Την ελληνική κρίση και τις αιτίες της, επιχειρεί να αναλύσει ο συγγραφέας και φιλόσοφος Στέλιος Ράμφος, στο πλαίσιο της διάλεξης «Time out - Η ελληνική αίσθηση του χρόνου», που διοργανώνεται την Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου στο Megaron Plus.

Πώς βιώνει τον χρόνο ο μέσος Νεοέλληνας και πώς συνδέεται αυτό το γεγονός με την σημερινή κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα μας; Ο φιλόσοφος και συγγραφέας Στέλιος Ράμφος επιχειρεί μια σύνδεση ανάμεσα στα δύο και με αφορμή την ιδέα ότι τα αίτια της δημοσιονομικής μας κρίσης είναι και πολιτισμικά, επιμένει στον χρόνο, και στην κλειστοφοβική εμμονή και επιμονή μας σ' αυτόν.

Αντιλαμβανόμαστε, πιστεύει, μουσειακά το παρελθόν και ματαιώνουμε το ενεργό μέλλον, καθώς ο σκοπός της εκπληρώσεως των επιθυμιών ξεπερνά την επιταγή της εργασίας και της προκοπής. Το νόημα που έχει πολύ συχνά για εμάς το μέλλον είναι να επαναφέρει το παρελθόν. Έτσι, αντί να ανοιγόμαστε στον χρόνο του μέλλοντος κλεινόμαστε παθητικά στον χώρο, αποφεύγοντας ή αναβάλλοντας διαρκώς την δημιουργική έξοδο στην πραγματικότητα. Σκοπός δεν είναι να σβήσουμε αλλά να συμφιλιωθούμε με το παρελθόν συγχρονιζόμενοι με την εποχή μας.

Η ιδιαίτερη αυτή διάλεξη θα ξεκινήσει στις 7 το απόγευμα, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με ελεύθερη είσοδο για το κοινό, το οποίο και θα έχει τη δυνατότητα να συνομιλήσει με τον φιλόσοφο και συγγραφέα, διαφωτίζοντας πτυχές της καθημερινότητας μας.

Ο φιλόσοφος Στέλιος Ράμφος

Ο Στέλιος Ράμφος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939 και σπούδασε στη Νομική Αθηνών ενώ συνέχισε στο Παρίσι σπουδάζοντας Φιλοσοφία και κατόπιν δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Βενσάν.

Η πλούσια βιβλιογραφία του αντικατοπτρίζει τις πνευματικές αναζητήσεις του, τις θέσεις και τις προτάσεις του αναφορικά με τον μαρξισμό, την οικουμενικότητα του ελληνικού πολιτισμού, τους συσχετισμούς της σύγχρονης πνευματικής δημιουργίας με την ελληνορθόδοξη παράδοση.

Στην βιογραφία του περιλαμβάνεται πλούσια αρθρογραφία με αναφορές σ' αυτά τα γνωστικά πεδία, δημοσιευμένα σε περιοδικά όπως "Ευθύνη", "Ερουρέμ", "Ινδικτος". Έχει εκδώσει πολλά βιβλία, εκ των οποίων τα τελευταία είναι Το αδιανόητο τίποτα, Η Λογική της παράνοιας και το Υπάρχεις σαν Μοίρα.