Οι Unkle ενθουσιάζουν ακόμα και όταν δεν έχουν την χρονική «πολυτέλεια» ενός full-length δίσκου!

Οι Unkle είναι ένα από τα πρώτα ονόματα της trip-hop και fusion ηλεκτρονικής μουσικής. Σε κάθε δίσκο καταφέρνουν να προχωρούν την επιτυχημένη τους φόρμουλα ένα βήμα παραπέρα, βγάζοντας μια φρεσκάδα η οποία λείπει από τα περισσότερα μουσικά σχήματα της εποχής, που θυσιάζονται στον βωμό της γρήγορης καταξίωσης των chart.

Αυτό το EP είναι ο ορισμός του σωστού EP, αφού περιλαμβάνει πέντε κομμάτια (και ένα μη-απαραίτητο radio edit), με συνολική διάρκεια γύρω στο μισάωρο: Ίσα-ίσα να τελειώσει και να θελήσετε να ακούσετε 2-3 κομμάτια ακόμα ή να βάλετε ένα από τα άλλα full lengths τους.

Τα πράγματα ξεκινούν με τη συμμετοχή του Nick Cave. Όπως θα περίμενε κανείς, η φωνή του από το υπερπέραν δίνει μια σκοτεινή και βασανισμένη διάσταση στο κομμάτι, όπως μπορεί να το κάνει μόνο η φωνή του Cave.

Στη συνέχεια, η Leila Moss των Duke Spirit στο «The Dog is Black» -από τα πιο ονειρικά και chilled out κομμάτια του δίσκου- δίνει μια παράσταση που θυμίζει έντονα την Bjork στις πιο mainstream pop (τύπου «Hyper ballad») στιγμές της. Το «Only The Brave» έρχεται σε μια στρατηγική στιγμή και «σπάει» λίγο την χορευτική διάθεση με μια dub φιλοσοφία η οποία ναι μεν δεν έχει το άρωμα της Καραϊβικής, έχει πιάσει όμως, το νόημα.

Το «Wash The Love Away» με τον Gavin Clark επανακτά λίγο από την σκοτεινή διάθεση του Nick Cave, αλλά με τάση προς το ανέμελα χορευτικό και λιγότερο προς την εσωστρεφή στοχαστικότητα.

Το «Sunday Song» με την συμμετοχή της Rachel Fannan είναι το ιδανικό τελείωμα και όπως ο τίτλος προϊδεάζει, πρόκειται για ένα από τα δυνατά downtempo κομμάτια τους, ό,τι πρέπει δηλαδή για την Κυριακή. Όπως οι Κυριακές όμως, έτσι και το EP τελειώνει κάπως μελαγχολικά και γρήγορα, αφήνοντας την αίσθηση ότι πρόκειται για έναν δίσκο απλά εξαιρετικό.

Καλλιτέχνης: UNKLE

Album: «Only The Lonely EP»

Βαθμολογία: 8 / 10

Label: Surrender All

Site: http://unkle.com/2011/04/04/only-the-lonley-ep-out-now/

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΛΕΓΡΙΝΗΣ