Δράκοι, πρίγκιπες και κόσμοι μαγικοί ...κρυμμένοι για 150 χρόνια, ήρθαν στο «φως» σε μία ιστορική ανακάλυψη περισσότερων από 500 παραμυθιών, που είχε συγκεντρώσει και καταγράψει ο γερμανός «παραμυθάς» Franz Xaver Von Schönwerth,στο Regensburg της Γερμανίας.

Ο Von Schönwerth λιγότερο γνωστός από τους αδερφούς Grimm, ήταν και αυτός «παραμυθάς» και μάλιστα την ίδια εποχή με τους διάσημους επίσης Γερμανούς, και όπως και αυτοί συνέλεγε παραμύθια για τις επόμενες γενιές.

Η συλλογή δε που ανακαλύφθηκε, περιλαμβάνει ιστορίες που δεν έχουν δει ποτέ το φως της δημοσιότητας και μερικές μάλιστα αφορούν σε Βαυαρικές εκδοχές των διάσημων παραμυθιών της Σταχτοπούτας και του Rumpelstiltskin, σε ελεύθερη μετάφραση δηλαδή μιας ιστορίας αντίστοιχης του γνωστού σε όλους μας Σρεκ.

Η διαφορά βέβαια μεταξύ Grimm και Von Schönwerth ήταν ότι ενώ οι πρώτοι είχαν την τάση να βάζουν «σάλτσα» στις ιστορίες τους, ο δεύτερος προτιμούσε να παρουσιάζει τα παραμύθια όσο πιο ρεαλιστικά και κοντά στην πρώτη τους εκδοχή γινόταν, χωρίς επιπλέον εντυπωσιακές πληροφορίες.

Ο Von Schönwerth ξόδεψε δεκαετίες ολόκληρες σε αναζητήσεις και συζητήσεις με κατοίκους της επαρχίας για τα τοπικά έθιμα, τους αστικούς μύθους και διάφορες άλλες ιστορίες, τα οποία αποτύπωνε στο χαρτί. Μάλιστα είχε εκδώσει και ένα βιβλίο σε τρεις τόμους το 1857, το 1858 και 1859 με τον τίτλο «Aus der Oberpfalz – Sitten und Sagen» χωρίς καμία όμως αποδοχή, και όπως ήταν φυσικό, και οι τρεις χάθηκαν στην αφάνεια.

Μάλιστα κάποια χρόνια μετά, και συγκεκριμένα το 1885, ο Jacob Grimm, αναγνωρίζοντας την μοναδική και ιδιαίτερη αξία του «αντιπάλου» του είχε πει ότι «Κανείς σε ολόκληρη την Γερμανία δε συλλέγει τις τοπικές ιστορίες με τόση συνέπεια, ακρίβεια και τόσο ευαίσθητο «αυτί». Μάλιστα ο Grim είχε επισκεφτεί και στον βασιλιά Maximilian II της Βαυαρίας, για να του αναφέρει ότι ο μόνος που θα μπορούσε να αντικαταστήσει αυτόν και τον αδερφό του ήταν ο Von Schönwerth.

Στην τεράστια αυτή ανακάλυψη, οι πρώτες πληροφορίες, αναφέρουν ότι πρόκειται για έναν καινούργιο κόσμο με μαγικά ζώα, γενναίες, όμορφες πριγκίπισσες και κακές μάγισσες, που απευθύνονται όχι μόνο σε μικρούς αλλά και σε μεγάλους αναγνώστες.

Ένας μεταφραστής, μάλιστα σύμφωνα με τη Guardian, έχει ήδη ξεκινήσει να δουλεύει πάνω στην αγγλική εκδοχή των παραμυθιών, με σκοπό να αναγνωριστεί, έστω και αρκετά καθυστερημένα, η αξία του γερμανού «παραμυθά».