Δισκοκριτική: «Rave Tapes» Mogwai
Έχοντας πρόσφατα γράψει τη μουσική της γαλλικής τηλεοπτικής σειράς μυστηρίου «Les Revenants» και τρία χρόνια μετά το «Hardcore Will Never Die, But You Will», οι σκωτσέζοι Mogwai επιστρέφουν δυναμικά με το όγδοο άλμπουμ τους, που φέρει τον τίτλο «Rave Tapes» και ανοίγουν δισκογραφικά τη νέα χρονιά, με τον πιο όμορφο τρόπο.
Οι μάγοι του post-rock, οι οποίοι έχουν συμπληρώσει σχεδόν δύο δεκαετίες από την εποχή που σχηματίστηκαν, ηχογράφησαν τη νέα τους δουλειά μέσα στο 2013 μεταξύ Βερολίνου και Γλασκώβης, ενώ την παραγωγή της επιμελήθηκε ο Paul Savage («The Delgados»), ο οποίος είχε συμμετοχή και στο ντεμπούτο άλμπουμ του συγκροτήματος, το αξέχαστο «Young Team».
Με χρονική διάρκεια κοντά στα 50 λεπτά, το «Rave Tapes» αποτελεί ένα από το πιο ώριμα άλμπουμ της παρέας από τη Γλασκώβη. Κιθάρες με χαρακτήρα παράγουν βραδυφλεγείς εκρήξεις, που συνοδεύονται από εμφατικά κρουστά, ενώ νωχελικό μπάσο και ισχυρή δόση παραμόρφωσης ταιριάζουν όμορφα με εκκεντρικά πλήκτρα, αποδίδοντας συνθέσεις που οικοδομούν ένα μοναδικό μουσικό σύμπαν.
Η γλυκιά σύνθεση «Heard About You Last Night» ανοίγει την ακρόαση του «Rave Tapes» χωρίς ξεσπάσματα, ενώ το ambient ύφος της χαρακτηρίζει μια συναισθηματική εισαγωγή. Ακολουθεί το «Simon Ferocious», το οποίο μέσα στην απλότητα που το χαρακτηρίζει, εμπεριέχει πανέμορφους, εμπνευσμένους κιθαρισμούς, που ανοίγουν με έξυπνο τρόπο τον δρόμο στην εκπληκτική έναρξη του «Remurdered», που καταλήγει σε μια ισχυρή δόση ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής, θυμίζοντας έντονα Sigur Rós.

Το μικρής διάρκειας (2:36΄), σκοτεινό και μελαγχολικό «Hexon Bogon» παραδίδει τη σκυτάλη της ακρόασης στο «Repelish», μια αφήγηση για το πασίγνωστο «Stairway to Heaven» των Led Zeppelin. Σαμπλαρισμένα φωνητικά και δηλώσεις αναφέρονται στο δημοφιλές τραγούδι στην ιστορία της μουσικής και τα μηνύματα που ακούγονται σε rock δίσκους, όταν η αναπαραγωγή τους γίνει με αντίθετη φορά από την κανονική.
Όμορφος ρυθμός με μπάσο που ανεβάζει σταδιακά την έντασή του, κιθάρες που κάνουν σοβαρή απόπειρα να συγκινήσουν με την απόδοσή τους, αφήνουν τις καλύτερες εντυπώσεις στο «Master Card», ενώ στο ίδιο επίπεδο κινείται και το «Deesh», δίνοντας μια πιο rock διάσταση στην πεντάλεπτη περίπου διάρκειά του.
Το αργό tempo του «Blues Hour», θυμίζοντας - σε ορισμένα σημεία - το εκπληκτικό «Take Me Somewhere Nice», μας κάνει να αναρωτηθούμε πώς θα ακουστούν τα ξεσπάσματά του σε μια ζωντανή εκτέλεση.
Κινηματογραφικής υφής θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το κλείσιμο του «Rave Tapes», με το «No Medecine For Regret» να δημιουργεί μοναδική post-rock ατμόσφαιρα με υπνωτικά φωνητικά, που «δένουν» με τη γλυκιά και ήρεμη μελωδία «The Lord Is Out Of Control», που μας φέρνει στο μυαλό «Air», με τα παραμορφωμένα ρομποτικά φωνητικά.

Η σπουδαία μπάντα, η οποία έχει συμβάλει σε τεράστιο βαθμό στη διεύρυνση των ορίων της σύγχρονης ορχηστρικής rock μουσικής, συνεχίζει να χαράζει νέες πορείες πλεύσης προς ανεξερεύνητες post rock - και όχι μόνο - διαδρομές, που γεννάνε νέους τρόπους έκφρασης, μέσω ονειρικών συνθέσεων που καταφέρνουν με ευκολία να αποτυπώνονται στο μυαλό και να διεγείρουν τις αισθήσεις.
Καλλιτέχνης: Mogwai
Album: «Rave Tapes»
Record Label: Rock Action Records
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης







