Το clickatlife επιλέγει ρήσεις από έντεκα συγγραφείς της παγκόσμιας κλασσικής λογοτεχνίας για να ανοίξει διάλογο με σύγχρονους εκπροσώπους της ελληνικής βιβλιοπαραγωγής.

«Δεν είναι δικό τους θέμα (των αναγνωστών) το ότι χρειάστηκε να μάθεις να γράφεις. Άφησέ τους να νομίζουν ότι έτσι γεννήθηκες». Έρνεστ Χέμινγουεϊ

1. Ο συγγραφέας γεννιέται ή γίνεται;
Κάποιοι γεννήθηκαν για να γίνουν και κάποιοι άλλοι έγιναν για να αναγεννηθούν. Και οι μεν και οι δε μια έλλειψη κλωσάνε – μια ασθένεια των χεριών. Το ταλέντο είναι ένας βατήρας, δεν είναι ένας σκοπός. Το πόσο θα μείνεις στο κενό είναι άλλης τάξης θέμα. Εν τέλει, είτε γεννιέσαι είτε γίνεσαι, χρειάζεται να «είσαι».

«Είμαι επιτυχημένος, πιθανότατα γιατί πάντα πίστευα ότι δεν ήξερα το παραμικρό για το γράψιμο και ειλικρινά προσπαθούσα πάντα να πω μια ενδιαφέρουσα ιστορία με διασκεδαστικό τρόπο». Έντγκαρν Ράις Μπάροουζ

2. Γιατί γράφεις;
Θα μπορούσα και να μην (γράφω). Στην πραγματικότητα αυτή την περίοδο πειραματίζομαι στη μη καταγεγραμμένη λέξη, σε εκείνη που γυροφέρνει στο μυαλό δίχως σκοπό. Σαν μύγα που βρίσκει πάνω σε τζάμι κι όμως επιμένει να το χτυπάει. Όταν πρέπει να ανθίσεις, θα ανθίσεις. Μα, και ο μαρασμός έχει τη χάρη του.

«Ο συγγραφέας που δεν ενδιαφέρεται ούτε συμπονά τα κουσούρια των ηρώων του, δεν είναι πειστικός», Τζόζεφ Κόνραντ

3. Ποιόν ήρωά σου συμπάθησες και ποιόν μίσησες περισσότερο;
Και τους συμπαθώ και τους μισώ ταυτοχρόνως. Φοβάμαι ότι κι αυτοί τα ίδια αισθήματα τρέφουν για’ μένα. Ένας ήρωας για να είναι έτσι και όχι αλλιώς κάποιο σκοπό πρέπει να εκπληρώνει μέσα στο μυθιστόρημα. Αν όχι, τότε κακώς τον ταλαιπώρησες.

«Το να τελειώνεις ένα βιβλίο μοιάζει με το να οδηγείς ένα παιδί στον πίσω κήπο του σπιτιού και να το σκοτώνεις», Τρούμαν Καπότε

4. Όταν ολοκληρώνεις ένα βιβλίο σου νιώθεις….
Σαν να έχω τρέξει μαραθώνιο, να τερμάτισα και κανείς να μην βρέθηκε εκεί να το δει να συμβαίνει. Ξεκινάς την πρώτη λέξη μόνος και μόνος καταλήγεις στην τελευταία. Γεμίζεις μια σελίδα με λέξεις, ένα σώμα, ένα δωμάτιο, έναν κόσμο και μετά όλα αυτά αδειάζουν μονομιάς. Σαν να μην υπήρξαν ποτέ και να ήταν πλάσματα ενός ταραγμένου μυαλού. 

«Κάθε μυστικό στην ψυχή του συγγραφέα, κάθε εμπειρία της ζωής του, υπάρχει μέσα στο έργο του». Βιρτζίνα Γουλφ

5. Τι σε εμπνέει;
Όλα και τίποτα. Η αχρονικότητα και η αποπροσωποποίηση πηγαίνουν αντάμα με τη δέσμευση από το χρόνο και τα πρόσωπα. Κάτι που δεν συνέβη ποτέ μπορεί να αποκτήσει μεγαλύτερη αξία από κάτι που σε κυνηγάει για χρόνια. Η έννοια της έμπνευσης δεν μου άρεσε ποτέ. Η παρατήρηση, η αίσθηση, η επινόηση και κάμποσες άλλες μπορούν να ορίσουν καλύτερα τη διαδικασία της γραφής. Όταν ακούω κάποιον να μιλάει για έμπνευση κουμπώνομαι.

«Ο χρόνος του συγγραφέα δαπανάται κατά πολύ στο διάβασμα. Για να γράψει ένα βιβλίο, πρέπει να ξεψαχνίσει μισή βιβλιοθήκη». Σάμιουελ Τζόνσον

6. Τι διαβάζεις αυτή την περίοδο;
Την επινόηση της μοναξιάς του Πολ Όστερ.

«Το γράψιμο είναι θέμα ρυθμού. Το συγκρίνω με την τζαζ», Φρανσουάζ Σαγκάν

7. Ποια τραγούδια θα ήθελες να είχες γράψει αν ήσουν μουσικός;
Όλα των Joy Division, των Smiths, του Άκη Πάνου, του Χατζιδάκι και του Nick Cave.

«Δεν μπορείς να διορθώσεις ένα έργο σου παρά μόνο όταν το ξεχάσεις», Βολταίρος

8. Σε ποιο βιβλίο σου θα ήθελες, αν επέστρεφες, να έδινες άλλο τέλος και γιατί;
Σε κανένα. Δεν επιστρέφω εκεί από που έφυγα. Δεν έχει νόημα. Αυτό το χώμα το σκάλισα όσο καλύτερα μπορούσα, τώρα κάποιο άλλο με περιμένει. Και αν δεν με περιμένει, δεν πειράζει – καλά είναι κι έτσι.

«Οι λέξεις χωρίς εμπειρία είναι χωρίς νόημα», Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ

8. Με ποια ηρωίδα βιβλίου θα ήθελες να βγεις ραντεβού;
Μα, με τη Λολίτα. Θέλει κι ερώτημα; Εφηβικό τραύμα που έγινε αντρικός πόθος.

«Τα εργαλεία μου για να γράψω είναι το χαρτί, ο καπνός, το φαγητό και λίγο ουίσκι». Γουίλιαμ Φώκνερ

9. Ποια είναι η πιο παράξενη συγγραφική σου συνήθεια;
Δεν έχω κάποια συγκεκριμένη. Δεν έχω συνήθειες, τις αποφεύγω γιατί με εγκλωβίζουν. Νιώθω σαν φυλακισμένος σε κλουβί. Πρωί περίπατος, μεσημέρι ύπνος, απόγευμα τηλεόραση, το βράδυ κατάκλιση.

«Αν θέλεις να γίνεις συγγραφέας, γράψε!», Επίκτητος

10. Ποια συμβουλή θα έδινες στους επίδοξους συγγραφείς;
Να έχουν γερό συκώτι, να πίνουν ωραία ποτά, να γελάνε και να κλαίνε, να γνωρίσουν ενδιαφέροντες ανθρώπους, αλλά και αδιάφορους, να περπατάνε, να κοιμούνται και να ξενυχτούν, να σκέφτονται στο μπαλκόνι, να σκέφτονται ένα μπαλκόνι. Να μην τα παρατήσουν όταν όλα είναι εναντίον τους. Να τα παρατήσουν όταν όλα είναι υπέρ τους. Να μην ακούσουν τίποτα από όσα τους συμβούλεψα.

Ο συγγραφέας

Ο Διονύσης Μαρίνος γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου 1971 στην Αθήνα, πόλη στην οποία συνεχίζει και διαμένει. Είναι παντρεμένος, έχει ένα παιδί και τα τελευταία 15 χρόνια εργάζεται ως δημοσιογράφος. Εδώ και έξι χρόνια εργάζεται ως αρχισυντάκτης στην καθημερινή αθλητική εφημερίδα "Goalnews" και είναι παραγωγός του αθλητικού ραδιοφώνου "Sentra 103,3". Κατά περιόδους έχει εργαστεί σε τηλεοπτικούς σταθμούς, περιοδικά και γραφεία Τύπου.

Δείτε την βιβλιογραφία του Διονύση Μαρίνου
 

Χριστίνα Χρυσανθοπούλου
[email protected]