Η Ελένη Πέτα και ο συνθέτης Γιάννης Χριστοδουλόπουλος ενώνουν τις δυνάμεις τους και μας δίνουν ραντεβού την Τρίτη 27 Μαΐου, στη Φιλολογική αίθουσα Παρνασσός, για την τελευταία τους χειμερινή παράσταση. Λίγο πριν ξεκινήσουν τη μουσική εκδρομή τους στην Αθήνα του χθες και του σήμερα, η Ελένη Πέτα μίλησε στο clickatlife.gr.

Πείτε μας λίγα λόγια για τη μουσική σας παράσταση, που κάνει την τελευταία της στάση για φέτος το χειμώνα στη Φιλολογική Αίθουσα Παρνασσός;

«Τα Τραγούδια της Οθόνης» είναι μια μουσική παράσταση που δημιουργήσαμε με τον Γιάννη Χριστοδουλόπουλο και στην οποία παρουσιάζουμε κομμάτια τόσο από τον ξένο (αμερικανικό και ευρωπαϊκό) κινηματογράφο, αλλά κυρίως από τον ελληνικό σε συνδυασμό με τραγούδια από τη δική μου δισκογραφία, καθώς και με κομμάτια που έχει συνθέσει ο Γιάννης. Ως αφετηρία μας ήταν περιοχές εκτός Αττικής και η τελευταία μας στάση θα είναι στη Φιλολογική Αίθουσα Παρνασσού στις 27 Μαΐου, λίγο πριν την έναρξη των καλοκαιρινών μας εμφανίσεων, με τίτλο «Καλοκαίρι στην Αθήνα».

Πώς προέκυψε η μεταξύ σας συνεργασία με τον Γιάννη Χριστοδουλόπουλο;  Τι είναι αυτό που σας κάνει να νιώθετε ότι «κουμπώνετε» καλλιτεχνικά μαζί του;

Με τον Γιάννη, μας συνδέει μια καρμική σχέση. Πριν από αρκετά χρόνια είχαμε κάνει κάποια ντέμο, τα οποία όμως για διάφορους λόγους δεν κυκλοφόρησαν, στη συνέχεια το 2009 κάναμε το soundtrack της ταινίας του Βασίλη Μυριανθόπουλου «Σούλα έλα ξανά» και το 2014 το «Να Μείνεις Εδώ». Με αφορμή, το καινούργιο μας τραγούδι αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε μια σειρά κοινών εμφανίσεων.
Ο Γιάννης είναι ένας πολύ χαρισματικός συνθέτης, στιχουργός και μουσικός. Αυτό που με κάνει να αισθάνομαι και να πιστεύω ότι ταιριάζουμε είναι το γεγονός ότι έχουμε πολλά κοινά στοιχεία τόσο στα μουσικά μας ακούσματα όσο και στο χαρακτήρα μας. Μας συγκινούν τα ίδια τραγούδια, ένα στοιχείο που μας διευκόλυνε πολύ στην επιλογή του προγράμματος που θα παρουσιάζαμε στο κοινό μας και όσον αφορά στον χαρακτήρα μας είμαστε και οι δυο άτομα  χαμηλών τόνων που πάντοτε «μιλάμε» μέσα από τη δουλειά μας.

Στο πρόγραμμά σας περιλαμβάνετε και παλιότερα τραγούδια, ελληνικά και ξένα. Είναι σημαντικό για εσάς να κοιτάτε πίσω –στον χρόνο, αλλά και στις δημιουργίες τις δικές σας και των άλλων ή στα λάθη;

Γενικότερα, στη ζωή μου δεν κοιτάω το παρελθόν, προσπαθώ να μαθαίνω από τα λάθη μου και να προχωράω στο παρόν. Όσον, αφορά στην καλλιτεχνική μου πορεία, πάντα κάνω αναδρομές στο παρελθόν, σε κάποιες δισκογραφικές συνεργασίες που με στιγμάτισαν και γι’ αυτό σε όλες μου τις παραστάσεις ερμηνεύω κομμάτια από τη δισκογραφία μου.

Τι είναι αυτό που θέλετε να μεταδώσετε με τις μουσικές σας στο κοινό;

Αυτό που θα ήθελα να δώσω στο κοινό μου μέσα από τις παραστάσεις μου, αλλά και από τα τραγούδια μου είναι η αίσθηση ενός ταξιδιού των αισθήσεων. Με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενη, όταν μου εκφράζουν ακροατές μου ότι τους ταξίδεψα και τους έκανα να αισθανθούν και να ανατρέξουν στις δίκες τους προσωπικές εμπειρίες.

Με αρκετά χρόνια καλλιτεχνικής πορείας στην πλάτη, ξεχωρίζετε κάποια στιγμή ή περίοδο της ζωής σας;

Είναι αρκετές οι καλλιτεχνικές στιγμές που θα ξεχώριζα, τόσο δισκογραφικά όσο και μέσα από τις παραστάσεις μου. Συγκεκριμένα, ξεχωρίζω τις συνεργασίες μου με κάποιους σπουδαίους ξένους καλλιτέχνες, όπως είναι οι Youssou N’ Dour, Isabel Para, Al Di Meola καθώς και με πολλούς Έλληνες καλλιτέχνες. Παραδείγματος χάριν, δε πρόκειται πότε να ξεχάσω το ξεκίνημα μου, ως μουσικός, δίπλα στον αξέχαστο Νίκο Παπάζογλου.

Τι ετοιμάζετε για το καλοκαίρι;

Το καλοκαίρι ετοιμάζουμε μαζί με τον Γιάννη Χριστοδουλόπουλο μια σειρά από παραστάσεις (πιάνο – φωνή) στα θερινά σινεμά της Αθήνας. Θα ερμηνεύσουμε ελληνικά τραγούδια που όλοι αγαπήσαμε και σιγοτραγουδήσαμε. Οι παραστάσεις μας με τίτλο «Καλοκαίρι στην Αθήνα» θα συνοδευτούν και από ένα ομώνυμο κομμάτι σε στίχους και μουσική του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου.

Ζώντας στην Αθήνα, τι είναι αυτό που σας στενοχωρεί περισσότερο;

Πέραν, της οικονομικής κρίσης και των συνεπειών της, τη δεδομένη στιγμή σε προσωπικό επίπεδο αυτά που με στεναχωρούν περισσότερο είναι η έλλειψη ασφάλειας που κατά καιρούς μπορεί να αισθάνομαι μέσα στο ίδιο μου το σπίτι και ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε στην πόλη μας και στο συνάνθρωπο μας. Θεωρώ, ότι λόγω των δύσκολων καταστάσεων που βιώνουμε καθημερινώς, έχουν στενέψει τα όρια της υπομονής και της ανοχής.

Και τι είναι αυτό που σας κάνει να μη θέλετε να φύγετε ποτέ από εδώ;

Οι γειτονιές της Αθήνας, τα δρομάκια, η αρχιτεκτονική, τα καλόγουστα μαγαζάκια, το αίσθημα της φιλοξενίας και το γεγονός ότι αναλόγως της διάθεσης σου, υπάρχει και ο αντίστοιχος τρόπος ψυχαγωγίας, θέατρο, κινηματογράφος, μουσικές παραστάσεις κ.λπ.

Πώς αντιμετωπίζετε ως νεαρή καλλιτέχνιδα με αρκετή εμπειρία, τη σημερινή πραγματικότητα; Τι σας δίνει κουράγιο και κίνητρο;

Το ότι η  χώρα μας αυτή τη στιγμή  βρίσκεται σε κρίση σε πολλαπλά επίπεδα θεωρώ ότι βοήθησε στο να αναπτυχτεί η δημιουργία σε όλες τις τέχνες. Η οικονομική κρίση πιστεύω ότι βοήθησε στο να πυροδοτηθεί και να εξωτερικευτεί η δημιουργία. Επομένως, το να παράγεις τέχνη στις μέρες μας μπορεί να ελλοχεύει κάποιες οικονομικές δυσκολίες, αλλά αυτό που μου δίνει κουράγιο σήμερα είναι η πίστη, ότι οι συγκυρίες αυτές αναπτύσσουν την ελευθερία και προσφέρουν ένα πλήθος ερεθισμάτων για καλλιτεχνική δημιουργία.

Ποιο είναι το βαθύτερο όνειρό σας, μια ευχή που θα θέλατε να κάνετε;

Πλέον, ό,τι όνειρα κάνω έχουν να κάνουν με την οικογένειά μου και ειδικότερα με το παιδί μου.

Πληροφορίες: Φιλολογική αίθουσα Παρνασσός, Καρύτση 8, Αθήνα, 210 3225310, είσοδος 10, 15 και 20 ευρώ.

Βάλια Κανελλοπούλου
[email protected]