Οι υφές του χρόνου: Μια εικαστική αποτύπωση της «Τέταρτης διάστασης» συμβαίνει στην Chili Art Gallery

ΠΕΜΠΤΗ, 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

Η έκθεση περιλαμβάνει έργα ζωγραφικής, σχεδίου, φωτογραφίας, κολλάζ.

Ο Επιμελητής Πάρης Καπράλος σε συνεργασία με εικαστικούς καλλιτέχνες σας προσκαλούν να επισκεφθείτε την έκθεση «Οι υφές του χρόνου», η οποία παρουσιάζεται με φυσική παρουσία στην αίθουσα τέχνης των Αθηνών Chili Art Gallery (Δημοφώντος 13-15, Θησείο) και, παράλληλα, διαδικτυακά, διαθέσιμη διεθνώς.

Η έκθεση εγκαινιάζεται την Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2022, ώρες 16:00 - 21:00 για λόγους αποφυγής συνωστισμού, ενώ ο χώρος τέχνης θα τηρήσει όλα τα μέτρα περιορισμού της διάδοσης της πανδημίας, που επιβάλει η Πολιτεία. Η αίθουσα μπορεί να δεχτεί μέχρι 10 επισκέπτες συγχρόνως (πέραν των συντελεστών της) και η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και το Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2022.

Ο κ. Καπράλος επισημαίνει στο κείμενο τεκμηρίωσης της έκθεσης: «Από τα λιωμένα ρολόγια του Salvador Dali και την απεικόνιση των ρολογιών στα έργα του Πωλ Σεζάν, του Ανρι Ματίς και του Εντβαρτ Μουνκ, στο dripping του Jackson Pollock και των τεχνικών του αφηρημένου εξπρεσιονισμού η σύγχρονη τέχνη συνδιαλέγεται ατέρμονα με την Τέταρτη διάσταση: τον χρόνο.

Οι περισσότεροι ιστορικοί κατατείνουν ότι το ταξίδι του Χρόνου στην τέχνη ξεκίνησε από την έμπνευση που προκάλεσε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα ο Γάλλος φιλόσοφος φυσικομαθηματικός Ανρί Πουανκαρέ, που επηρέασε τόσο τον Αϊνστάιν όσο και τον Πάμπλο Πικάσο με το βιβλίο του "Επιστήμη και υπόθεση" το 1902. Στις εικαστικές τέχνες θεωρείται η τέταρτη διάσταση ως ζωή της διανόησης, ως ένα είδος "μεταφυσικής της τέχνης".

Η τέταρτη διάσταση σχετίζεται με το άπειρο και την ενότητα. Καλλιτέχνες όπως ο Wassily Kandinsky, ο Kazimir Malevich και ο Piet Mondrian, διερεύνησαν τον χρόνο και την κίνηση αλλά και την απόδοση αυτού καθαυτό του χρόνου με μοναδικούς τρόπους στους αφηρημένους πίνακες τους.

Tην σκυτάλη πήρε ο Jackson Pollock και το «Action Painting», ένας όρος που χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά από τον κριτικό τέχνης Harold Rosenberg για να χαρακτηρίσει τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό των καλλιτεχνών, οι οποίοι αφαίρεσαν από τα έργα τους την αναμενόμενη αισθητική, υπέρ της αποτύπωσης της αδιαμεσολάβητης ενέργειας και του ασυνείδητου του καλλιτέχνη μέσω της φυσικής χειρονομίας. Το σώμα ως στοιχείο αλληλένδετο με την αντίληψη του ατόμου για το χώρο και ως σύνδεση ανάμεσα στην σκέψη (πνεύμα) και τον φυσικό κόσμο, αποτυπώνει με τον πιο ειλικρινή και αυθόρμητο τρόπο τα συναισθήματα. Σήμερα εικαστικοί καλλιτέχνες απεικονίζουν τον χρόνο στα έργα τους συνδιαλεγόμενοι εξίσου με το φιλοσοφικό σκέλος των παραπάνω υποθέσεων, όσο και με το αισθητικό, ιστορικό και προσωπικό στοιχείο της μνημοσύνης».

Συμμετέχουν με έργα τους οι εικαστικοί καλλιτέχνες: Σπυριδούλα Ζαβιτσάνου, Μαρία Καραβίλλα, Εβίνα Μακρή, Μανώλης Πέντες, Μάγδα Αστέρη, Φωτεινή Καβαλάρη, Ελενα Αρσενίδου, Βασίλειος Παλιός, Αθανάσιος Ζτούπας, Μιχαέλα Λιόλιου, Αννα Γιαλλέλη, Ελένη Σιβρίδου, Σταμάτης Τσακλάνος, Κατερίνα Λιόλιου, Τάσος Ρεπούσκος, Χρήστος Χαλάτσης, Φαίη Σκαρδη, Νατάσσα Μαντζιώρου, Σπυριδούλα Ζαβιτσάνου