Τα Κίτρινα Ποδήλατα ανεβαίνουν το Σάββατο 10 Μαρτίου, στη σκηνή του Gagarin 205, για να «κάνουν πετάλι» σε μία μοναδική μουσική αναδρομή με ροκ διάθεση και το click@Life βρίσκει την αφορμή να μιλήσει μαζί τους.

Τα Κίτρινα Ποδήλατα -τα αδέρφια Γιώργος και Αλέξανδρος Παντελιάς- κατέθεσαν με διάφανο τρόπο το προσωπικό τους ύφος και ήθος, στην κουβέντα που είχαμε μαζί τους. Μας μίλησαν γι’ αυτήν τη βραδιά αλλά και για όλα τα βράδια που ζούμε, αγωνιώντας για το ξημέρωμα. Τα λόγια τους… βουτηγμένα στο φωτεινό κίτρινο των ποδηλάτων τους.

Τι περιλαμβάνει η μουσική παλέτα της συναυλίας;

Είναι μία παράσταση που συντονίζεται και οργανώνεται για πάνω από 8 μήνες, ώσπου να φτάσει στο επίπεδο που έχουμε στο μυαλό μας. Πρόκειται για μια σύγχρονη, υψηλού επιπέδου παραγωγή-συναυλία, όπου ήχος, φως και εικόνα θα είναι απόλυτα συγχρονισμένα και θα αναδεικνύουν τα νοήματα των τραγουδιών μας.

Ποια είναι «αυτά που έχουμε ξεχάσει» και τι «μας φωνάζει η ζωή»;

Είναι οι καιροί δύσκολοι και παρόλο που το κύριο βάρος σε αυτόν τον -ματαιόδοξα δομημένο- κόσμο ρίχνεται στα οικονομικά θέματα, η κρίση είναι κυρίως ηθική. Αν δεν βρεθούν ρωγμές στην ηθική των ανθρώπων, καμία οικονομία δεν μπορεί να ρυθμίσει τις ζωές μας. Αυτό έχουμε ξεχάσει… και φαίνεται πως η ζωή πλέον -με έναν αρκετά σκληρό τρόπο- μας φωνάζει να επιστρέψουμε σε μια αγνότητα, που υπάρχει πάντα κάπου βαθιά μέσα μας, έτοιμη να αναλάβει να μας κρατήσει στα δύσκολα. Τώρα θα αναδυθούν και θα αναδειχθούν οι μαχητές της ζωής και αυτοί που δούλευαν πάνω σε ηθικά και στέρεα θεμέλια...Οι αεριτζήδες στο σπίτι τους…

Ας μην ξεχνάμε πως ο άνθρωπος φτιάχτηκε, για να είναι εναρμονισμένος με τη φύση και την ομαλή εξέλιξή της. Είναι φτιαγμένος να πατάει χώμα, να νιώθει. Τα σκεπάσαμε όλα με μπετόν. Χώμα και συνειδήσεις. Όλα όμως θα πάνε καλά.

Πώς οι σύγχρονοι «ρυθμιστές» της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας κάνουν την ιδέα της αναρχίας να φαντάζει ως η καλύτερη λύση;

Ποτέ η αναρχία δεν είναι η κατάλληλη λύση. Απλά κάποιες φορές, μπροστά σε ένα τόσο κακοστημένο, διεφθαρμένο και αναξιοκρατικό κράτος, όπου τίποτα δεν λειτουργεί και δεν βρίσκεις κάποιον, κάτι, κάπου, που να σε ακούσει, να σε υποστηρίξει, να σε ηρεμήσει, να σε κάνει να νιώσεις ότι είσαι σημαντικός και πέρα από την προεκλογική περίοδο, κάπου χάνονται οι λεπτές γραμμές και ο κόσμος αντιδρά με τη λογική δράσης – αντίδρασης. Θες να γκρεμίσεις, επειδή έχεις να προτείνεις, αλλά δεν ξέρεις που να προτείνεις και ποιον να εμπιστευτείς και από την άλλη, δέχεσαι συνεχώς τη μια ηθική πρόκληση μετά την άλλη.

