Ο Τόμας Μπέρνχαρντ απεχθάνονταν τις βαρύγδουπες τελετές των λογοτεχνικών βραβείων, όμως δεν μπορούσε να τις αποφύγει.

Ο Αυστριακός συγγραφέας Τόμας Μπέρνχαρντ (1931-1989) σφράγισε τη γερμανόφωνη μεταπολεμική λογοτεχνία, με τα πεζογραφικά, ποιητικά ή θεατρικά του έργα που διακρίνονται για την υπαρξιακή μελαγχολία τους και τον σαρκασμό τους.

Το έργο του «Τα βραβεία μου» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις της Εστίας, βρέθηκε στα κατάλοιπα του συγγραφέα και είχε εκδοθεί είκοσι χρόνια μετά το θάνατο του. Ο Μπέρνχαρντ είχε γίνει αποδέκτης πολλών λογοτεχνικών βραβείων τη δεκαετία του ’60, από το Αυστριακό Κρατικό Βραβείο μέχρι το βραβείο Μπύχνερ, τη σημαντικότερη διάκριση της γερμανόφωνης λογοτεχνίας.

Η συλλογή κειμένων του βιβλίου «Τα βραβεία μου», αποτυπώνει τη βαθύτατη περιφρόνηση που έτρεφε ο συγγραφέας προς ανάλογες τιμές και ακαδημαϊκούς επαίνους-μολονότι εκτιμούσε τα χρηματικά έπαθλα που τον βοηθούσαν να αντιμετωπίζει τα χρόνια οικονομικά του προβλήματα. Κάθε επίσημη τελετή για την απονομή κάποιας λογοτεχνικής διάκρισης μετατρέπονταν σε βασανιστήριο για τον ιδιόρρυθμο συγγραφέα, ο οποίος καταλαμβάνονταν από άγχος και δεν μπορούσε να προετοιμάσει έστω και μια στοιχειώδη ομιλία για να εκφράσει τυπικά τις ευχαριστίες του. Εμπιστευόταν κάθε φορά την παρόρμηση της στιγμής με αποτέλεσμα να έχουν αφήσει εποχή τα σχεδόν παραληρηματικά λογύδρια που εκφωνούσε σε ακαδημίες και πνευματικά ιδρύματα, προκαλώντας αρκετά σκάνδαλα με τις απόψεις του. Ωστόσο αυτά τα σύντομα πεζά για τις βραβεύσεις του, μέσα από το πρίσμα του χρόνου αποκτούν μια άλλη προοπτική και μετατρέπονται σε πικρόχολο σχόλιο για την πνευματική ζωή κάθε τόπου.

Πληροφορίες: «Τα βραβεία μου», εκδόσεις Εστία, μετάφραση: Σπύρος Μοσκόβου.