Το νέο βιβλίο του Ηλία Μαγκλίνη και μερικές ακόμη επιλογές από τη σοδεία του Οκτωβρίου.

Είμαι όσα έχω ξεχάσει του Ηλία Μαγκλίνη

Είμαστε όλα όσα θυμόμαστε ή όσα έχουμε ξεχάσει; Μια αληθινή ιστορία για την προσωπική και τη συλλογική μνήμη. 

Και αν τελικώς η μνήμη δεν είναι άλλο παρά διάσπαρτα νησιά μέσα σε μιαν απέραντη θάλασσα λήθης; Με άλλα λόγια, μήπως είμαστε όσα έχουμε ξεχάσει;
Ο πρωτοπρόσωπος αφηγητής αυτής της αληθινής ιστορίας περνά από το ένα νησί στο άλλο, αναζητώντας άλλοτε σαν αρχαιολόγος και άλλοτε σαν αστρονόμος που παρατηρεί το παρελθόν του σύμπαντος τον άνθρωπο που ήταν ο πατέρας του προτού γίνει πατέρας του, τη χώρα του προτού γίνει χώρα του.
Τι βρίσκει; Οικογενειακά θαμμένα μυστικά, φόνους, τραύματα που ταξιδεύουν μέσα στον χρόνο, ανολοκλήρωτους έρωτες, εικόνες και λέξεις που στοιχειοθετούν µια ανώμαλη διαδρομή μέσα από την οποία ο αφηγητής προσπαθεί να βρει τις χαμένες συνδέσεις: µε τον εαυτό του, πρωτίστως όμως µε τους άλλους γύρω του.
 
Όταν μιλάμε για τη ζωή του πατέρα µας, σε ποιο βαθμό μιλάμε για τη δική µας τη ζωή; Πάνω απ’ όλα, σε ποιο βαθμό μιλάμε για τη ζωή όλων των πατέρων του κόσμου, τη ζωή όλων των δυνητικών αναγνωστών µας; Δεν υπάρχει ασφαλής απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Το βέβαιο είναι ότι δεν θα είχε νόημα η γραφή αυτού του βιβλίου αν ένιωθα πως αφορά μονάχα τον άνθρωπο που γνώρισα. Έχει νόημα και λόγο ύπαρξης μονάχα αν έχω κατά νου σε κάθε σελίδα ότι αυτή θα είναι µια αφήγηση που θα αφορά τον κάθε άγνωστο, τον κάθε πατέρα και την κάθε μητέρα, τον κάθε γιο και την κάθε κόρη που δεν γνώρισα ποτέ.
απόσπασμα από το βιβλίο

Το φθινόπωρο του Luca Ricci
μυθιστόρημα
μετάφραση: Δήμητρα Δότση

Υποψήφιο για το Βραβείο Strega
Με φόντο τη Ρώμη ένας συγγραφέας σε κρίση μέσης ηλικίας βυθίζεται σε έναν κόσμο ερωτικών εμμονών

Ένας άντρας, επιστρέφοντας από τις διακοπές του Αυγούστου, βρίσκεται εγκλωβισμένος στον κουρασμένο γάμο του. Η σύζυγός του, η Σάντρα, είναι ακόμη όμορφη, μα εκείνος δεν κατορθώνει πια να νιώσει πόθο γι’ αυτήν. Κατά τη διάρκεια ενός μοναχικού περιπάτου του σε μια υπαίθρια αγορά της Ρώμης, γοητεύεται από έναν παλιό τόμο σχετικά με τους καλλιτέχνες της Μονμάρτρης, μένοντας υπνωτισμένος από την εικόνα της Ζαν Εμπιτέρν, της συντρόφου του ζωγράφου Αμεντέο Μοντιλιάνι, την οποία και ερωτεύεται κεραυνοβόλα. Κόβει τη σελίδα, τη διπλώνει με προσοχή και την κουβαλάει για μέρες στην τσέπη του. Τα πάντα μοιάζουν να συμβαίνουν μονάχα στο μυαλό του, ώσπου η Σάντρα προσκαλεί ένα βράδυ για δείπνο μια ξεχασμένη ξαδέρφη της, την Τζέμα. Ο αφηγητής διαπιστώνει τότε την εκπληκτική ομοιότητα της κοπέλας με τη Ζαν. Και η εμμονή αρχίζει να εξαπλώνεται πλέον μοιραία στην πραγματικότητα, ενόσω το φθινόπωρο τυλίγει τα πάντα ολόγυρα στην αιώνια πόλη με το αδυσώπητο και διάφανο φως του.
Tο πρώτο μυθιστόρημα του ιταλού Luca Ricci, που αυτή τη στιγμή θεωρείται από τους σπουδαιότερους διηγηματογράφους της χώρας του.
 
