Την έκθεση με τίτλο «Σολομών Νικρίτιν-Τζορτζ Γκρος. Πολιτικός Τρόμος και Κοινωνική Παρακμή στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου. Σχέδια και Χαρακτικά» παρουσιάζει από τις 4 Ιουνίου ως τα μέσα Σεπτεμβρίου το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη.

Ο ντανταϊστής Τζορτζ Γκρος συναντά τον ειρηνιστή Σολομών Νικρίτιν. Μέσα απο την τέχνη τους καταγράφουν απόλυτα «διαφορετικά» ιστορικά γεγονότα που διαδραματίζονται στη μετά-Λένιν επαναστατική Ρωσία και την προ-Χίτλερ κοινωνία της Γερμανίας. Η ιδέα για την υλοποίηση της έκθεσης βασίστηκε στο ότι «Ιστορία επαναλαμβάνεται μόνο ως φάρσα και η Τέχνη είναι... απλώς η καταγραφή της Ιστορίας μέσα από το πρίσμα των ανθρώπων».

Συνολικά, παρουσιάζονται 110 χαρακτικά του Γκρος και πέντε πίνακες (λάδι) και 70 σχέδια του Νικρίτιν. Το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης κατέχει 234 έργα του καλλιτέχνη και σε συνεργασία με την Κρατική Πινακοθήκη Τρετυακόφ, διοργάνωσε την πρώτη παγκόσμια αναδρομική του έκθεση στη Θεσσαλονίκη, τον Ιανουάριο του 2004.

Η επιμέλεια της έκθεσης στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης είναι των: Lutz Becker (επιμελητής εκθέσεων, σκηνοθέτης κινηματογράφου) και Μαρίας Τσαντσάνογλου (ιστορικός τέχνης, διευθύντρια ΚΜΣΤ).

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 4 Ιουνίου στο κτίριο της Μονής Λαζαριστών και στη διάρκειά της θα διοργανωθούν εκπαιδευτικά προγράμματα και ξεναγήσεις για το κοινό.

Την Πέμπτη 5 Ιουνίου, στις 16:00, οι επισκέπτες της έκθεσης θα ξεναγηθούν από τους επιμελητές, της έκθεσης.

Ιδεολόγος κομμουνιστής και υποστηρικτής των μπολσεβίκων και του Λένιν, ο Σολομών Νικρίτιν ασκεί ενδόμυχα κριτική, μέσω του έργου του, στον ανερχόμενο απολυταρχισμό του σταλινικού καθεστώτος. Εβραϊκής καταγωγής, ο Νικρίτιν (Τσέρνιγκοφ Ουκρανίας, 1898- Μόσχα, 1965) υπήρξε πολυσχιδής δημιουργός που δεν περιορίστηκε μόνο στη ζωγραφική. Στο αρχείο του διασώζεται ένας μεγάλος αριθμός φιλοσοφικών δοκιμίων, θεατρικών έργων και κινηματογραφικών σεναρίων, ενώ είχε αναπτύξει μια πρωτότυπη εικαστική θεωρία, την οποία ονόμαζε «προβολισμό» σχετικά με τη σύνδεση της ζωγραφικής με το θέατρο και τον κινηματογράφο.

Συχνά, στα σχέδιά του απεικονίζονται μοναχικοί άνθρωποι που αδυνατούν να επικοινωνήσουν ή παράλογα συμπλέγματα ανθρώπων, ζώων και οικοδομημάτων που ονομάζει «Μνημεία». Πολλά έργα του δημιουργούν την αίσθηση ενός επικείμενου πολιτικού τρόμου και μιας απάνθρωπης κοινωνίας, που υποκύπτει στον παραλογισμό αυτού του τρόμου. Αφού έζησε την φρίκη του Εμφυλίου Πολέμου το 1919-1920, δημιούργησε μια σειρά από σχέδια που τα ονόμασε «Πόλεμος» και στα οποία καταγράφονται σκηνές ωμής βίας. Η ανθρώπινη μορφή επανέρχεται σχηματοποιημένη σε πολλές σειρές έργων του.

Λίγες χιλιάδες χιλιόμετρα δυτικότερα, στο Βερολίνο του μεσοπολέμου, ο Τζορτζ Γκρος (Βερολίνο, 1893-1959) υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους σατιρικούς καλλιτέχνες του 20ού αιώνα. Συνιδρυτής της ομάδας Ντανταϊστών του Βερολίνου, δημιούργησε εκατοντάδες σχέδια που αποτύπωναν τις ατέλειες και τις ανισότητες της γερμανικής κοινωνίας κατά τη δεκαετία του 1920, κάποια από τα οποία δημοσιεύονταν σε λαϊκά φωτολιθογραφικά άλμπουμ.

«Αυτά που έβλεπα με έκαναν να νιώσω μεγάλη αποστροφή για τους περισσότερους από τους συνανθρώπους μου. Όλα όσα θα μπορούσα να πω έχουν αποτυπωθεί στα σχέδιά μου» έγραφε ο ίδιος για να εξηγήσει τα χαρακτικά του που απεικονίζουν ένα τρομακτικό «θηριοτροφείο», που απαρτίζεται από διαφορετικούς ανθρώπινους χαρακτήρες της. Φανατικός πολέμιος του ναζιστικού καθεστώτος, ο Γκρος αποτυπώνει την ασχήμια και τη διαφθορά μιας κοινωνίας που ζούσε υπό τη σκιά του υπερ-πληθωρισμού και του κοινωνικού αποπροσανατολισμού στα χρόνια της ανόδου του Χίτλερ και προτού ξεσπάσει ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος.