Τα τραγούδια που περιέχονται στο «Μπλέ Φεγγαριού Καταιγίδα» φανερώνουν τις πολλές επιρροές του Λεωνίδα Κόση από την κιθαριστική rock μέχρι το έντεχνο.

Ο Λεωνίδας Κόσης συστήνεται ως τραγουδοποιός που ζει και εργάζεται τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα. Στο βιογραφικό του έχει να επιδείξει πλούσιες σπουδές στη μουσική αλλά και στα εφαρμοσμένα μαθηματικά και την διοίκηση επιχειρήσεων. Ο κόσμος της μουσικής όμως, φαίνεται ότι υπερίσχυσε της άλλης του ιδιότητας και το όνειρο του για το πρώτο του album είναι πλέον πραγματικότητα.

Τα τραγούδια που περιέχονται στο «Μπλέ Φεγγαριού Καταιγίδα» φανερώνουν τις πολλές επιρροές του από την κιθαριστική rock μέχρι το έντεχνο. Η θεματολογία του είναι αυτή που θα περίμενε κανείς, διαβάζοντας απλά τους τίτλους των τραγουδιών. Έρωτας, απόρριψη, κοινωνικός προβληματισμός, τάση για φυγή από την πραγματικότητα κ.ά. Ξεχωρίζουν το εναρκτήριο και ταξιδιάρικο «Η Καμήλα», το ατμοσφαιρικό «Βασιλική», και «Ο Τρελλός».

Παρά την αρκετά καλή φωνή του και τη σαφή του θέληση να δείξει κάτι διαφορετικό με τις εμβόλιμες ambient και drum'n'bass πινελιές και την εκφραστική του ερμηνεία, οι στίχοι και το αίσθημα που σου αφήνει το κάθε τραγούδι ακούγοντάς το, είναι η αίσθηση ότι κάπου τα έχεις ξανακούσει όλα αυτά, σε περασμένες δεκαετίες, περασμένες εποχές, που έχουν περάσει.

Αυτό που μένει στο τέλος είναι ότι το «Μπλέ Φεγγαριού Καταιγίδα» είναι ένα καλό και αξιοπρεπές album, αλλά τίποτα παραπάνω. Ο Λεωνίδας Κόσης πρέπει να ξεφύγει από τις επιρροές του, ειδικά σε πλέον ξεπερασμένα είδη και να δείξει τον πραγματικό του εαυτό.

Album: Μπλε Φεγγαριού Καταιγίδα

Καλλιτέχνης: Λεωνίδας Κόσης

Βαθμός: 7/10

ΡΟΖΙΝΑ ΑΡΑΠΗ