Ρίτα Αντωνοπούλου-Γιώτα Νέγκα: «Το να είσαι ή να δηλώνεις καλλιτέχνης σήμερα είναι μάλλον πολυτέλεια»

rita-antonopoulou-giota-negka-to-na-eisai-i-na-diloneis-kallitexnis-simera-einai-mallon-poluteleia-na-diloneis-kallitexnis-simera-einai-mallon-poluteleia

ΤΡΙΤΗ, 05 ΙΟΥΛΙΟΥ 2011

Η Ρίτα Αντωνοπούλου και η Γιώτα Νέγκα, ετοιμάζονται να ερμηνεύσουν τραγούδια της Βίκυς Μοσχολιού και της Τζένης Καρέζη και μιλούν στο click@Life για τη διαχρονική σημασία του κινηματογράφου αλλά και τον ρόλο τους ως καλλιτέχνιδες.

Η Ρίτα Αντωνοπούλου και η Γιώτα Νέγκα, δύο τραγουδίστριες που ερμηνεύουν διαχρονικά τραγούδια με σπουδαίο τρόπο, αναλαμβάνουν να αναβιώσουν τα σημαντικότερα τραγούδια δύο μεγάλων κυριών του ελληνικού κινηματογράφου, της Τζένης Καρέζη και της Βίκυς Μοσχολιού.

Λίγο πριν ανέβουν στη σκηνή την Πέμπτη 7, την Παρασκευή 8 και το Σάββατο 9 Ιουλίου, μίλησαν στο click@Life για τη συνεργασία τους, την διαχρονική σημασία του κινηματογράφου και τον ρόλο τους ως καλλιτέχνιδες σήμερα.

«Η ζωή χωρίς αγάπη είναι άδεια» είναι ο τίτλος της μουσικής παράτασης που θα παρουσιάσετε στο Προαύλιο του Badminton. Το πιστεύετε αυτό;

Ρ.Α: Ο έρωτας είναι το αλατοπίπερο, η αγάπη όμως είναι όλα τα υπόλοιπα βασικά συστατικά. Ο άνθρωπος που δεν έχει νιώσει, δεν έχει πάρει αγάπη, είναι άνθρωπος βαθιά προβληματικός. Εγώ τουλάχιστον όταν νιώθω αγάπη γύρω μου είμαι ήρεμη και χαρούμενη.

Γ.Ν.: Ναι το πιστεύω. Ο έρωτας είναι κινητήριος δύναμη σε κάνει να νοιώθεις ανίκητος...η αγάπη από την άλλη σου φέρνει χαμόγελο ηρεμία και γαλήνη.

Είναι όμως και κινητήριοι μοχλοί για την Τέχνη η αγάπη και ο έρωτας…

Ρ.Α: Οπωσδήποτε...έχουν γραφτεί αριστουργήματα αντλώντας έμπνευση από αυτά τα θέματα. Αλλά και οι ερμηνείες επηρεάζονται. Δε θα τραγουδούσα με τον ίδιο τρόπο ένα ερωτικό τραγούδι στα 18 μου χρόνια όπως θα το τραγουδούσα σήμερα!

Γ.Ν.: Φυσικά ...στην τέχνη χρειάζεται η αγάπη χωρίς αντάλλαγμα, να μην περιμένεις τίποτα, να είσαι ελεύθερος! Ο έρωτας σου δίνει τη δύναμη να ξεκινήσεις...

Τι θα παρουσιάσετε στο Badminton;

Ρ.Α: Το πρόγραμμα είναι ένα αφιέρωμα στα κινηματογραφικά τραγούδια της Βίκυς Μοσχολιού και της Τζένης Καρέζη. Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα. Είναι μια πολύ όμορφη δουλειά, με υπέροχα τραγούδια κι εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να τα πούμε όσο καλύτερα γίνεται!

Σας φοβίζει η ερμηνεία τραγουδιών που σφραγίστηκαν από τόσο σημαντικές προσωπικότητες;

Ρ.Α: Δεν είναι φόβος ακριβώς γιατί τουλάχιστον μέσα μου είναι ξεκάθαρα τα πράγματα. Η Βίκυ Μοσχολιού ειδικά – αφού η Τζένη Καρέζη δεν έχει καθιερωθεί στις καρδιές μας τόσο ως ερμηνεύτρια αλλά ως εξαιρετική ηθοποιός – είναι μια από τις σπουδαιότερες ερμηνεύτριες αυτού του τόπου. Θεωρώ ότι τα τραγούδια που έχει πει είναι εντελώς στιγματισμένα από τη φωνή της και δύσκολα τα ακούς από άλλη φωνή. Άρα εμείς δεν πάμε να ξεπεράσουμε κάποια ερμηνεία ή να χτυπηθούμε με τον ογκόλιθο της Μοσχολιού...πάμε να την τιμήσουμε προσπαθώντας να βάλουμε τα δυνατά μας να αποδώσουμε το έργο της με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Γ.Ν.: Σεβασμός όχι φόβος. Ο φόβος δεν σ’ αφήνει να αγγίξεις αυτό που αγαπάς. Με σεβασμό αντιμετωπίζω τα σπουδαία τραγούδια και τις μεγάλες κυρίες. Τις αφήνω να φωλιάσουν μέσα μου και τις έχω κοντά μου κάθε φορά που τις ερμηνεύω.

Πόσο επίκαιρος είναι ο παλιός ελληνικός κινηματογράφος;

Ρ.Α: Έχουμε μεγαλώσει με τον ελληνικό κινηματογράφο. Για μένα είναι πάντα ευχάριστη έκπληξη μια αγαπημένη ελληνική ταινία στην τηλεόραση όσες φορές κι αν την έχω δει! Η μουσική δε είναι τόσο άρρηκτα συνδεδεμένη με τις ταινίες που χωρίς αυτήν νιώθω ότι θα έλειπε ας πούμε ένας πρωταγωνιστικός ρόλος. Έχοντας δουλέψει στο ξεκίνημά μου με τον Μίμη Πλέσσα, έχω βιώσει πολύ έντονα το συναίσθημα της αναβίωσης αυτής της μουσικής κι είναι για μένα πάντα χαρά να συμμετέχω σε τέτοια προγράμματα. Ξέρω ότι ο κόσμος αγαπάει πολύ αυτά τα τραγούδια κι εγώ προσωπικά νιώθω καλά όταν τα τραγουδώ.

Γ.Ν.: Μου προσφέρει μνήμη... Γυρίζω πίσω και θυμάμαι και το έχουμε ανάγκη αυτό. Δεν μπορούμε να πάμε μπροστά αν δεν ξέρουμε από που ερχόμαστε. Με αυτήν την έννοια ναι, είναι επίκαιρος και αναγκαίος θα έλεγα.

Ποιο είναι ή θα θέλατε να είναι το επόμενο βήμα σας;

Ρ.Α: Για να πω την αλήθεια αυτό που ήθελα πάντα να κάνω είναι να συνδυάσω την αγάπη μου για το τραγούδι με την αγάπη μου για την υποκριτική. Μακάρι να μου δοθεί η ευκαιρία να κάνω μια παράσταση που να τα εμπεριέχει και τα δύο.

Γ.Ν.: Μου αρέσει πολύ να δοκιμάζω και να δοκιμάζομαι σε νέα πράγματα. Νοιώθω πάντως σήμερα ότι θέλω να ξαναπιάσω το μίτο. Να θυμηθώ από που έρχομαι. Είναι μια ανάγκη μου για να συνεχίσω. Οι καιροί είναι πολύ μπερδεμένοι και χρειάζομαι καθαρό τοπίο. Ετοιμάζω λοιπόν ένα παλαιότερο υλικό, τραγούδια που αγάπησα και που θα μου καθαρίσουν το τοπίο μέσα μου.

Πως νιώθετε τον ρόλο σας ως καλλιτέχνιδες σήμερα;

Ρ.Α: Νιώθω βαρύ φορτίο και μεγάλη αδικία. Νιώθω ότι έχουμε πέσει και εγώ αλλά και πολλοί άλλοι αξιόλογοι συνάδελφοι και φίλοι στη μαύρη τρύπα της εποχής... Δυστυχώς, δεν υπάρχει φως στο τούνελ άμεσα για όλους εμάς που προσπαθούμε αυτά τα χρόνια να πετύχουμε κάτι στο χώρο που αγαπάμε. Δεν ξέρω καν αν θα μπορούμε να συντηρηθούμε κάνοντας αυτή τη δουλειά. Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα κι ίσως τελικά το να είσαι ή να δηλώνεις καλλιτέχνης τη σημερινή εποχή είναι μάλλον πολυτέλεια, ειδικά αν πριν από τον όρο καλλιτέχνης υπάρχει και η λέξη «νέος».

Γ.Ν.: Όπως όλοι οι άνθρωποι ανεξάρτητα από το επάγγελμα τους. Αγωνία... Ίσως και αβεβαιότητα, αλλά με μια αισιοδοξία ότι και τα δύσκολα χρειάζονται γιατί μας μεγαλώνουν κι εμάς, τις αντοχές μας και τις ικανότητές μας.

Πώς αντιμετωπίζετε και πώς αμύνεστε εσείς στην παρούσα κατάσταση;

Ρ.Α: Η δική μου άμυνα είναι η δουλειά μου. Μέσα από τη μουσική εκφράζομαι, αντιδρώ, φωνάζω, διαμαρτύρομαι και πάνω από όλα μοιράζομαι αυτά όλα τα συναισθήματα με ανθρώπους που νιώθουν το ίδιο. Επίσης, δεν είμαι μόνη μου σε όλο αυτό...έχω ένα υπέροχο πλασματάκι 9 μηνών κι αρκεί ένα χαμόγελό της να με κάνει να τα ξεχάσω όλα.

Γ.Ν.: Το μεγαλύτερο πρόβλημα σήμερα ακόμα κι από αυτά που συμβαίνουν ήδη, είναι ο φόβος που καλλιεργείται ότι έρχονται χειρότερα και η ταχύτητα με την όποια συμβαίνουν τα πράγματα η όποια δεν είναι «ανθρώπινη». Σαν άμυνα δεν παρακολουθώ τους «αγγελιοφόρους του κακού», ενημερώνομαι από ραδιόφωνο και εφημερίδες για τα γεγονότα. Με αυτόν τον τρόπο δίνω χρόνο στον εαυτό μου να σταθεί απέναντι στα πράγματα και διατηρώ την ψυχραιμία και το χαμόγελο μου.

Πληροφορίες: Πέμπτη 7, Παρασκευή 8 & Σάββατο 9 Ιουλίου, Προαύλιο Badminton, 210-8840600, είσοδος 20€, στις 9.30 μ.μ., www.proavlio.gr .

ΒΑΛΙΑ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

[email protected]