«Πάλι καλά που είναι φθινόπωρο» είπε ο Τζιτάνι. «Ποια άλλη εποχή είσαι πραγματικά ελεύθερος να είσαι αυτό που είσαι;»
Τον παρακάλεσα να μου εξηγήσει τι εννοούσε κι εκείνος ξεκίνησε μια απολαυστική κουβέντα. Η άνοιξη ήταν μια υπόσχεση ευτυχίας που δεν γινόταν ποτέ πραγματικότητα (ύστερα από μερικά χρόνια αυτό το παίρναμε απόφαση), το καλοκαίρι σού επέβαλλε την ευθυμία (και οι εξαναγκασμοί δεν ήταν ποτέ ήπιοι), ο χειμώνας ήταν η παρομοίωση του θανάτου, αλλά, όπως έλεγε κι ο Επίκουρος, εάν υπήρχε ο θάνατος δεν υπήρχαμε εμείς (πολλή δουλειά, πολλές συναντήσεις μες στον χειμώνα). Οπότε δεν έμενε τίποτε άλλο παρά το φθινόπωρο. Το φθινόπωρο ήταν αυτό το ελεύθερο τέταρτο του χρόνου –ελεύθερο καταρχάς από τον δογματισμό του καιρού (όταν έκανε πολύ κρύο ή πολλή ζέστη, τα υπαρξιακά ενδεχόμενα μειώνονταν αυτομάτως)–, όπου ο καθένας μπορούσε να είναι ό,τι ήθελε, να παίρνει τη μορφή που προτιμούσε.
απόσπασμα από το βιβλίο
 
Γκίλιαντ της Marilynne Robinson
μυθιστόρημα
μετάφραση: Κατερίνα Σχινά

Ένας γοητευτικός ύμνος για την πλούσια και μυστική καθημερινότητα από μια σπουδαία προσωπικότητα της παγκόσμιας πεζογραφίας και διανόησης.
Μια από τις μεγαλύτερες μορφές της σύγχρονης αμερικανικής πεζογραφίας, η πολυβραβευμένη Marilynne Robinson µε αυτό το βιβλίο μάς προσφέρει ένα βαθιά ανθρώπινο μυθιστόρημα που αφηγείται την ιστορία τριών γενιών και καλύπτει χρονικά την περίοδο από τον αμερικανικό Εμφύλιο ως τον 20ό αιώνα. Στον πυρήνα του βρίσκονται οι σχέσεις ανάμεσα σε πατέρες και γιους, καθώς και οι μεγάλες πνευματικές διαμάχες που ακόμη μαίνονται στην καρδιά της Αμερικής. Το μυθιστόρημα της Robinson, που ακολουθεί τη συγγραφική παράδοση των Έµιλι Ντίκινσον και Γουόλτ Γουίτµαν, είναι μεγάλο όσο ένα έθνος, ήσυχο όσο µια σκέψη, κατανυκτικό όσο µια προσευχή.
Μέσα από τη λαμπρή και αξέχαστη φωνή του ήρωά του, του πάστορα Τζον Έιµς, το Γκίλιαντ µάς αποκαλύπτει την ανθρώπινη συνθήκη και τη συχνά αβάσταχτη ομορφιά μιας συνηθισμένης ζωής.
Το πολυβραβευμένο Γκίλιαντ είναι το πρώτο της τριλογίας που ολοκληρώνεται με το Λάιλα (ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2016). Το δεύτερο μέρος με τίτλο Στο σπίτι θα κυκλοφορήσει την άνοιξη του 2020.
Λάιλα  

Ματωμένη έρημος της Karin Brynard
μυθιστόρημα
μετάφραση: Χρήστος Αρμάντο Γκέζος

ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΓΙΑ ΤΟ INTERNATIONAL DAGGER AWARD
 
Ένας βασανισμένος μπάτσος, μια άγρια δολοφονία, μια συγκλονισμένη νοτιοαφρικάνικη κοινότητα: τα μυστικά όλων γυμνά στο φως της ερήμου 
Η νοτιοαφρικανή συγγραφέας Karin Brynard που ήταν για χρόνια δημοσιογράφος με σημαντική πείρα στην κάλυψη της αντίστασης ενάντια στο ρατσιστικό καθεστώς της χώρας της γράφει ένα συναρπαστικό και πολυεπίπεδο αστυνομικό μυθιστόρημα για τον άγνωστο κόσμο της Νότιας Αφρικής, τις αμέτρητες φυλές και τα παρακλάδια τους, τις φυλετικές εντάσεις και τα πολλά πρόσωπα του ρατσισμού.
Ο Αλµπέρτους Μπίσλααρ έχει εγκαταλείψει το απαιτητικό αστυνομικό του πόστο και µια αποτυχημένη σχέση στο Γιοχάνεσµπουργκ για µια θέση στα μετόπισθεν – στις παρυφές της ερήμου Καλαχάρι. Αλλά το όνειρό του να ζήσει µια ήρεμη ζωή στην ύπαιθρο σύντομα γκρεμίζεται από το ξέσπασμα της βίας στην περιοχή.
Όταν µια εκκεντρική λευκή καλλιτέχνιδα και η μαύρη τετράχρονη θετή της κόρη δολοφονούνται στη φάρμα τους, οι εξαγριωμένοι λευκοί αγρότες στρέφουν τις υποψίες τους εναντίον του ιθαγενούς επιστάτη.
Στην προσπάθειά του να βρει τον δολοφόνο ο Μπίσλααρ θα βυθιστεί στις ραδιουργίες και τις φυλετικές εντάσεις της κοινότητας και θα διαπιστώσει ότι η βία δεν έχει γεωγραφικά και εθνικά σύνορα.
 
Φονικό μονοπάτι της Lone Theils
μυθιστόρημα
μετάφραση: Γρηγόρης Κονδύλης
 
Υπάρχουν ζωές που έχουν μικρότερη αξία από άλλες; Μια δημοσιογράφος αναζητά την αλήθεια.
Ο νομπελίστας ποιητής Μανάς Ισµαήλ και η αγαπημένη του σύζυγος Αµίνα δραπετεύουν από το Ιράν προκειμένου να ζήσουν µια ήρεμη ζωή στη Δανία μακριά από τις πολιτικές διώξεις και τις φυλακές. Στη διάρκεια του ταξιδιού τους όμως χωρίζονται και ο Μανάς καταλήγει σε έναν καταυλισμό προσφύγων χωρίς να γνωρίζει τι απέγινε η Αµίνα και χωρίς να μπορεί να επικοινωνήσει μαζί της.
Η Νόρα Σαν ενημερώνεται ότι ο Μανάς δέχεται να της δώσει µια αποκλειστική συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης και πηγαίνει στη Δανία να τον συναντήσει. Τότε μαθαίνει ότι σε αντάλλαγμα θα πρέπει να τον βοηθήσει να βρει την αγαπημένη σύντροφο της ζωής του.
Η αναζήτηση της Αµίνα στέλνει τη Νόρα σε μυστικές πολιτείες όπου οι πρόσφυγες κρύβονται από τις αρχές και σύντομα η παράτολμη δημοσιογράφος γίνεται επικίνδυνη για τον ίδιο της τον εαυτό καθώς µπλέκεται σε έναν κόσμο όπου ορισμένες ζωές έχουν μικρότερη αξία από άλλες.