Δισκοκριτική: «Holy Fire» Foals

ΔΕΥΤΕΡΑ, 26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2013

Οι Foals -μετά από την επιτυχία τους «Total Life Forever», η οποία προτάθηκε για Mercury Prize το 2010- επιστρέφουν με νέο στούντιο άλμπουμ, το οποίο φέρει τον τίτλο «Holy Fire», και διεκδικούν μια θέση ανάμεσα στα μεγαλύτερα σύγχρονα συγκροτήματα των ημερών μας.

Η μπάντα από την Οξφόρδη σχηματίστηκε από πέντε φοιτητές των φημισμένων σχολών της περιοχής, που όντας ανήσυχα πνεύματα πειραματίστηκαν με την ηλεκτρονική αλλά και τη funk μουσική, δημιουργώντας ένα συγκρότημα που κινείται στο πλαίσιο της alternative indie - rock σκηνής. Βασικός συνθέτης, τραγουδιστής και ηγέτης των βρετανών είναι ο ελληνο - νοτιοαφρικάνος τραγουδιστής, Yannis Philippakis (γεννημένος στην Κάρπαθο). Ο Yannis έφυγε από το ελληνικό νησί για την Αγγλία μαζί με τη νοτιοαφρικανή μητέρα του, στην ηλικία των πέντε ετών, αλλά δεν έχει σταματήσει να διατηρεί τους δεσμούς του με την πατρίδα.

Οι Foals, στις αρχές του 2008, με το ντεμπούτο τους άλμπουμ «Αntidotes» έδωσαν μια φρέσκια διάσταση στο τι σημαίνει ανεξάρτητη, φουτουριστική pop. Με το δικό τους στιλ, που επιβραβεύτηκε δύο χρόνια αργότερα με την αποδοχή που γνώρισε το «Total Life Forever» από κριτικούς και κοινό, έρχονται - εκ νέου – για να παρουσιάσουν κάτι διαφορετικό και να προχωρήσουν τον ήχο τους ακόμα παραπέρα.

Στη δημιουργία του νέου δισκογραφικού πονήματος των βρετανών επιστρατεύτηκαν, όπως οι ίδιοι δήλωσαν, παλιά synthesizers και drum machines τα οποία είχαν στην κατοχή τους και ποτέ δεν είχαν χρησιμοποιήσει, ενώ τα ηνία της παραγωγής κράτησε το δίδυμο Flood και Alan Moulder (PJ Harvey, Smashing Pumpkins, The Killers, Nine Inch Nails).

Την ακρόαση του άλμπουμ ανοίγει το ορχηστρικό «Prelude», το οποίο στα τέσσερα λεπτά της διάρκειάς του προδιαθέτει πως κάτι καλό θα ακολουθήσει, με τα ντραμς και το μπάσο να κάνουν τα πρώτα βήματα στην έναρξη μιας ατμοσφαιρικής μουσικής διαδρομής.

Ακολουθεί το «Inhaler», που ξεκινάει σε χαλαρούς ρυθμούς ενώ ξαφνικά ο Philippakis αρχίζει να τραγουδά με δύναμη: «Sticks and stones don’t break my bones. I Make believe… can’t get enough space», προσδίδοντας με τα επικά φωνητικά του και τους σκληρούς κιθαρισμούς, μια ατμοσφαιρική industial - metal διάσταση σε ένα κομμάτι που ψάχνει να βρει τον δικό του διάδρομο απογείωσης.

Ο disco ρυθμός του «My Number», προκαλώντας χορευτική διάθεση, οδηγεί στην μελαγχολική ενορχήστρωση «Bad Habit», με τον Nabil Elderkin να σκηνοθετεί ένα όμορφο video clip στο οποίο ο Philippakis τρέχει στην έρημο, προσπαθώντας να φτάσει μια γυμνή γυναίκα χωρίς να γνωρίζει αν είναι πραγματική ή οφθαλμαπάτη.

Το συναυλιακό «Everytime» μάς περνά στο «Late Night», στο οποίο ο 31άχρονος Nabil δίνει εικόνα μέσα από ένα «σκοτεινό» video clip που γυρίστηκε στη Ρουμανία και στα πλάνα του εναλλάσσονται σκηνές που αναπαριστούν τις τρεις φάσεις της ανθρώπινης ζωής: αναπαραγωγή, γέννηση και θάνατος.

Ήχο και ύφος Foals έχουν οι pop συνθέσεις «Out of the Woods» και «Milk & Black Spiders» ενώ το «Providence», που ακολουθεί, ανεβάζει στροφές με αρκετές εναλλαγές στον ρυθμό του, όργανα που συνεργάζονται με αρμονία και δυναμικό κλείσιμο.

Το μελωδικό «Stepson» οδηγεί την ευχάριστη ακρόαση του άλμπουμ στο φινάλε της, το οποίο έρχεται μέσα από τους χαλαρούς – πειραματικούς ήχους του «Moon», με τα φωνητικά του τραγουδιστή από την Κάρπαθο να στέκονται με αξιοπρέπεια, χωρίς την υποστήριξη κιθάρας και ντραμς, αποδίδοντας μια χαλαρή ερμηνεία που ξεπροβάλλει μέσα από space ήχους.

Στο τρίτο τους άλμπουμ οι Foals επιστρέφουν στο «ξεδιάντροπο funk», όπως το χαρακτηρίζει ο Yannis Philippakis, με τα έντεκα κομμάτια που το απαρτίζουν να οδηγούν σε κλειστοφοβικούς post – punk ήχους φιλτραρισμένους με μελαγχολικό funk.

Η «ιερή φωτιά» των Foals απανθράκωσε τις φήμες που ήθελαν την μπάντα - μέσω της νέας της δουλειάς - να στρέφεται στο εμπορικά επιτυχημένο pop, όπως έχουμε δει στο παρελθόν να κάνουν αρκετά συγκροτήματα. Σε όσους άρεσε το «Total Life Forever», τα έντεκα τραγούδια του «Holy Fire», σίγουρα, δεν θα τους απογοητεύσουν με τα εξαιρετικά «My Number», «Everytime» και «Providence» να ξεχωρίζουν και να ζητούν επιτακτικά να ακουστούν σε γεμάτες αρένες μεγάλων σταδίων.