Ο πιο φρέσκος acoustic indie/punk ήχος από τον καιρό των Against Me έχει έδρα το Λονδίνο.

Η μετονομασία των Cynics σε Great Cynics για τον πρώτο ολοκληρωμένο δίσκο τους είναι απόλυτα εύστοχη. Αφήνοντας πίσω τα πρώτα δύσκολα χρόνια της σόλο καριέρας, η νέα, βελτιωμένη σύνθεση των Great Cynics έχει την δυνατότητα να ξεχωρίσει και να καθιερωθεί ως ένα από τα σπουδαιότερα συγκροτήματα της εποχής τους.

Ο δίσκος έρχεται σαν συνέχεια του Dave & Angela EP που είχε άφησε πολύ καλές εντυπώσεις, κυρίως λόγω της φρεσκάδας του. Ο δίσκος περιλαμβάνει και τα τρία κομμάτια του EP και άλλα επτά τραγούδια στα οποία συμπεριλαμβάνονται κάποιες επιτυχίες από τον καιρό που οι Great Cynics ήταν solo project. Όπως δηλώνει ο Giles Bidder, θέλησε να ηχογραφήσει έναν δίσκο που να είναι «προσωπικός, γεμάτος ψυχή και να είναι χαρούμενο punk rock». Πάνω από όλα όμως, ήθελε να ακούγεται «ανθρώπινος».

Κατά ένα μεγάλο ποσοστό πετυχαίνει το σκοπό του. Οι στίχοι θυμίζουν αρκετά το ύφος των Streets και σκιαγραφούν με μεγάλη λεπτομέρεια την καθημερινότητα ενός νέου στην σύγχρονη Βρετανία. Μέσα από τις δέκα μικρές ιστορίες που συνθέτουν τα τραγούδια άλλοτε βγαίνει μια πικρία και άλλοτε μια αναπάντεχη αισιοδοξία κα χαρά. Οι μουσικοί που πλαισιώνουν τον Giles εμπλουτίζουν την ουσία των κομματιών δίχως να αναλώνονται σε άσκοπες και περιττές ενέργειες.

Δύσκολα θα μπορούσε να ξεχωρίσει κανείς μεμονωμένα κομμάτια από τον δίσκο, αλλά τραγούδια όπως τα «Nightcaps», «Stones I’ve Thrown», «Cider For Breakfast» και «Twenty Five» με τα soulful πλήκτρα και τα χορωδιακά φωνητικά δίνουν μια πιο ολοκληρωμένη και δουλεμένα εντύπωση.

Καλλιτέχνης: Great Cynics

Album: Don’t Need Much

Label: Household Name Records / Banquet Records

Βαθμός: 9/10

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΛΕΓΡΙΝΗΣ