Με την έλευση του 2000 όλοι πίστευαν ότι μια νέα εποχή ανατέλλει. Μάταια, όπως αναφέρει και ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος στο νέο του βιβλίο «Η υψηλή τέχνη της αποτυχίας».

Πόση τέχνη θέλει για να …αποτύχει κάποιος; Προφανώς είναι ιδιαίτερο ταλέντο, και αυτό αποκαλύπτει ο συγγραφέας Βαγγέλης Ραπτόπουλος μέσα από το δικό του ντοκιμενταρίστικο οδοιπορικό από το 2000 έως σήμερα. Κάτι παραπάνω από μία δεκαετία, που είχε όλα τα φόντα να μετατρέψει την Ελλάδα σε Ευρώπη, έφτασε για το όραμα αυτό να αποτύχει παταγωδώς.

«Η υψηλή τέχνη της αποτυχίας» του Βαγγέλη Ραπτόπουλου είναι κάτι ανάμεσα σε ημερολόγιο και ντοκιμαντέρ, αυτοβιογραφία και χρονικό, εξομολογητικό δοκίμιο και οδοιπορικό στη δεκαετία του 2000.

Ο συγγραφέας μιλάει για την οικογένεια, τους φίλους και τα διαβάσματα του. Για τη γνωριμία με συναδέλφους του όπως ο Ταχτσής, ο Σαμαράκης, ο Κουμανταρέας ή ο Νίκος Νικολαΐδης. Αλλά και για τις επιτυχίες και τις αποτυχίες του, αφού πάνω από τριάντα χρόνια τα βιβλία του διχάζουν ακόμα και τους φανατικούς του αναγνώστες.

Παράλληλα, μιλάει και για το Μπουρνάζι, το Μετρό, το Mall, το ΟΑΚΑ, το Big Brother και την καπναπαγόρευση. Για την άνοδο των γυναικών και την πτώση των αντρών, το Ίντερνετ, την οικολογία, την παγκοσμιοποίηση και τον πατριωτισμό. Για τα Δεκεμβριανά του 2008, την τρομοκρατία, τις ταραχές στην Κερατέα, το κόμμα του Λαζόπουλου και τους Αγανακτισμένους στο Σύνταγμα.

Με άλλα λόγια, το βιβλίο αυτό μιλάει για μια δεκαετία που ξεκίνησε ως ο ορισμός της επιτυχίας: με την ακλόνητη πεποίθηση ότι γίναμε Ευρώπη, μέσα από την είσοδο της Ελλάδας στο ευρώ και τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004. Για να καταλήξει, πριν καν εκπνεύσει το 2010, στο γκρέμισμα της νεοπλουτίστικης βιτρίνας κι αυταπάτης, και στο βούλιαγμά μας σε μια οικονομική κρίση τόσο βαθιά, ώστε να καλούμαστε τώρα να μάθουμε την υψηλή τέχνη της αποτυχίας.

Βαγγέλης Ραπτόπουλος: ανήσυχο πνεύμα

Ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος γεννήθηκε στο 1959 στην Αθήνα και μόλις στα 20 του χρόνια εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο. Έχει δημοσιεύσει μυθιστορήματα και νουβέλες όπως: «Η αυτοκρατορική μνήμη του αίματος», «Λούλα», «Mαύρος γάμος», «Η επινόηση της πραγματικότητας», «Χάσαμε τον Μπαμπά», «Φίλοι», «Η Μεγάλη Άμμος» κ.ά. αλλά και τα σπονδυλωτά έργα «Έμμονες ιδέες», «Η γενιά μου», «Ιστορίες της Λίμνης».Έχει ακόμη ασχοληθεί με μεταφράσεις ενώ έργα του έχουν εκδοθεί σε αγγλικά και ιταλικά. Το βιβλίο του «Ο εργένης» έχει μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο ενώ τα «Διόδια» στην τηλεόραση.

Πληροφορίες: ««Η υψηλή τέχνη της αποτυχίας» του Βαγγέλη Ραπτόπουλου, εκδόσεις Ίκαρος.