Η Μαίρη Κόντζογλου, συγγραφέας της τριλογίας "Τα παλιά ασήμια" γράφει αποκλειστικά για το clickatlife ένα κείμενο για την Καππαδοκία όπου εκτυλίσσεται η ιστορία της.

"Στην Καππαδοκία βρέθηκα πρώτη φορά τον Μάη του 2011.
Είχα την τύχη να ταξιδέψω με τα μέλη της Πανελλήνιας Ένωσης Καππαδοκικών Σωματείων, οι περισσότεροι από τους οποίους, εκτός του ότι είχαν επισκεφθεί πολλές φορές την πατρίδα των προγόνων τους, είχαν να πούνε σπουδαία πράγματα για την ιστορία της περιοχής από την αρχαιότητα και αφηγηθούν κάποιο περιστατικό από τον παππού ή τη γιαγιά τους, ή από άλλους που είχαν έρθει από την «Πατρίδα».
Επίσης, και σ’ αυτό το σημείο επικεντρώνεται η τύχη μου, ορισμένοι από τους συνταξιδιώτες μου είχαν ασχοληθεί με την Καππαδοκία γράφοντας ιστορικά βιβλία, καταγράφοντας την ναοδομία της, τη λαογραφία, τους θρύλους, τα παραμύθια, τα τραγούδια, συλλέγοντας αντικείμενα, ακόμα και συμμετέχοντας στην αναστήλωση των μεγαλοπρεπών εκκλησιών.

Θέλω να πω πως οι άνθρωποι με τους οποίους ταξίδεψα όχι μόνο λατρεύουν, όχι μόνο επισκέπτονται, όχι μόνο καταγράφουν, όχι μόνο φροντίζουν, όχι μόνο θυμούνται την ιστορία των προγόνων και του τόπου τους, αλλά όλο αυτό τον πλούτο που κουβαλούν στο μυαλό και στην ψυχή τους για την Καππαδοκία τον μοιράζονται με χαρά με όποιον δείξει ενδιαφέρον πέρα από το καθαρά τουριστικό.
Όπως σε κάθε μου ταξίδι, και τότε είχα αγοράσει τον πιο πλήρη τουριστικό οδηγό για τον τόπο. Πάντα τον μελετώ και τον συμβουλεύομαι καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού. Τον Μάη του 2011 ήταν η μοναδική φορά που δεν τον χρειάστηκα, δεν τον άνοιξα παρά μόνο τις πρώτες ώρες της πρώτης μέρας του ταξιδιού, μέχρι να διαπιστώσω με ποιους ταξίδευα αφενός, αλλά και πόσο ήταν διατεθειμένοι να μοιραστούν με τους άλλους τις γνώσεις τους.
Το τοπίο της Καππαδοκίας είναι μοναδικό στον κόσμο. Είναι όλη ένα οροπέδιο με μέσο υψόμετρο 1.200 μέτρα, το οποίο περιστοιχίζεται βόρεια από το όρος Ερτζιές –τον Αργαίο των αρχαίων Ελλήνων– και νότια από την οροσειρά του Ταύρου, ενώ το διασχίζει ο «Κόκκινος ποταμός», τον Άλυ των αρχαίων Ελλήνων.
Στις διάφορες κοιλάδες του οροπεδίου της Καππαδοκίας υπάρχουν βραχώδεις σχηματισμοί από τριών ειδών υλικά, κυρίως όμως από λάβα των ηφαιστείων, οι οποίοι δημιουργήθηκαν καθώς ο αέρας και οι αιώνες σμίλευαν τον βράχο.
Άλλο εξαίσιο γνώρισμα της Καππαδοκίας είναι τα «Πετρομονάστηρα» και οι αμέτρητες εκκλησιές, όλα από τον 10ο και 11ο αιώνα και μετά, δηλαδή βυζαντινά μνημεία τεράστιας ιστορικής και θρησκευτικής αξίας. Σκαλισμένα στον βράχο, τα μοναστήρια είναι εικονογραφημένα με μια εντελώς διαφορετική τεχνοτροπία που ξεφεύγει από την «εικαστική» γραμμή που εκπορευόταν από το Πατριαρχείο, πρόκειται για μια πηγαία, ζωντανή και αυθεντική τεχνοτροπία, με έντονα χρώματα και λιγότερο αυστηρές μορφές.
Αν το μοναδικό τοπίο της Καππαδοκίας με γοήτευσε, οι συνταξιδιώτες μου, οι «Καραμανλήδες», με τη συγκίνηση που προσέγγιζαν την κάθε εγκαταλειμμένη εκκλησία, την κάθε αγιογραφία, το κάθε ταπεινό, ξεχασμένο κι από τον Θεό προγονικό χωριουδάκι, με σκλάβωσαν.
Όταν άρχισαν δε να διηγούνται για το πώς ζούσαν οι παππούδες και οι προπαππούδες τους, με τι μεγάλο πόνο εγκατέλειψαν τον τόπο και πως δεν τον ξέχασαν ποτέ μέχρι να πεθάνουν, ονομάζοντάς τον πάντα «η Πατρίδα»,  με έκαναν να συντονιστώ –υποθέτω πως ήμουν έτοιμη για κάτι τέτοιο– με τους χτύπους της δικής τους καρδιάς. Υπάρχει κάποια στιγμή στη ζωή μας που είμαστε έτοιμοι, μάλλον ελεύθεροι –ίσως λόγω της ωριμότητας που πηγάζει από τον χρόνο– να παραδοθούμε κάπου.
Δεν ξέρω αν αγάπησα πρώτα την Καππαδοκία ή τους φίλους μου τους Καππαδόκες. Νομίζω πως αυτά τα δυο πήγαιναν μαζί, εκκλησιά την εκκλησιά, βράχο τον βράχο, ερημιά την ερημιά.
Ξαναπήγα τρία χρόνια αργότερα, τον Ιούνιο του 2014.
Τώρα πια, ύστερα από τρία χρόνια –εξαντλητικής, καμιά φορά– μελέτης του τόπου και της ιστορίας του, ήταν σαν να γυρνούσα στην πατρίδα μου. Η Καππαδοκία δεν με είχε υιοθετήσει, ούτε εγώ εκείνη. Ήταν λες και είχα γεννηθεί κάτω από τη σκιά των βράχων της, λες και είχα βαφτιστεί στον Κόκκινο ποταμό, λες και για πρώτη φορά είχα κοινωνήσει στην εκκλησία των Στεφάνων, στο Γκιόρεμε.
Ήταν δική μου και ήμουν δική της".

 

 

Το δίκτυο Mikrasiatis.gr και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ διοργανώνουν από 1 έως 7 Οκτωβρίου 2015 ειδικό θεματικό ταξίδι στην Καππαδοκία, βασισμένο στην τριλογία Τα Παλιά Ασήμια της συγγραφέα Μαίρης Κόντζογλου. Σας προσκαλούμε σε ένα οδοιπορικό στο μαγικό τοπίο της Καππαδοκίας, με ξεναγό την ίδια τη συγγραφέα, η οποία θα μας συνοδεύσει στην εκδρομή μας.

Δείτε περισσότερα στην ιστοσελίδα του Μεταίχμιου