Εννιά συγγραφείς χαρτογραφούν την οικονομική κρίση
Η οικονομική κρίση και οι πολλαπλές επιπτώσεις της εξετάζονται στον τόμο «Ο χάρτης της κρίσης-το τέλος της αυταπάτης» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Τόπος.
Η οικονομική κρίση έχει προκαλέσει έναν ζωηρό δημόσιο διάλογο που επεκτείνεται και στο χώρο του βιβλίου, με την κυκλοφορία σχετικών μελετών. Στις νέες, επίκαιρες εκδόσεις συγκαταλέγεται και το συλλογικό έργο «Ο χάρτης της κρίσης-το τέλος της αυταπάτης» (εκδ. Τόπος). Τα δοκίμια του βιβλίου υπογράφουν διακεκριμένοι θεωρητικοί που είναι γνωστοί για τις δημόσιες παρεμβάσεις τους : οι Λεωνίδας Βατικιώτης, Κώστας Βεργόπουλος, Μενέλαος Γκίβαλος, Μάκης Ζέρβας, Γιάννης Κουζής, Κώστας Λαπαβίτσας, Σταύρος Μαυρουδέας, Πέτρος Παπακωνσταντίνου και Γιάννης Τόλιος, επιχειρούν να χαρτογραφήσουν τις πρόσφατες οικονομικές εξελίξεις.
Τα κείμενά τους γράφτηκαν από τον Αύγουστο ως και τον Σεπτέμβρη του 2010 και κάθε συγγραφέας εξετάζει μια διαφορετική πτυχή του ζητήματος: Ο Λεωνίδας Βατικιώτης («Σαράντα άδοξα χρόνια: η μετάσταση στην Ελλάδα μιας χρόνιας και δομικής κρίσης») εξετάζει το υπόβαθρο της τρέχουσας κρίσης, τις γεωπολιτικές της συνέπειες και τις (ζοφερές) προοπτικές που διανοίγονται για την υπέρβασή της.
Ο Κώστας Βεργόπουλος («Ελληνική κρίση και προοδευτική πολιτική») αποκαλύπτει τον διασυρμό της Ελλάδας και επικρίνει την περιοριστική πολιτική που εφαρμόζεται τονίζοντας ότι «ο μοναδικός δρόμος για να αποπληρωθούν τα ελλείμματα και να μειωθεί το χρέος δεν είναι άλλος παρά εκείνος που διασφαλίζει την ανάκαμψη της οικονομίας και την αύξηση του εισοδήματος».
Ο Μενέλαος Γκίβαλος («Παγκοσμιοποίηση – οικονομική κρίση – πολιτική: σχέσεις αντινομίας και σύγκρουσης») διερευνά τις επιπτώσεις που έχουν οι πρόσφατες ραγδαίες εξελίξεις στο πολιτικό σύστημα, όπου διαπιστώνεται η συνεχής αμφισβήτηση των δημοκρατικών θεσμών και δικαιωμάτων.
Ο Μάκης Ζέρβας («Οικονομική κρίση και περιβάλλον») διερευνά τις επιπτώσεις της κρίσης στην οικολογική ισορροπία. Ειδικότερα υποστηρίζεται ότι οι περικοπές δημοσίων δαπανών και οι ιδιωτικοποιήσεις μεταξύ άλλων θα οδηγήσουν σε παροξυσμό τα ήδη οξυμένα περιβαλλοντικά προβλήματα.
Ο Γιάννης Κουζής («Η πορεία της νεοφιλελεύθερης απορύθμισης της εργασίας και το άλλοθι της κρίσης») παρουσιάζει τις δραματικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις τα τελευταία χρόνια, οι οποίες επιταχύνθηκαν με το μνημόνιο.
Ο Κώστας Λαπαβίτσας («Η δομική κρίση της περιφέρειας της ευρωζώνης») αναδεικνύει τον καταστρεπτικό ρόλο της Γερμανίας στο πλαίσιο της νομισματικής ένωσης, καθώς τα δικά της πλεονάσματα φέρουν την ευθύνη για τα ελλείμματα των περιφερειακών χωρών και την κρίση.
Ο Σταύρος Μαυρουδέας («Ανάπτυξη και κρίσεις: Η ταραγμένη διαδρομή του ελληνικού καπιταλισμού») εντάσσει τη δημοσιονομική κρίση στην ιστορική πορεία του ελληνικού καπιταλισμού. Αναδεικνύει δε τις ιστορικές αλλά και τις πιο πρόσφατες αντιφάσεις που οδήγησαν στη σημερινή έκρηξη.
Ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου («Αν όχι τώρα, πότε; Η κρίση του καπιταλισμού και η Αριστερά της κρίσης») αναφέρεται στις πολιτικές προκλήσεις που θέτει η κρίση.
Ο Γιάννης Τόλιος («Οικονομικές και κοινωνικές προεκτάσεις της κρίσης στην Ελλάδα: προϋποθέσεις προοδευτικής εξόδου») αποκαλύπτει τα συμφέροντα, εντός και εκτός ελληνικών συνόρων, που εξυπηρετεί το μνημόνιο.
Πληροφορίες: «Ο χάρτης της κρίσης-το τέλος της αυταπάτης», εκδ. Τόπος.







