Η Ιστορία και οι πολλαπλές αντανακλάσεις της βρίσκονται και πάλι στο επίκεντρο του νέου μυθιστορήματος της Μάρως Δούκα «Το δίκιο είναι ζόρικο πολύ» που μόλις κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία, από τις εκδόσεις Πατάκη.

Η Ιστορία και οι πολλαπλές αντανακλάσεις της βρίσκονται και πάλι στο επίκεντρο του νέου μυθιστορήματος της Μάρως Δούκα «Το δίκιο είναι ζόρικο πολύΗ Ιστορία και οι πολλαπλές αντανακλάσεις της βρίσκονται και πάλι στο επίκεντρο του νέου μυθιστορήματος της Μάρως Δούκα «Το δίκιο είναι ζόρικο πολύ» που μόλις κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία, από τις εκδόσεις Πατάκη.

Η συγγραφέας υποστηρίζει ότι πρόκειται για το δεύτερο βιβλίο μιας τριλογίας εν εξελίξει που είχε ξεκινήσει με το προηγούμενο μυθιστόρημά της «Αθώοι και φταίχτες» (Βραβείο Μπαλκάνικα). Κι αν το πρώτο μέρος της τριλογίας περιέγραφε τις περιπέτειες των τουρκοκρητικών, το δεύτερο εξετάζει την παραμονή των Γερμανών στα Χανιά δύο μήνες μετά την ήττα τους το 1945, με εντολή των Βρετανών. Και τα δύο μυθιστορήματα διαδραματίζονται στα Χανιά και στόχος είναι να αναδειχτούν οι αθέατες όψεις της τοπικής ιστορίας που εξακολουθούν «ταράζουν» τις βεβαιότητες του σήμερα.

Κεντρική ηρωίδα στο νέο μυθιστόρημα της Δούκα, είναι μια νεαρή φοιτήτρια, η Βιργινία Παγώνη, η οποία για ανεξήγητους λόγους διακόπτει τις σπουδές της στην Αθήνα κι επιστρέφει στα Χανιά. Κουβαλάει ως βάρος την αυτοκτονία του πατέρα της, τις ματαιωμένες ερωτικές και φιλικές σχέσεις αλλά βρίσκει καταφύγιο στη συγγραφή. Με αφορμή ένα αυτοβιογραφικό χρονικό του ετοιμοθάνατου παππού της, η Βιργινία αναζητά τις διακλαδώσεις της οικογένειάς της με τα γεγονότα της τοπικής Ιστορίας, χτίζοντας μεθοδικά ένα δικό της κόσμο, με υπαρκτά και φανταστικά πρόσωπα.

Το κύριο ερώτημα που διατρέχει το κείμενο και την έρευνά της είναι για ποιο λόγο οι Γερμανοί τον Μάιο και τον Ιούνιο του 1945, έπειτα απo την επίσημη παράδοση τους στους συμμάχους, παρέμεναν, με εντολή των Βρετανών, υπεύθυνοι για την τήρηση της τάξεως στην πόλη. Η ηρωίδα ανακαλύπτει προσπαθεί να αποκαλύψει τον πραγματικό ρόλο ανθρώπων με θολά κίνητρα και περίεργες διαδρομές, ενώ σαν ντετέκτιβ προσπαθεί να βρει τους ενόχους δολοφονιών και εκτελέσεων.

Και η Μάρω Δούκα, όπως η ηρωίδα της θέτει τα δικά της ερωτήματα στον αναγνώστη: «Πώς και με ποιους όρους γράφεται η Ιστορία; Και από ποιες πηγές; Ποια ντοκουμέντα; Και η οπτική γωνία; Πότε και πώς βλέπεις κάτι, πότε και πώς δεν το βλέπεις; Και η δική σου όχθη στο μεγάλο ποτάμι; Απo όποια θέση κι αν βρίσκεσαι, σου αρκούν τα πολιτικά φιλαράκια σου, οι μαρτυρίες, οι αναμνήσεις και τα λογής χρονικά τους; Και η μισαλλοδοξία; Η παραχάραξη; Οι ιδεοληψίες; Οι αποσιωπήσεις;»