Έντεχνα προσπαθούν να χαρακτηρίσουν τον κόσμο που αντιδρά -πέρα από την υγιή συμπεριφορά που συνήθως έχει και που θέλει να έχει- ως «αναρχικό» κόσμο, για να του στερήσουν το δικαίωμα να αντιδράσει. Πάντως, εμείς τσαντιζόμαστε με τον κόσμο που βγαίνει τώρα και φωνάζει και αναγκάζεται να φέρεται ως «αναρχικός» για το σύστημα, τη στιγμή που όταν μπορούσε με το συνταγματικό και δημοκρατικό δικαίωμα της ψήφου του να ρυθμίσει τη μοίρα του, εκείνος ή ψήφιζε με βάση το βόλεμα ή τους «τιμωρούσε» από τη καφετέρια, με αποχή και ύφος υπεράνω. Τώρα παίζουμε στο παιχνίδι τους. Είπαμε, για υγιείς κοινωνίες -με σωστά ένστικτα- χρειάζονται υγιείς μονάδες.

Μήπως όσο εμείς μετράμε τον χρόνο ανυποψίαστοι, επαναλαμβάνοντας τα ίδια ιστορικά λάθη, εκείνος μετρά εμάς και την απόδοσή μας στην εκμάθηση;

Ο χρόνος κυλάει και απλά συνεχίζει, απολύτως δίκαια και αξιοκρατικά, το ίδιο για όλους. Όλα εξαρτώνται από τους ανθρώπους. Από εμάς και μόνο εξαρτάται αν ο χρόνος θα κυλάει υπέρ μας ή εναντίον μας, καθώς και από το πόσο προσωρινά θα συνειδητοποιήσουμε λάθη και ιστορικές ευθύνες.

Όσο ο άνθρωπος μετράει το πέρασμα του χρόνου σε σχέση μόνο με τη ματαιόδοξη πλευρά του και το τί θα φέρει αυτός, τότε κάθε ηθική αξία -που σε άλλες συνθήκες θα άφηνε σπουδαία σημάδια, ανεξίτηλα στον χρόνο- σκεπάζεται και μειώνεται από εφήμερα περιτυλίγματα που δεν έχουν καν ίχνη να αφήσουν. Έτσι, περνά ο χρόνος, χωρίς να τον εμπλουτίζουμε εμείς οι ίδιοι με σπουδαία γεγονότα.

Τι σας είναι τόσο αδιάφορο, ώστε να μην μπορεί με κανέναν τρόπο να τραβήξει την προσοχή σας;

Νιώθουμε πως όλα -σε κάποιο βαθμό- τραβούν την προσοχή μας. Θέλουμε να γνωρίζουμε ακόμη και για το αδιάφορο και αυτό, γιατί δεν μπορείς να απορρίψεις κάτι, χαρακτηρίζοντάς το αδιάφορο. Για παράδειγμα, πρέπει να δεις πραγματικά πως δεν σου κάνει η τηλεόραση της εποχής. Όσο κι αν μας τραβάει την προσοχή, τη βρίσκουμε απελπιστικά αδιάφορη και κυρίως επικίνδυνη. Πρέπει να ξέρεις για τον «εχθρό» σου, ιδίως όταν αυτός δρα καμουφλαρισμένος. Ολιγωρίες απαγορεύονται.

Πόσο μας αποπροσανατολίζει από τις πραγματικές μας ανάγκες το ανελέητο κυνήγι της ύλης και της επιτυχίας;

Ξεχνάμε να ζήσουμε, ξεχνάμε να είμαστε άνθρωποι, να παίρνουμε μια ανάσα κάτω από αυτόν τον υπέροχο ήλιο της χώρας μας. Ξεχνάμε να ευχαριστούμε τον Θεό, τη μοίρα ή οτιδήποτε πιστεύει ο καθένας για το ότι έχουμε φίλους, είμαστε καλά, νιώθουμε, ζούμε γεμάτοι συναισθήματα. Το κυνήγι της ευτυχίας γίνεται κυνήγι χρήματος, άρα έχουμε αναγάγει το χρήμα σε ευτυχία. Από τότε που κόπηκε το πρώτο νόμισμα στις πρώτες οργανωμένες κοινωνίες – κράτη, άρχισε και η αντίστροφη μέτρηση του κόσμου αυτού. Η ματαιοδοξία είναι το χειρότερο αμάρτημα μας και η λέξη κέρδος μας εκσυγχρονίζει, στέλνοντάς μας κατευθείαν στη νέα εποχή των Νεάντερνταλ.

Ποια είναι η πιο απαράβατη αρχή σας;

Προσπαθούμε να μην κάνουμε ποτέ σε κάποιον κάτι, που δεν θέλουμε να υποστούμε οι ίδιοι. Σεβόμαστε τη σοφία της ζωής και την ισορροπία της.

Αν αντιλαμβανόμασταν την ενότητα των πάντων και βλέπαμε τους ανθρώπους και όλα τα πλάσματα σαν μια μεγάλη και αλληλένδετη οικογένεια, πώς θα ήταν ο κόσμος μας;

Όλα τα όντα του πλανήτη που δεν πασχίζουν για τα χρήματα, είναι ήδη μια οικογένεια. Η ανάγκη για επιβίωση και τροφή είναι η μόνη διαφορά τους και αυτό συμβαίνει και πάλι με ισορροπία αριθμών, εποχών και λογικής εξέλιξης. Ο άνθρωπος είναι αυτός που χρειάζεται να συμμορφωθεί και να ενταχθεί -με σεβασμό και αρχές- στη φύση. Κατάντησε η λογική και το θαύμα της νόησης -που μόνον αυτός έχει- να είναι το πιο επικίνδυνο όπλο εναντίον του. Νομίζουμε πως η λύση για τη συγκρότηση σωστά δομημένων κοινωνιών, με υγιή ένστικτα και ευοίωνες προοπτικές, ξεκινά από την πίστη που πρέπει να έχει ο καθένας μας στη δύναμή του, ότι ο κόσμος θα αλλάξει από καθέναν από εμάς που ψαχνόμαστε, που αφουγκραζόμαστε, που αναζητούμε τη γνώση, που κάνουμε αυτοκριτική, που δεν φοβόμαστε την αξιοκρατία, που έχουμε κυρίως αυτοσεβασμό, άρα και σεβασμό στους δίπλα μας. Μόνο υγιείς μονάδες μπορούν να βρεθούν και να βάλουν τα θεμέλια μιας υγιούς μεγάλης κοινωνίας και οικογένειας. Όταν ξυπνάμε το πρωί, θα πρέπει να λέμε: θα κάνω ό,τι μπορώ στον μικρόκοσμό μου, για να σώσω τον κόσμο.

Πού «ταξιδεύετε το εγώ σας», για να βλέπετε τα πράγματα πιο όμορφα και αισιόδοξα;

Το μέσα μας είναι γεμάτο μουσική, η ζωή μας γεμάτη μουσική, τα όνειρά μας γεμάτα μουσική και η σκέψη μας έχει πάντα στο τέλος της φως. Ζούμε τη ζωή μας, ακούγοντας το μέσα μας, οδηγούμενοι από φωτεινές σκέψεις, κάνοντας συνεχώς όνειρα και το ταξίδι γίνεται για τη μουσική. Από εκεί αντλούμε όλη μας την ανάγκη του να υπάρχουμε.

Πληροφορίες: Gagarin 205, Λιοσίων 205, 210 8547600, 215 5400888, Σάββατο 10 Μαρτίου, τιμή εισιτηρίου (προπώληση) 10 ευρώ. Σημεία προπώλησης: Αθήνα: Ticket House, Πανεπιστημίου 42 (εντός της στοάς), 210 3608366, www.ticketpro.gr , www.tickethouse.gr .

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης