Οι εκδόσεις για την οικονομική κρίση παραμένουν μια από τις κυρίαρχες τάσεις στην ελληνική βιβλιοπαραγωγή των τελευταίων χρόνων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η μελέτη των Éric Toussaint και Damien Millet «Εξήντα πέντε ερωτήσεις-εξήντα πέντε απαντήσεις για το Χρέος, το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα» (εκδ. Αλεξάνδρεια).

Οι συγγραφείς εξηγούν πώς και γιατί οδηγηθήκαμε στην κρίση, αποκωδικοποιούν τον επίσημο λόγο για το χρέος και διερευνούν πιθανά σενάρια για την έξοδο από την κρίση. Το βιβλίο συνοδεύεται από πρόλογο των συγγραφέων ειδικά για την ελληνική έκδοση.

Η περιγραφή της έκδοσης έχει ως εξής: «Υπήρχε ο πρώτος κόσμος, ο «Βορράς», ο δεύτερος κόσμος, που αποτελούνταν από το σοβιετικό μπλοκ, και ο «τρίτος κόσμος», που περιελάμβανε τους λαούς του Νότου. Ο δεύτερος κόσμος κατέρρευσε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 με την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Δέκα χρόνια νωρίτερα, ο «τρίτος κόσμος» είχε βρεθεί υποτελής στις επιταγές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Παγκόσμιας Τράπεζας (ΠΤ). Με τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, αυτό που κλονίστηκε ήταν ο πρώτος κόσμος. Δεν μένουν πια παρά δύο βασικές κατηγορίες: μια χούφτα άνθρωποι που επωφελούνται από τον σύγχρονο καπιταλισμό και η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που τον υφίσταται. Ειδικότερα δε υπό τη μορφή του μηχανισμού του χρέους.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριάντα ετών, οι αδύναμοι κρίκοι της παγκόσμιας οικονομίας βρίσκονταν στη Λατινική Αμερική, στην Ασία ή στις χώρες του πρώην σοβιετικού μπλοκ που τελούσαν υπό το λεγόμενο καθεστώς «μετάβασης». Η ανάπτυξη αφορούσε τον Βορρά, το χρέος τον Νότο. Από το 2008, συμβαίνει το αντίθετο και σε μεγάλο βαθμό η ανησυχία εστιάζεται πλέον στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σε 65 ερωτήσεις/απαντήσεις, τούτο το βιβλίο εξηγεί με απλό και σαφή τρόπο πώς και γιατί οδηγηθήκαμε στο αδιέξοδο του χρέους. Αναδεικνύει την ευθύνη των θιασωτών του νεοφιλελευθερισμού, των διεθνών οικονομικών οργανισμών, των ανεπτυγμένων βιομηχανικών χωρών, αλλά και τη συνενοχή των ηγετών του Νότου. Αποκωδικοποιεί τον επίσημο λόγο για το χρέος και διερευνά πιθανά σενάρια για την έξοδο από την κρίση. Εκθέτει τέλος τα επιχειρήματα –ηθικά, πολιτικά, οικονομικά, νομικά, οικολογικά– στα οποία εδράζεται η διεκδίκηση για τη διαγραφή του δημόσιου χρέους των αναπτυσσόμενων χωρών».

Λίγα λόγια για τους συγγραφείς:

Ο Éric Toussaint είναι Βέλγος πολιτικός επιστήμονας και ιστορικός, διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Παρισιού VIII και του Πανεπιστημίου της Λιέγης, όπου και διδάσκει. Είναι πρόεδρος της Επιτροπής για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM). Είναι επίσης μέλος της Προεδρικής Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του Χρέους (CAIC) στον Ισημερινό, του Διεθνούς Συμβουλίου του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ από την ίδρυσή του το 2001, της επιστημονικής επιτροπής της Attac Γαλλίας, του επιστημονικού δικτύου της Attac Βελγίου, καθώς και της Διεθνούς Επιτροπής της Τετάρτης Διεθνούς (Post-Réunification).

Ο Damien Millet είναι καθηγητής μαθηματικών στην Ορλεάνη και εκπρόσωπος της Επιτροπής για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM) στη Γαλλία. Έχει διατελέσει πρόεδρος της Λέσχης Ξιφασκίας του Saint-Denis-de-l'Hôtel.

Πέρα από τα προσωπικά τους έργα, έχουν εκδώσει από κοινού τα εξής:

AAA. Audit Annulation Autre politique (2012), La dette ou la vie (2011), La crise, quelles crises ? (2008), 60 Questions 60 Réponses sur la dette, le FMI et la Banque mondiale (2008 – συμπληρωμένη και αναθεωρημένη έκδοση του 50 questions 50 réponses… του 2002), Les Tsunamis de la dette (2005).

Πληροφορίες: «65 ερωτήσεις 65 απαντήσεις για το χρέος, το ΔΝΤ και την παγκόσμια τράπεζα» των Éric Toussaint και Damien Millet, μετάφραση: Πάνος Αγγελόπουλος, εκδ. Αλεξάνδρεια.