Οι εορτασμοί που σηματοδοτούν ιστορικές επετείους έχουν τα δικά τους παράδοξα: στην Ελλάδα για παράδειγμα, γιορτάζουμε την είσοδό μας στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και όχι τη λήξη του, όπως γίνεται σε άλλες χώρες. Έγκριτοι ιστορικοί δίνουν τη δική τους ερμηνεία, αποκαλύπτοντας τις περίεργες διαδρομές της ιστορικής μνήμης.

Η ενδιαφέρουσα εκδήλωση που διοργανώνεται στις 11 Μαϊου στην αίθουσα διαλέξεων της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών (ώρα:19:00-21:00), έχει τίτλο ένα προκλητικό ερώτημα: «Γιατί γιορτάζουμε την είσοδο της χώρας στον πόλεμο και όχι το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου;».

Σε αντίθεση με άλλες χώρες που γιορτάζουν –και έχουν καθιερώσει ως ημέρες αργίας– τις ημέρες της λήξης των δύο Παγκόσμιων Πολέμων, η Ελλάδα έχει καθιερώσει ως εθνική εορτή αποκλειστικά την είσοδο στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, την έναρξη δηλαδή του Ελληνοϊταλικού πολέμου.

Με τη βοήθεια γνωστών ιστορικών θα μάθουμε πότε καθιερώθηκε ο εορτασμός, με ποια κριτήρια και γιατί δεν καθιερώθηκαν παράλληλα άλλοι εορτασμοί για τη λήξη του πολέμου. Στη συζήτηση θα καταθέσουν τις απόψεις τους οι Χριστίνα Κουλούρη, καθηγήτρια νεότερης Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Αντώνης Λιάκος, καθηγητής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών και ο Χάγκεν Φλάισερ, καθηγητής νεότερης ιστορίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών.

Μέσα από τις αναλύσεις των ομιλητών δεν θα μάθουμε απλώς την απάντηση σε ένα ερεθιστικό ερώτημα αλλά θα δούμε και τους μηχανισμούς που διαμορφώνουν την εθνική συλλογική μνήμη.

Πληροφορίες: «Γιατί γιορτάζουμε την είσοδο της χώρας στον πόλεμο και όχι το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου;» στην αίθουσα διαλέξεων της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών (λεωφ. Συγγρού 107-109), στις 11 Μαϊου, ώρα έναρξης: 19:00, είσοδος ελεύθερη με σειρά προτεραιότητας.