Η Ηρώ Παπαμόσχου στο βιβλίο της «Στα βήματα της Ιφιγένειας» (εκδ. Πατάκη) μας δίνει με μυθιστορηματικό τρόπο τη συνάντηση του θρυλικού σκηνοθέτη Μιχάλη Κακογιάννη, με μια δωδεκάχρονη πρωταγωνίστριά του.

Η περίληψη της έκδοσης έχει ως εξής: «Κάτι έφταιξε κι έχασε την πτήση της – οι διακοπές της στο Λονδίνο θα συντόµευαν κατά µία µέρα. Η ψιλόλιγνη δωδεκάχρονη κοπελίτσα δεν µπορούσε να φανταστεί πως αυτή η µικρή ατυχία θα γινόταν αιτία ν’ αλλάξει η ζωή της – γιατί στο αεροπλάνο της επόμενης µέρας βρισκόταν ο μεγάλος καλλιτέχνης, αναζητώντας το πρόσωπο που θα ενσάρκωνε την ηρωίδα του… Και την είδε. Έτσι παράξενα ξεκίνησε αυτή η ιστορία, που μοιάζει ψεύτικη, αλλά είναι αληθινή. O καλλιτέχνης ήταν ο Μιχάλης Κακογιάννης, κι αυτή η δωδεκάχρονη μικρή έγινε η Ιφιγένεια της ομώνυμης κινηματογραφικής ταινίας.

Μέσα από τις σελίδες του μυθιστορήματος παρακολουθούμε το ξάφνιασµα και τον ενθουσιασµό των ανθρώπων που έζησαν αυτή την αληθινή ιστορία και παράλληλα το πλησίασμα µιας έφηβης και της αρχαίας συνομήλικής της: ανεβαίνοντας μονάχη και αγέρωχη τα σκαλιά του βωµού της Αυλίδας, η Ιφιγένεια µοιάζει να απλώνει µέσα απ’ τους αιώνες το χέρι της στη µικρή ηθοποιό και να της δείχνει όχι έναν τρόπο θανάτου, αλλά έναν τρόπο ζωής – τον τρόπο της απόφασης και της αξιοπρέπειας».

Απόσπασμα από το βιβλίο: «Σήµερα ήταν µια ξεχωριστή µέρα. Ο κύριος Κακογιάννης µε παρουσίασε στο Κέντρο Κινηµατογράφου – σε κάποιους κυρίους, ούτε που τους ξέρω, και στους δηµοσιογράφους που βρίσκονταν εκεί µε µικρόφωνα, φωτογραφικές µηχανές και τα υπόλοιπα σύνεργά τους. Το πρωί πήγα στο σχολείο κανονικά για να µη χάσω μάθημα (αν είναι δυνατόν!) και το μεσημέρι ήρθε η μαμά και µε πήρε. Άλλαξα ρούχα στο ατελιέ µιας ξαδέρφης της, που έκανε σαν παλαβή όταν έµαθε όλη την ιστορία, κι ύστερα συναντήσαµε τον µπαµπά στο Σύνταγµα και πήγαµε στο Κέντρο Κινηµατογράφου. Εκεί ήταν µαζεµένος αρκετός κόσµος, κι ο κύριος Κακογιάννης µε πήρε από το χέρι και είπε: "Αυτή είναι η Ιφιγένειά µου". Και τότε άστραψαν τα φλας κι άρχισαν να πέφτουν βροχή οι ερωτήσεις, αλλά µόνο ο κύριος Κακογιάννης απαντούσε, εγώ τι να έλεγα; ∆ηλαδή είπα το όνοµά µου κι ότι πηγαίνω στην πρώτη γυµνασίου και ότι µου αρέσει η δουλειά που κάνω µαζί µε τον σκηνοθέτη µου. Μάλιστα. Αυτό ακριβώς είπα, "σκηνοθέτη µου", για να µη νοµίζουν ότι δεν ξέρω τι είναι ο κύριος Κακογιάννης. Κι ύστερα βρέθηκα να µε έχει αγκαλιασµένη η Ειρήνη Παπά ("Πού είσαι, Βίκη" είπα από µέσα µου) και να µου µιλάει ο Κώστας Καζάκος, κι απ’ ό,τι κατάλαβα αυτοί οι δυο θα είναι η µητέρα µου κι ο πατέρας µου στο έργο – δηλαδή η Κλυταιµνήστρα και ο Αγαµέµνονας. Εγώ βασικά ήθελα να δω ποιος θα είναι ο Αχιλλέας, αλλά αυτός δεν εµφανίστηκε κι έµεινα µε την περιέργεια».

Πληροφορίες: «Στα βήματα της Ιφιγένειας» Ηρώ Παπαμόσχου, εκδ. Πατάκη.