Δυο, σχεδόν, χρόνια πέρασαν από την κυκλοφορία της πρώτης της ολοκληρωμένης δισκογραφικής δουλειάς, με τίτλο «Lungs» και η 25χρονη Florence Welch με την συνοδεία των «Machine», επιστρέφει με νέους ήχους, υπό τον τίτλο «Ceremonials».

Η -γεννημένη στο Λονδίνο- εκκεντρική περσόνα της dramatic pop, Florence Welch μοιάζει να έχει ακινητοποιήσει τον χρόνο, σε μια διάσταση όπου όλες οι επιθυμίες γίνονται πραγματικότητα. Με πρότυπα δύο από τις πιο παράξενες μουσικές μορφές, την Bjork και τη Pj Harvey, η Welch χρησιμοποίησε τη μουσική σε συνδυασμό με τη δυναμική φωνή, ευελπιστώντας ότι θα ξεπεράσει την εξαιρετική πορεία της πρώτης πολυπλατινένιας της δουλειάς, που κατέκτησε τα αγγλικά charts αλλά και τον διεθνή Τύπο.

Μεγαλύτερο και πιο τολμηρό από τον εξαιρετικό προκάτοχό του, το «Ceremonials», το νέο άλμπουμ των Florence + The Machine, εμφανίζεται σαν την ομίχλη πάνω από τους δρόμους της βρετανικής πρωτεύουσας. Με το πορτραίτο της κοκκινομάλλας περφόρμερ στο εξώφυλλο, σε μια χαρακτηριστική «στυλ Βιρτζίνια Γουλφ» πόζα, είναι γεμάτο κομμάτια με μουσική συνοχή, που κάνουν το άκουσμα ολόκληρου του άλμπουμ έναν περίπατο με αφετηρία και προορισμό.

Ήδη από τις πρώτες μέρες της κυκλοφορίας του, το «What the Water Gave Me» -τραγούδι εμπνευσμένο από την Φρίντα Κάλο και τον αυτοκτονικό πνιγμό της Βιρτζίνια Γουλφ- έχει αρχίσει να παίζεται συχνά, κάνοντας τους ακροατές που ακόμα, δεν γνωρίζουν την Florence, να ψάχνουν για σχετικές πληροφορίες. Η pop και η progressive rock βρίσκονται σε μια ισορροπία στο άλμπουμ, ενώ η αυξομείωση της φωνής της ερμηνεύτριας σε τραγούδια όπως το «Shake it out» και το «What the Water Gave Me», γίνεται με ακόμα μεγαλύτερη μαεστρία από ό,τι στο παρελθόν, δείχνοντας ότι η Florence προχωράει ερμηνευτικά ένα βήμα πιο πέρα από την πρώτη δουλειά της.

Τα «Never Let Me Go» και «Seven Devils» δεν αφήνουν να λείψει ο μελωδικός αργός ρυθμός, που για ορισμένους αποτελεί απαραίτητο συστατικό για την εμπορική επιτυχία ενός άλμπουμ.

Οι προσεκτικά υπολογισμένες δραματικές στιγμές θα είχαν πάρει ίσως, τη μορφή περιττού σιροπιού που λιγώνει, αν είχαν βρεθεί σε λιγότερο ικανά χέρια, αλλά η Welch εκφράζει καλύτερα από ποτέ τον συναισθηματικό στόμφο της και όταν θρηνεί πάνω από την μαύρη άβυσσο, ο ακροατής δεν μπορεί παρά να ανταποκριθεί στο κάλεσμά της και να εισβάλει σε αυτό το χάος, που είναι όμως, απόλυτα οργανωμένο.

Tο «Ceremonials» ηχογραφήθηκε στα θρυλικά Abbey Road Studios του Λονδίνου, με παραγωγό τον Paul Epworth, που η εμπειρία του τον οδήγησε να δώσει βάση στο πιο δυνατό όπλο του οπλοστασίου που είχε στην διάθεσή του, στην φωνή της Florence.

Στο άλμπουμ συνυπάρχουν 12 κομμάτια, ενώ στην deluxe έκδοσή του περιλαμβάνονται επιπλέον οκτώ. Εδώ συναντούμε τις ακουστικές εκδοχές τριών τραγουδιών -«Heartlines», «Shake It Out» «Breaking Down»- και τις demo εκτελέσεις των «What the water gave me» και «Landscape». Επίσης, περιλαμβάνονται τα τραγούδια «Remain Nameless» και «Bedroom Hymns», καθώς και το «Strangeness and Charm».

Καλλιτέχνης: Florence + the Machine

Album: «Ceremonials»

Label: Island Records

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης