Με αφορμή τη συμμετοχή τους στο φετινό Athens Technopolis Jazz Festival, εκπροσωπώντας τη χώρα μας, οι Singularity Project μίλησαν στο clickatlife.gr για τη μουσική τους, την τζαζ και φυσικά, για το Jazz Festival στην Τεχνόπολη.

Οι Singularity Project είναι ένα δημιουργικό μουσικό σχήμα που αποτελείται από τον πιανίστα Βαγγέλη Στεφανόπουλο, τον σαξοφωνίστα και φλαουτίστα David Lynch, τον νιγηριανής καταγωγής κιθαρίστα Adedeji Adetayo, τον κουβανό μπασίστα Yoel Soto και τον ντράμερ Γιάννη Αγγελόπουλο.

Οι πέντε τους ενώνουν τις δυνάμεις τους για να δημιουργήσουν μια ουσιαστική μονάδα, απαλλαγμένη από οτιδήποτε περιττό και μας παρασύρουν με τις μελωδίες τους. Ας μάθουμε όμως, λίγα περισσότερα για αυτούς και τη συμμετοχή τους στο φετινό  Athens Technopolis Jazz Festival, του οπούιο χορηγός ήταν για 4η συνεχή χρονιά Fischer Premium Pilsner Beer.

Συμμετείχατε σε έναν εξαιρετικά σημαντικό μουσικό θεσμό της τζαζ, μαζί με πολλά ακόμα σχήματα από όλο τον κόσμο. Τι είναι για εσάς το Athens Technopolis Jazz Festival και πόσο σημαντικό είναι για τον συγκεκριμένο μουσικό χώρο;

Το Technopolis Jazz Festival είναι μια ευκαιρία για να βρεθούμε όλοι μαζί (κοινό και μουσικοί), να μοιραστούμε την αγάπη μας για την τζαζ καλωσορίζοντας το καλοκαίρι σε έναν ανοιχτό χώρο με ελεύθερη είσοδο. Είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις όπου η μουσική δίνεται δωρεάν στον κόσμο, πράγμα που είναι πολύ σημαντικό, ειδικά για την τζαζ, η οποία είναι αρκετά αδικημένη από άποψη προβολής.

Είστε οι εκπρόσωποι της Ελλάδας στον φετινό θεσμό. Πώς νιώθετε που εκπροσωπείτε μια ολόκληρη χώρα;

Κάθε ευκαιρία για να μεταδώσουμε το μήνυμά μας και την άποψή μας για την τέχνη είναι ευπρόσδεκτη και τη δεχόμαστε με ευγνωμοσύνη. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ένα Φεστιβάλ με ιστορία, το οποίο προσελκύει χιλιάδες φιλότεχνους κάθε χρόνο.

Πώς προέκυψε το όνομα του σχήματος «Singularity Project»;

Προέκυψε από το ενδιαφέρον που έχω για τη φυσική και την επιστήμη γενικότερα. Το Singularity είναι ένα φαινόμενο, το οποίο προβλέπεται από τη θεωρία της σχετικότητας του Α. Einstein που απασχολεί τους φυσικούς σχεδόν εδώ και έναν αιώνα. Πέρα από το μυστήριο που το περιβάλλει, το οποίο εξάπτει τη φαντασία, το Singularity πιθανολογείται να είναι η πύλη για άλλα σύμπαντα και κόσμους άγνωστους. Αυτό δεν είναι και η μουσική;

Γιατί επιλέξατε να ενώσετε τις δυνάμεις σας ως μουσικοί με εμπειρία και γνώση του χώρου, σε αυτό το σχήμα; Τι είναι αυτό που θέλετε να μεταδώσετε με τη μουσική σας;

Πρώτα από όλα είναι η χαρά της μουσικής και του αυθορμητισμού αλλά και η εκτίμηση που έχουμε για το ωραίο. Εκτός από όλα αυτά, στόχος μας είναι η εξερεύνηση και η διεύρυνση των μουσικών μας οριζόντων. Το ζητούμενο για εμάς όταν δουλεύουμε, είναι να συνδυάσουμε το καινούργιο με το παλιό ή αν θέλετε, να κάνουμε ακόμα και τις πιο ριζοσπαστικές ιδέες μας να ακούγονται φυσικές σαν να είναι κάτι που το ακούμε από παιδιά, κάτι που ίσως τελικά και να ισχύει.

Η μουσική σας κινείται στον χώρο της σύγχρονης τζαζ και μας ταξιδεύει. Τι αισθάνεστε εσείς όταν ακούτε (ή παίζετε) τις μελωδίες σας;

Τα συναισθήματα ποικίλουν ανάλογα με την ημέρα και την περίσταση. Αν για παράδειγμα παίζω στο CD player την μουσική μου για κάποιον άλλο, αισθάνομαι κάποιες φορές αμηχανία. Όταν κάνουμε πρόβα με το γκρούπ, η λογική και η συγκέντρωση  επικρατεί των συναισθημάτων. Σε μια καλή μέρα παίζοντας μπροστά σε κόσμο, αισθάνομαι ευφορία, κάποιες φορές έκσταση και μια αίσθηση ελευθερίας που παραμένει για μέρες ύστερα από τη συναυλία. 

Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα σας;

Αυτή την στιγμή είμαστε στο σχεδιασμό ενός event, το οποίο θα συνδυάζει την μουσική με την εικόνα, αλλά ταυτόχρονα θα έχει και εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Ελπίζω ότι θα σας πούμε περισσότερα για αυτό στους προσεχείς μήνες.

Το σχήμα αποτελούν ελληνικά αλλά και ξένα μέλη, που ενώνονται σε ένα ενιαίο σύνολο. Με αφορμή το παράδειγμά σας, πόσο σημαντικό είναι να παραμερίζουμε σήμερα τις επιμέρους διαφορές μας, ως άνθρωποι αλλά και ως χαρακτήρες;

Με τα παιδιά στο πρότζετ εκτός από τον αμοιβαίο σεβασμό, μας συνδέει και μια στενή φιλία. Η θετική ενέργεια που υπάρχει ανάμεσά μας είναι κάτι το οποίο μου φαίνεται αδιανόητο να στερήσω από τον εαυτό μου για χάρη κάποιας προκατάληψης ή ξενοφοβίας. Στις περισσότερες περιπτώσεις το γκρέμισμα των γεφυρών προσφέρει λιγότερα από το χτίσιμο και ο ρατσισμός εμπίπτει κατά την γνώμη μου στην πρώτη περίπτωση.

Τέλος, δεδομένου ότι η χώρα μας περνά μια παρατεταμένη σκοτεινή περίοδο, θα θέλατε να συνδυάσετε τη συμμετοχή σας αυτή -ως εκπρόσωποι της χώρας- με κάποιο βαθύτερο μήνυμα;

Δεν νομίζω ότι μου επιτρέπει η θέση μου να εκφράσω βαθύτερα μηνύματα χρησιμοποιώντας τον λόγο. Αυτό είναι δουλειά των λόγιων και των φιλοσόφων. Η δικιά μου δουλειά είναι η μουσική. Η τέχνη είναι ένα σημαντικό εφόδιο για όλους μας σε αυτό δεν χωράει αμφιβολία, αλλά το πως και αν θα την αξιοποιήσει ο καθένας μας είναι ένα ερώτημα που ίσως θα έπρεπε να μας απασχολεί  λίγο παραπάνω. Οι λέξεις εν προκειμένου μπορεί να είναι παραπλανητικές ας μιλήσουν οι νότες.

Βάλια Κανελλοπούλου
[email protected]