Πριν από επτά περίπου χρόνια, το «How to Save a Life» -που έγινε πλατινένιο σε πολλές χώρες του κόσμου- ήταν η αφορμή να γίνει ευρέως γνωστή η τετραμελής μπάντα των The Fray, από το Ντένβερ του Κολοράντο.

Το 2009 ακολούθησε η, επίσης, επιτυχημένη δουλειά με τίτλο το όνομα του συγκροτήματος, για να φτάσουμε στο τρίτο τους άλμπουμ που βγήκε στο φως λίαν προσφάτως και φέρει τον τίτλο «Scars and Stories». Σε αντίθεση με τις δύο πρώτες που είχαν στην παραγωγή τον Aaron Johnson και τον Mike Flynn, η νέα τους δισκογραφική δουλειά ηχογραφήθηκε στα Blackbird Studios του Nashville ενώ την παραγωγή έχει κάνει ο Brendan O'Brien, ο οποίος έχει δουλέψει με τους Bruce Springsteen, Pearl Jam και Rage Against The Machine.

Το «Scars & Stories» ξεκινά την πορεία του με το «Heartbeat» για το οποίο ο τραγουδιστής της μπάντας, Isaac Slade, αναφέρει: «Αυτό το τραγούδι δημιουργήθηκε μέσα σε μία περίοδο της ζωής μου που προσπαθούσα σκληρά να είμαι ανοιχτός σε οτιδήποτε βρισκόταν στο δρόμο μου. Ταξίδεψα στη Βόρεια Αφρική και τη Ρουάντα με έναν φίλο, και στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο να μείνω ανοιχτός σε τόσο πολύ πόνο.

Αλλά μετά κατέληξα να γνωρίζω τόσους πολλούς cool ανθρώπους που σου δίνουν έμπνευση και όλες αυτές οι ιδέες για στίχους και μελωδίες άρχισαν να βγαίνουν». Η έμπνευση ήρθε ειδικά από τη γνωριμία με μία εξορισμένη γυναίκα. Ο Slade αποκαλύπτει για τη στιγμή που της κρατούσε το χέρι: «Ένιωσα τόσο συνδεδεμένος μαζί της. Δεν ξέρω αν ήταν ο δικός της παλμός ή ο δικός μου».

Στο «The Fighter» και το «Turn Me On» που ακολουθούν φαίνεται καθαρά ότι η μπάντα θέλει να ξεκολλήσει από την μέχρι τώρα γεμάτη αγάπες και λουλούδια θεματολογία της. Δείχνει φανερή διάθεση αναζήτησης νέων μουσικών δρόμων, κρατώντας όμως ακόμα την πυξίδα στο χέρι.

Στο «Run for Your Life» και το «The Wind» διακρίνεται μια επιθυμία να κρατηθεί η επιτυχημένη συνταγή που έκανε διάσημους τους Fray. Ποπ, ροκ midtempo ντύνουν τα κομμάτια, που αν τα αφήσεις να δοκιμάσουν και να πειραματιστούν μπορούν άνετα να δώσουν το κάτι παραπάνω. Στη μέση του άλμπουμ συναντάμε το «1961», το οποίο περιγράφει την ιστορία δύο αδερφών που κατοικούν στο περίφημο Τείχος του Βερολίνου. Γλυκές μελωδίες, απαλές προσεγγίσεις δεν αφήνουν τους μουσικούς να απομακρυνθούν από του ήχους των αγαπημένων τους Coldplay.

«I Can Barely Say», «Munich» και «Here We Are» συμπληρώνουν μια σειρά τραγουδιών με φανερή τη διάθεση να προστεθούν νέα στοιχεία στο ηχόχρωμά τους δημιουργώντας ένα καλύτερο ροκ, σκληραίνοντας όσο μπορούν τον ήχο τους, πράγμα που θα έπρεπε να το δοκιμάζουν σε μεγαλύτερη συχνότητα, μιας και τους ταιριάζει απόλυτα.

Το «48 to Go» όπως και το «Rainy Zurich» είναι κομμάτια που θα ακουστούν έντονα από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, ενώ το «Be Still» -με τους ήχους του πιάνου να αγκαλιάζουν απαλά την φωνή του Slade- κλείνει με πολύ ήσυχο τρόπο μια ακρόαση, που αν σε κάποιους πρόσφερε τα αναμενόμενα, σε κάποιους άλλους σίγουρα δεν κατάφερε να το κάνει.

Η αξιόλογη μπάντα των Fray φαντάζει εγκλωβισμένη και ταυτόχρονα αγκιστρωμένη πάνω σε μια συνταγή παρελθοντικής επιτυχίας, που μπορεί να βολεύει, εξασφαλίζοντας ραδιοφωνικά ακούσματα και κάποιο σεβαστό αριθμό πωλήσεων, αλλά δεν βοηθά καθόλου στην εξέλιξη του μουσικού σχήματος. Μια επόμενη δουλειά –που φαντάζει σίγουρο ότι θα υπάρξει- θα ξεκαθαρίσει το θολό τοπίο και η δυνατότητα παρακολούθησης ενός live θα μας φέρει πιο κοντά στον ήχο της αλήθειας.

Καλλιτέχνης: The Fray

Album: «Scars & Storie»

Label: Epic Records

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης