Είναι ο Abel Tesfaye η αποκάλυψη της χρονιάς; Θα ήταν αν μιλούσαμε για ντεμπούτο. Ο Καναδός δεν είναι όμως κάποιος χθεσινός, καθώς αυτό είναι το δεύτερο του album και το όνομα του παίζει παντού τα τελευταία δύο χρόνια. Φέτος όμως στέφεται απόλυτος κυρίαρχος της χορευτικής pop, ποντάροντας στα κολλητικά ρεφρέν και τα άκρως σεξουαλικά υπονοούμενα.
Το “Beauty Behind The Madness” περιέχει τραγούδια φτιαγμένα για τα dancefloors, φτιαγμένα για να τα ακούμε και να τα χορεύουμε για πολύ καιρό. Το “I Can’t Feel My Face” με σωστή δοσολογία synth βγαλμένο από τα ‘80’s και αναφορές στον -μάλλον ήρωα του- Michael Jackson, είναι ένα από τα μεγάλα hits της χρονιάς. Δεν είναι όμως μόνο αυτό, καθώς το repeat θα έρθει αβίαστα στο πρώτο single το “The Hills”. Ο ερωτισμός στάζει από τα ταβάνια στο “Earned It” που έντυσε το “50 Shades Of Grey”- που μπορεί να ήταν χάλια ταινία, αλλά σώθηκε από τέτοια κομμάτια στο soundtrack. Η απαλή soul μαγνητίζει στο “Shameless” ή το “Often”, με μια βραδυφλεγή κάψα που δεν μπορεί να σε αφήσει ασυγκίνητο. Η Lana Del Rey ακούγεται ιδανική γυναικεία παρουσία στο “Prisoner”, ενώ ο Kanye West δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτό το έργο, ακόμα και στην καρέκλα του παραγωγού στο “Losers”.

Ακούγοντας το δεύτερο album του Weeknd, θα σου δημιουργηθούν πολλά συναισθήματα, από ερωτική επιθυμία, μέχρι διάθεση για χορό, αλλά και για μελαγχολία. Είναι ένας ολοκληρωμένος mainstream δίσκος της εποχής του, προορισμένος για πολλές, απολαυστικές ακροάσεις. 

Album: BEAUTY BEHIND THE MADNESS
Καλλιτέχνης: THE WEEKND
Label: REPUBLIC/UNIVERSAL

Ροζίνα Αράπη