει τον εαυτό του. Στο ''Αίμα'' ψάχνει για ίσκιους μέσα στα γεγονότα . Έρχονται οι στίχοι πάλι στο μυαλό ζητώντας μας να σκεφθούμε ξανά όσα ξεχάσαμε. Να ξαναδούμε τι μπορεί να σημαίνει η ζωή κι εμείς μέσα σ΄ αυτήν.» 

Αννίτα Λουδάρου, Συγγραφέας – Ψυχαναλύτρια, Μέλος ελληνικής εταιρείας ομαδικής & οικογενειακής ψυχοθεραπείας     

«Η πρώτη μου γνωριμία με την ποιητική του Ευάγγελου Ρήγα έγινε με την δεύτερη προσωπική συλλογή του και στάθηκα σε δύο σημεία που κατά την εκτίμησή μου αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της στον «κωπηλάτη του καιρού». Το πρώτο είναι από το βιογραφικό του: «Ό,τι που θέλω να αναστήσω είναι η άταφη σιωπή» και το δεύτερο ο στίχος «Για μένα / Εσύ χρεώθηκες τη βρώμικη δουλειά σαν τον Χριστό», που ο ποιητής απευθύνει στον Ποιητή («Συγχώρα με»).
Κάθε ποιητική έχει τα δικά της υλικά, τη δική της αισθητική, το δικό της περιεχόμενο. Τη δική του ο Ευάγγελος Ρήγας τη χτίζει με σύμβολα, επιλεγμένα είτε συνειδητά δουλεύοντας το υλικό του είτε προερχόμενα από το υποσυνείδητο: η σιωπή, το αίμα, το νερό σε διάφορες μορφές, κυρίως η θάλασσα και το ταξίδι σε αυτήν, ο διάπλους. Ο έρωτας επίσης κυριαρχεί, περισσότερο ως νοσταλγία και ως απουσία, από εκείνες τις απουσίες όμως που είναι απτές, σχεδόν σωματοποιημένες.
Η ποίηση του Ευάγγελου Ρήγα είναι εσωτερική, χαμηλών τόνων, εξομολογητική. Αυτό που προσωπικά κρατώ, στην πρώτη μου ανάγνωση, και μία πρώτη ανάγνωση σίγουρα ποτέ δεν αρκεί για την ποίηση, είναι η αυθεντικότητα της φωνής: ποίηση από καρδιάς, από έναν άνθρωπο που είναι μέσα στη ζωή, για εκείνους που επίσης είναι μέσα στη ζωή. Ποίηση πραγματική, ας ακούγεται οξύμωρο, με ρίζες αλλά και ορίζοντες…»  

Αγγέλα Γαβρίλη, Συγγραφέας – Ποιήτρια 

Ο Ευάγγελος Ρήγας κατάγεται από τον Βόλο όπου και τελείωσε το Γυμνάσιο. Οι σπουδές του ως μηχανικός πετρελαίου και αερίου, η μετέπειτα εργασία του καθώς και οι οικογενειακές του υποχρεώσεις, τον βρίσκουν περιπλανώμενο σε πόλεις σταθμούς της ζωής του όπως η Καβάλα, η Θεσσαλονίκη και οι Σέρρες όπου και διαμένει μέχρι και σήμερα. Το λιμάνι του ωστόσο παραμένει ο Βόλος. Εκεί η ρίζα του, εκεί και οι γονείς του. Το γράψιμο προέκυψε εντελώς ξαφνικά. Το 2015 κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Ο Κήπος του Ανάγερτου».